คุณคิดว่าเด็กไทยการบ้านเยอะเกินไปไหม

บทความจากเพจเลี้ยงลูกนอกบ้านนะครับ
https://www.facebook.com/1383393308644684/posts/pfbid0JMn9AoHDg5hSc3r2hAWfN7MbSZ7yChYDSCAq6tJS9M2ZVJrXZnNnbNghr7pzivoul/


#การบ้านร้ายทำลายตัวตน

คนไข้ในคลินิกวัยรุ่นบ่นเรื่องนี้กันเยอะมาก

"หนูนอนเกือบเที่ยงคืนตีหนึ่งทุกวัน การบ้านมันเยอะมาก"

"ผมทำการบ้านไม่ทันหรอก ส่วนใหญ่ก็ลอกเพื่อนส่งๆ ไป"

"มันยากกก แล้วก็เยอะมากอะ บางอันก็ไม่รู้จะทำไปทำไม คนสั่งเค้าไม่คุยกันมาบ้างหรือไง"

“ไม่มีเวลาออกกำลังกายอะไรหรอกครับ แค่ต้องทำการบ้านก็หมดเวลาแล้ว”

วัยรุ่นที่ยัง “กัดฟันสู้” ก็ทำไปบ่นไป

อีกส่วนหนึ่งคือยอมแพ้ไป และหนีหายไปจากรั้วโรงเรียน

ประเทศที่พัฒนาแล้วและมีความเจริญด้านการศึกษาจะมีการบ้านให้กับเด็กน้อยมาก

ประเทศไทยเป็นประเทศที่ติดอันดับความล้าหลังในด้านการศึกษา และน่าจะเป็นประเทศที่มีการบ้านมากเป็นอันดับต้นๆ ประเทศหนึ่งในโลก

...................................

ปัญหาการศึกษาบ้านเรา เป็นปัญหาที่หยั่งรากลึก และหลายครั้งมันบั่นทอนศักยภาพมนุษย์

ปัญหาที่มาจากรากคิด ว่าต้องรู้เยอะ เรียนเยอะ ถึงจะประสบความสำเร็จ

รากคิด ที่ทำให้เด็กหลายคน เริ่มหล่นหายไปจากเส้นทางของการเรียน

โรงเรียน…

ควรเป็นที่ที่ทำให้เด็กค้นเจอศักยภาพ ไม่ใช่ทำลายศักยภาพ

ควรเป็นที่ที่ทำให้รู้สึกว่าการเรียนรู้คือเรื่องสนุก ไม่ใช่คือความทุกข์ที่ต้องกัดฟันฟันฝ่า

การศึกษาที่ดี คือการศึกษา ที่ทำให้เกิดการเรียนรู้ที่ทำด้วยใจที่ “มีความสุข” สนุกกับการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ มีเป้าหมาย ในการทำสิ่งที่มีความหมาย

การบ้านหรือบทเรียนที่มากเกินไป ทำให้เกิดความเครียดและความกดดัน บั่นทอนความสุขทางใจ และทำให้เด็กๆ ใช้ชีวิตเหมือนหนูถีบจักรไปวันๆ

เด็กๆ ควรมีเวลาวิ่งเล่น เห็นโลกกว้าง ตั้งคำถามกับสิ่งที่เจอ เกิดจินตนาการ จนอาจพัฒนาเป็นความชอบ หรือการรู้จักตัวเอง และควรมีเวลาสร้างความสัมพันธ์ เพื่อการพัฒนาตัวตน

..................................

เพราะการรักการเรียนรู้ สำคัญกว่าการมีความรู้

โปรดหยุดการบ้านมหาศาล ที่ทำลายการเรียนรู้ของนักเรียน

#หมอโอ๋เพจเลี้ยงลูกนอกบ้าน
ผู้พบว่าตอนนี้คลินิกวัยรุ่นเต็มไปด้วยเด็กเครียดเรื่องการเรียน กับเด็กหมดไฟในการเรียนเต็มคลินิก

ป.ล. เรามีสิทธิ์ที่จะส่งเสียงไปที่โรงเรียนเสมอ ถ้าเราพบว่าการศึกษาที่เป็นอยู่ มันเป็นการทำร้าย มากไปกว่าการพัฒนานะคะ “เราต่างเป็นเจ้าของระบบการศึกษาและโรงเรียน” พึ่งพาข้างบนไม่ได้ แต่มั่นใจว่าเสียงของเราสร้างการเปลี่ยนแปลงได้

ไม่แปลกใจที่การบ้านจะเยอะวันนึงเรียน6-7วิชา แล้วก้มีการบ้านทุกวิชาทุกวัน กว่าจะเลิกเรียนถึงบ้าน ก็กี่โมงละ เอาเวลาไหนไปทำให้ครบทุกวิชา

จบมาชีวิตประสบความสำเร็จดี โดยที่ความรุ้ตอนมปลายตอนนี้ เอาจริงๆน่าจะเหลือแค่ 5% อะ

