ผมเป็นแบบนี้เลย เอาตำแหน่งมาล่อ พอเราไปรักษาการณ์ทำ แล้วทำได้ไม่มีปัญหา

กลับบอกให้รอก่อน จนสุดท้ายผมลาออกได้งานใหม่ จะOfferสู้

ผมก็เลือกออกนะ ตอนอยุ่ไม่เหนคุณค่า มา Offer ตอนหมดใจ

ทำงานดี ได้งานเพิ่ม งานเลยยุ่งกว่าคนอื่น สุดท้ายประเมินผลงาน ได้แทบไม่ต่างจากคนอื่นๆที่งานน้อยกว่า พาลทำให้เราหมดใจจะทำต่อ อันนี้ปัญหาหลักเลยในหลายๆบริษัท
ผมเจออยู่ก็ใกล้เคียง ออกแนวโดนดอง ขณะที่น้องๆขึ้นมาเท่าเราละ แต่ประเมินคือคะแนนเต็มตลอดนะ ก็เลยรู้สึกแย่หน่อยๆ ว่าจะดูอีกสีกปี ระหว่างนี้ก็พร้อมรับฟังข้อเสนอเรื่อยๆ แต่ยังไม่มีดีๆเลย

ในความคิดผม ถ้ารู้สึกไม่พอใจก็ออกมาครับ ถ้าตัวเรามีดีพอ ยังไงก็มีงานครับ

ผมติดกับดักนี้อยู่ครับ เอามาให้หมด แม้กระทั่งเรื่องส่วนตัว

วันนี้ผมลองถาม คำตอบคือ ไม่เห็นเหรอว่าเศรษฐกิจเป็นไง

ตอกหน้าผมว่าแก่เกินไปแล้วที่จะหางาน ผมกำลังสมน้ำหน้าตัวเอง

แต่วันนี้ผมจะสัมภาษณ์งานครับ

การประเมินคะแนน นี่ผมว่าไม่ได้ทำให้ลูกน้องรู้สึกดีเลยนะ
เรื่องหลอกใช้ไม่หลอกใช้ ขึ้นอยู่กับนิสัยหัวหน้า นิสัยเจ้าของ หรือคนที่มีอำนาจขึ้นเงินเดือนให้ล้วนๆอ่ะ
แต่โดยส่วนใหญ่งานต้องเพิ่มขึ้นก่อนอยู่แล้ว เงินถึงจะเพิ่มตาม เพราะถ้าเพิ่มให้แล้วทำงานไม่ได้ จะมาลดอีกทีมันลำบาก
หัวหน้าบางคนเห็นลูกน้องทำได้ ก็มาเพิ่มให้ทีหลัง หัวหน้าบางคนก็คิดว่าเอ็งต้องทำอยู่แล้วจ่ายเงินเดือนให้แล้ว
ไม่ใช่ส่วนที่ควรได้เพิ่ม
ขึ้นอยู่กับนิสัยผู้มีอำนาจล้วนๆ

นี่แหละสิ่งที่ผมแอบกังวล ไม่เห็นเงินก็ไม่มีแรงจูงใจ

เศรษฐกิจแย่นี่ถามจริงใครจะตายก่อนระหว่างพนงกับบริษัท สู้ๆครับท่าน ขอให้ได้งานที่เห็นคุณค่าท่านมากกว่าเดิม

คิดตามที่ท่านว่าแล้ว สงสัยมีแววโดนหลอกใช้มากกว่า เงินเฟ้อ 8% + งานที่เพิ่มขึ้นอีก
บริษัทจะเพิ่มเงินเดือนให้ได้สักกี่เปอเชียว เห้อออ