สมัยเด็กได้ดูหนังหลายเรื่อง กับ อ่านมังงะหลายๆเรื่อง เพราะ ร้านแนวๆนี้เลย
มีพวกบัตรสะสมแต้ม เข้าไปนั่งอ่านฟรีวันหยุดยังได้
เมื่อก่อน คือ มีอย่างเกลื่อน ร้านเช่าการ์ตูน ทุกโรงเรียนต้องมีต่ำๆ 1 ร้าน เยอะพอๆกับ ร้านเกม

แล้วเมื่อก่อน บัตรประชาชน ต้องอายุเกิน 18 ป่ะ ถึงจะมีได้ ต้องยืมบัตรแม่ไปสมัครสมาชิกแทน

สมัยนี้สะดวกสบายขึ้นเยอะ แต่ก็แอบคิดถึงกลิ่นอายเก่าๆ

คิดถึงอดีตเป็นคนแก่เลยผม สงสัย 80 ได้มานั่งบ่นให้หลานฟังทั้งวันแน่ๆ

แก่จัง

บางทีฟลุ๊คๆ เช่าตลกมา แต่ตอนท้ายกลายเป็นมวยปล้ำเฉยก็มี 555

ผมทันหมด แต่ไม่เคยคิดถึงแม้แต่วินาทีเดียวเลย ปัจจุบันสะดวกตอบโจทย์กว่าเยอะ ซึ่งเอาจริงๆก็ไม่ใช่แค่กับเรื่องนี้ แต่ทุกอย่างในอดีตผมไม่เคยโหยหามันกลับมาเลย

ผมติดการอ่านนิยายเพราะร้านหนังสือนี่แหละ
กิมย้ง โกวเล้ง เล่มนึงให้เวลาอ่าน 3 วัน
อ่านไม่จบหรอก เกินกำหนดเสียค่าปรับเอา

ร้านเช่าวิดีโอ ถ้าหนังเข้าใหม่ต้องต่อคิวเช่า
ไซอิ๋ว คนเหล็กไอออนลีก จูราสสิคปาร์ค จูแมนจี้
ถ้าเป็นหนังคือต้องดูสองรอบ เอาให้คุ้ม

สมัยเรียนมหาลัย ผมทำงานพาสไทม์อยู่ร้านเช่า VCD ตอนนั้นมีความสุขมากเลย อยากไปทำงานทุกวัน ได้ดูหนัง แนะนำหนังให้ลูกค้าเช่าไปดู พอลูกค้าดูแล้วกลับมาก็มาพูดคุยกัน เสียดายยุคสมัยผ่านไปร้านแบบนี้ก็ต้องหายไปพร้อมกับกาลเวลา

เสียดายตอนร้านเช่าการ์ตูนปิดไป ไม่ได้ไปซื้อการ์ตูนต่อแก

เหมือนกันเลยไม่รุบัตรประชาชนผมมันยังเกบไว้ไหม ผมทำบัตรใหม่มาละ

ผมยังโชคดีมากที่มีร้านเช่าการ์ตูนอยุ่ข้างที่ทำงานเลย ไปทุกวัน 55+ ตอนนี้เป็น fixcost ไปละ วันละ 10 บาท

ย้ายคอนโดมา2ปี ห้องเก่าใกล้ร้านเช่า เช่าประจำ

ต้องบอกว่าหลายเรื่องที่เช่า มันไม่ดังในเวป ไม่มีคนมาโพสลงให้เราไปหาอ่านแปลไทยอ่ะ

แต่เราไปค้นพบที่ร้านเช่า ทีนี้หลายเรื่องตอนผมอ่านยังไม่จบด้วย พอย้ายห้องมา ลืมเรื่องเหล่านั้นไปเสียหายไม่ได้ตามจนจบอ่ะ เพราะหาแปลไทยตามเวปไม่ได้

ส่วนร้านวิดิโอก็ชอบมากยันร้านซีดี ตอนมันมีเนทแล้ว ผมก็ยังเช่าซีดีอยู่เลยนะชอบฟีล วิดิโอนี่จะย้อนไปนานกว่าพอสมควร กลิ่นร้านวิดิโอก็คลาสสิคมาก55

ผมชอบฟีลแบบวันศุกร์ค่ำๆเดินเข้าร้านเช่า VDO หาหนังดูเสาร์ อาทิตย์ มาก ยุคโชลเชียลยังไม่บูม ไม่มีรีวิว เรื่องไหนไม่ดัว หรือหนังเก่าหน่อย อ่านชื่อเรื่องแล้ววัดดวงเอาอธิบายไม่ถูก คนละฟีลกับหาหนังดูใน netflix เลย

ซึทาย่า

ผมนี่แบบโตมากับร้านเช่าการ์ตูนเลย แล้วแบบอยู่บ้านนอกด้วย ถ้าร้านการ์ตูนไม่มาเปิดตอนนั้น คงไม่มีผมในวันนี้

พูดแล้วจะร้อง

ผมคิดถึงร้ายนเช่าการ์ตูนการ์ตูนเก่าๆหาอ่านยากผมชอบอ่านพวกเล่มเดียวจบ

มันเป็นไปตามทฤษฏีที่ว่า"ธรรมชาติจะคัดสรรผู้อยู่รอด"อ่ะท่าน

เจ้าของความคิดนี้รู้สึกจะชื่อ ชาร์ลส์ ดาร์วิน นูนเญ๊ส