เลขจำได้แค่ + - * / ยกกำลัง ที่เหลือลืมหมดแล้ว

ภาษาไทยก้ใช้แค่เบสิคที่เหลือลืม พวกพระลัก พระราม ลืมหมด

อังกฤษใช้เยอะสุด ฟังพูดทุกวัน

วิทยาศาส ลืมหมด

ศาสนาจริงๆก้ลืมหมดจำได้แค่ ศิล5

ดนตรีไทย ไม่เหลือเลย


แล้วเรียนไปทำไมเยอะๆฟะ งงเหมือนกัน

เคยได้โจทย์คณิต 20 ข้อเยสแหม่ ทำ 2 ชม. ส่งพรุ่งนี้ ต้องทำเพราะจารย์แม่งดุ

ส่วนวิชาอื่นไปลอกที่โรงเรียนตอนเช้า

สารภาพว่า สมัยม.ปลายแทบไม่เคยทำการบ้านเองเลย

เน้นตื่นเช้า แล้วไปแอบหยิบการบ้านเพื่อนห้องอื่น บนโต๊ะครูมาลอก

จำได้แค่ว่าสมัยเรียนผมเน้นลอกตอนเข้าแถวเอา

เยอะจริง ลูกผมสองคนเรียนอยู่ต่างประเทศประถมการบ้านคือ ทำเลขบวกลบคูณหารวันละประมาณ 20 ข้อ มีท่องศํพท์นิดหน่อย อ่านหนังสือประมาณ 10 หน้า หนังสือนิทานหรือความรู้ทั่วไปไม่เยอะ แค่นั้นเลย เวลาว่างเยอะมาก เข้าเรียน 9 เลิก 3 แล้วกิจกรรมเยอะ กีฬา ดนตรี ขนาดอยู่เมืองเล็กๆนะ มีสโมสรกีฬาทุกชนิดเลย คนโตเคยเล่นสโมสรอยู่ 3 ปีตอนนี้เข้า high school การบ้านไม่มีเลย มีงานที่ทำที่ รร ถ้าทำเสร็จก็ไม่มีไรแล้ว ไปเน้นอีกทีตอน Year 12-13 ก่อนเข้ามหาลัยแค่นั้นเลยมั้ง รอดูอยู่ว่าจะยังไง แต่ตอนผมเรียนก็ประมาณนี้แหละ ละก็ไปวิชาการ มีงานเยอะหน่อยตอนมหาลัยอีก 3 ปี

แต่คนที่นี่ไม่คอยเรียนมหาลัยกัน จบ year 12 ก็ทำงานกันแล้วจริงๆเด็กๆฝรั่งทำงานพาร์ทไทม์กันตั้งแต่ year 11 ประมาณ 16ขวบ พอ 18 ส่วนมากก็ออกไปอยู่กันเองละจะเรียนจะทำงานก็แล้วแต่ แต่คือทุกคนมีงานแน่ๆค่าแรงขั้นต่ำก็ 400บาทต่อชั่วโมง อยู่ได้ไม่ลำบาก

ทำเองบ้างลอกเค้าบ้าง แต่อาจารย์บางวิชาท่านก็ใจดี นักเรียนบอกวันนี้การบ้านเยอะแล้ว แกก็ไม่ให้เพิ่่ม วิชาไหนอาจารย์ทำตัวไม่ดีบ่น ว่าตลอด โดดมันซะเลย เชื่อไหมเด็กมันไม่ทำการบ้านหรอกเพราะมันเอาเวลาไปติวกะสถาบันต่างๆดีกว่าได้อะไรเยอะกว่านั้นอีก

เยอะมากแถมไม่มีเวลาทำเพราะตอนเย็นไปเรียนพิเศษ
เวลาทำการบ้านส่วนใหญ่คือระหว่างเรียน รู้ว่าสั่งแน่ๆก็ทำมันล่วงหน้าไป
ที่เป็นปัญหาคือวิชาภาษาไทย สังคมที่ไม่รู้ว่าครูจะให้ทำตรงไหน

ในข่าวก็เยอะจริงแหละ
แต่เด็กประถมต้นเนี่ย วันไหนให้น้อย นี่เตรียมรับคำถามจากไลน์กลุ่มเลย
"ครูคะทำไมวันนี้การบ้านน้องมีแค่นี้คะ"
วันไหนไม่ได้ให้การบ้าน
"วันนี้น้องไม่มีการบ้านหรอคะ??ทำไมครูไม่ให้การบ้านน้องคะ"

นี้ยินดีช่วยเด็กทำเลย

ประเทศพัฒนาแล้ว ก็ต้องถามประเทศไหนอ่ะนะ

ถ้าแถบยุโรป ก็คงแบบที่ว่า การบ้านน้อยการเรียนน้อย เน้นประสบการณ์

ส่วนถ้าแถบเอเซีย การบ้านเราก็อาจจะยังถือว่าน้อย บ้านเค้าเรียนกันแทบอ้วก การแข่งขันสูง

อันไหนดีกว่า ก็ไม่รู้ดิ ก็คงบริบทแต่ละประเทศมั้ง

ส่วนตัวผมไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องการบ้านเท่าไหร่ อาจจะสมัยนั้นเกรดมันแค่ 10% ของคะแนนเอนท์มั้ง แต่ก็เรียนพิเศษแทบอ้วกเหมือนกัน จันทร์ถึงอาทิตย์ คำว่าหยุดนี่ไม่รู้จักหรอก ส่วนการบ้านเยอะมั้ย ก็ทำเท่าที่ไหวน่ะแหละ ไม่ไหวก็ช่างมัน อย่างมากก็โดนหักคะแนน

ที่เคยเรียนต่างประเทศ เจอการบ้านเทอมละ 1 งานต่อวิชา แต่เป็นเขียนรายงานนะ เป็นงานใหญ่ทีเดียว ทำให้เด็กมีการวางแผนด้วยว่าจะทำอะไรก่อนหลัง

การบ้านไม่จำเป็นเลย ถ้าเด็กใฝ่ดีเด่วมันก็ขวนขวายเอง


ส่วนเด็กอย่างผมสิงอยู่ร้านวินนิ่ง

โตมาภาษาใช้เยอะสุด จากนั้นก็skill ตอนเรียนช่าง
นอกนั้นมาปรับใช้กับงานที่ทำหมด