กลอนแปด "พิคฟอร์ด นายคือความหวังของแก๊งเรา"
สดุดี วีรกรรม คำนึงหา
ผู้นำพา มาซึ่งสุข มุกลื่นไหล
นายพิคฟอร์ด มอบให้เธอ เดอะแก๊งไลน์
เห็บทั้งหลาย กลายกายา มารวมกัน
ปีเก่าก่อน ตอนนั้น มันช่างสุข
หงส์เจ็บจุก บุกท๊อฟฟี่ ตีหน้าหัน
VVD พี่โดนเก็บ เจ็บฉับพลัน
หัวเราะลั่น สนั่นรู กรูมาชม
ถึงปีนี้ ที่อีกครา ว่าใจหมาย
ขอปีกลาย เกิดอีกครั้ง ช่างสุขสม
พิคฟอร์ดโปรด โหดบรรลัย ให้หงส์ตรม
แก๊งรอถ่ม ถุยใส่ ได้เถิดเทิง
เริ่มครึ่งแรก ให้แปลกใจ ไหงเป็นงี้
เหล่าท๊อฟฟี่ ถูกบี้ใส่ ไร้สิ้นเชิง
ได้แต่ล้ม พุ่งนอนฝัน ขวัญกระเจิง
ไม่"ลื่น"เริง ดั่งใจหวัง นั่งรอดู
(ตั้งใจนะ)
แล้วยังไง เราไม่เจ็บ เห็บซะอย่าง
หน้าไม่บาง หางกระดิก ยิกยิกสู้
ชาวแก๊งตื่น ลื่นเล้าบอก ออกจากรู
มองหาดู คู่ไหนเหมาะ เกาะด้วยกัน
นั่นยังไง เราจั่วไพ่ ได้เปิดการ์ด
สิงห์ผงาด พลาดท่า มาตามฝัน
ทีมพี่เจิด เกิดอาเพศ เสร็จหัววัน
ประชาทัณฑ์ มันให้จม สมอุรา
ว่าเจิดกาก ขากถุย อุ๊ยกระจอก
ทำมาบอก แพ้หนึ่งสอง ผยองหนักหนา
ทำไมเอ็ง ลืมเร็วแท้ แพ้ศูนย์ห้า
ขนาดป๋า ยังหน้ามุ้ย เต่าถุยเอย
แซวขำ ๆ นะครับ (แต่อาจมีคนหัวอุ่นหน่อย ๆ
)
ปล กราบขอโทษแฟนท๊อฟฟี่ที่พาดพิงนะครับ ผมเขียนในมุมของกองเชียร์ท๊อฟฟี่สีแดง เลยมีพาดพิงไป
ปล2 ผมมั่นใจว่าปีก่อนตอนพิคฟอร์ดเสียบ VVD เจ็บยาว เด็กหงส์ใน ss ก็โกรธพิคฟอร์ดกันหมดแหละ แต่อาจยังไม่ถึงเกลียด
แต่พอเจออวตาร์
เข้าไปทุกวัน ๆ เอ้า...เกลียดพิคฟอร์ดเฉย 5555
มันมีจริง ๆ นะ พวกสร้างความเกลียดชังในสังคม เจอเองถึงได้รู้