แนวคิดรวยแล้วกลับบ้านนอกมีคนทำได้เยอะไหม คนต่างจังหวัดจำใจ เข้ากทมมาทำงานประกอบอาชีพ
มีแนวคิดที่ว่า ถ้ารวยแล้วมีตังแล้วจะกลับบ้านนอกบางคนส่งเงินปลูกบ้านไว้รอ ส่วนมากทำได้กันไหม
เห็นเยอะมากคนที่มีความฝันแบบนี้

เห็นแถวบ้านอยู่หลังนึงอะ ตอนแรกเป็นบ้านธรรมดาอยู่กันตายาย2คนเลย

แล้วพอลูกกลับมาอยู่บ้าน มาเปิดร้านมินิมาร์ทอย่างใหญ่ สร้างบ้าน รถ 2-3คัน

51=5
52=10

ส่วนผม กว่าะรวย

ถ้ามีเงินเหลือ รวยจริงๆ ผมก็อยากไปใช้ชีวิตอยู่แถวๆชนบทนะ

รู้สึกว่าชีวิตมันเรียบง่าย

ไม่ต้องไปเปรียบเทียบกับใคร

น้า กับ ป้าผมเกษียณไปอยู่เชียงรายละ

ทรงนี้เลย ปลูกผัก ปลูกผลไม้ ทำแช่อิ่ม ไรงี้ ทำมาได้ 2-3 ปีละ

ไม่รู้แกมีความสุขมั้ยนะ 55555

ถ้าเอาจากเงื่อนไขที่ผมเห็นจากน้าป้าผมคือ ลูกโตทำงานแล้ว ไม่มีหนี้สิน ไม่มีภาระ ไม่มีปัญหาสุขภาพ มีเพื่อนพี่น้องอยู่ที่นั่น มีไลฟ์สไตล์แบบอยู่บ้านนอกได้ มีเงินก้อนจาก กองทุน provident fund RMF หลังเกษียณ ไรพวกนี้ แล้วใช้ชีวิตบั้นปลายเอา

แต่ถ้าไปอยู่คนเดียว ผมว่าอยุ่ไม่ได้หรอก

เคยแต่เงินหมดแล้วกลับไปบ้านไปกินข้าวฟรี

เขาไม่ได้อยากได้เงินเยอะครับแค่อยากได้ชีวิตคืนมา
คนทำได้ก็เยอะแหละผมเคืองนิดๆด้วย
ก๋วยเตี๋ยวป๊อกๆเจ้าอร่อยกินมา20กว่าปีแกบอกซื้อที่ดินได้20ไร่แล้วจะไม่ขายแล้ว
อดกินเลย

จริงครับ ถ้าต่างจังหวัดมีงานมีการกระจายความเจริญออกไป คนคงไม่ต้องดิ้นรนเข้ามาประกอบอาชีพในกทม เขาแค่อยากได้ชีวิตคืนมา

รวยนี่ต้อง net worth ประมาณเท่าไรพี่

บอกตามตรง ถ้า ตจว มีตำแหน่งงาน ผมก็พร้อมกลับทันทีอ่ะ ไม่ได้อยากอยู่เลยกรุงเทพอ่ะ

ชีวิตหรรมเค็ม ที่โคตรไม่ลงตัว เพื่อนๆผมจากจังหวัดบ้านเกิด ก็ทยอยกลับภูมิลำเนากันไปเรื่อยๆนะ จนเหลือไม่เท่าไหร่แล้ว

ซัก 20 คน ก็คงจะมีซัก 2-3 คน ที่อยากอยู่ กทม (อันนี้ผมเดา) นอกนั้นส่วนใหญ่ก็อยากกลับบ้านครับ บ้านก็คือบ้าน

อย่างบางคน เค้ามีที่มีทาง อยู่แล้ว อาจจะขาดประสบการณ์หรือเงินทุนไม่ได้มีเยอะแยะ พอถึงจังหวะสบโอกาส ก็คงกลับไปลงมือทำครับ

มีคนทำได้แต่ไม่เยอะครับ ส่วนใหญ่เป็นวัยผู้ใหญ่ อายุ 40 ปี+ วัยผู้ใหญ่ตอนต้น อายุสัก 20 - 30 ปลายๆ มีแต่รวยแล้วอยากย้ายประเทศกัน

เพื่อนผมอยู่แต่ตจว กทมนี่อยู่ไม่ถึง10 แล้วผมเคยถามๆกันดูทุกคนคืออยากกลับไปอยู่บ้านกันหมดไม่มีใครอยากอยู่กทมเลยสักคนแต่ก็นั่นแหละกลับไปมันไม่มีอะไรทำ

เมื่อสัก 20 กว่าปีก่อนมีคนทำได้เยอะอยู่นะครับ
ไม่ถึงกะรวย แต่มีเงินเก็บเป็นก้อนแล้วกลับมาสร้างธุรกิจในตำบล อำเภอจนร่ำรวยขึ้นมา

แต่สมัยนี้ธุรกิจเหล่านั้นก็เริ่มหายไปละครับ สู้รายใหญ่ไม่ได้ แล้วก็ไม่ค่อยเห็นแบบนี้เกิดแล้วในปัจจุบัน

อันนี้ผมเห็นด้วยจากที่สังเกตุรอบๆตัวผม

น้องๆที่ครอบครัวมีตังค์อายุ 24-26 นี่คือแพลนไปนอกกันหมด
คนที่ไม่มีตังค์ก็ไม่ได้ซื้ออะไรชิ้นใหญ่ เก็บเงินกันแหลก เผื่อไปอยู่เมืองนอก

ส่วนคนรุ่นผม เพื่อนผม 35-40 นี่คือมีบ้าน แต่เริ่มหาที่ดินต่างจังหวัดที่ตัวเองเคยไปเที่ยวแล้วอยากอยู่
คนที่มีที่ดินอยู่แล้ว ก็ออกจากงานกลับไปอยู่ต่างจังหวัด ขายของออนไลน์ เปิดร้าน ทำกิจการกัน
เห็นๆเพื่อนผมตอนนี้ก็ เมืองกาญฯบ้าง เชียงราย เชียงใหม่ ระยอง นครศรีฯ