"นายไม่ต้องห่วงฉันจัดการเอง" นี่อาจจะเป็นสิ่งที่เราโหยหามาตลอดหลายปี
สิ่งที่แมนยูไม่เคยเป็นสองรองใครคือหัวใจที่สู้จนวินาทีสุดท้ายภายใต้ผู้นำที่แข็งแกร่ง มีแผงมิดฟิลด์ระดับตำนานมากมาย
จากวันที่ป๋าเฟอร์กี๋วางมือเราก็ไม่เคยได้"จอมคน" มายืนเป็นหัวใจของทีมอีกเลย เราเปลี่ยนทุกอย่างในร่างกายได้ แต่เราเปลี่ยนหัวใจและจิตวิญญาณไม่ได้
ถ้าใจไม่สู้มันก็เหมือนร่างไร้วิญญาณ จากวันนั้นสู่วันนี้ ยูไนเต็ดไม่เคยได้ "หัวใจที่แท้จริง" อีกเลย เรากลายเป็นทีมที่ไร้หัวใจไปซะแล้ว
ปล.เรามาถึงจุดที่กล้องจับภาพแล้วไม่มีมิดฟิลด์ในสนามซักคนมีแค่กองหลังกับฝ่ายตรงข้าม ใจหายจริงๆ