ช่วงนี้ผมอยู่ในโหมดสำรวจความรู้สึกตัวเอง เพราะเพิ่งได้มีโอกาสใช้ชีวิตแบบอยู่คนเดียวจริงๆจังๆ เลยลองตั้งคำถามกับตัวเองดู

หลังๆมานี้รู้สึกว่าชีวิตไม่มีความสุข หมดแพสชั่นในการทำอะไรหลายๆอย่าง ไม่ว่าจะเป็นงาน หรือการใช้ชีวิต แถมยังนึกถึงแฟนเก่าที่เลิกกันไปปีครึ่งแล้วอยู่บ่อยๆ แต่มันก็เป็นความรู้สึกที่ไม่ได้อยากจะกลับไป (เธอมีแฟนใหม่แล้ว หรือต่อให้ไม่มี ทัศนคติหลายๆอย่างก็ไม่ตรงกัน ยังไงก็ไม่รอดอยู่ดี) ผมก็เลยสงสัยว่าทั้งๆที่เราก็ไม่ได้อยากกลับไป ไม่ได้รู้สึกรักแบบคนรักหรืออะไรแล้ว ทำไมเรายังนึกถึงอยู่บ่อยๆ

จนผมนึกขึ้นมาได้อย่างนึง ว่าหรือจริงๆแล้วผมไม่ได้คิดถึงเขาหรอก ผมแค่คิดถึงช่วงเวลาในชีวิตผมที่มีความสุขมากๆ เพราะว่าปัจจุบันผมไม่มีความสุข จึงต้องมองหา ย้อนคิดถึงช่วงเวลาในอดีตที่มีความสุข ซึ่งพอคิดได้แบบนี้ก็เลยแบบ เออ จริงว่ะ พอลองถามตัวเองแบบนี้ ก็ตอบได้ทันทีเลยว่าไม่ได้ผมคิดถึงตัวบุคคล ซึ่งก็เป็นเรื่องที่ดีนะ อย่างน้อยผมก็ไม่ได้ยึดติดกับตัวเธอแล้ว

อาจจะพิมวนไปวนมา แต่ถ้าไม่เหงาก็คงไม่คิดไรเรื่อยเปื่อยแบบนี้ได้หรอกครับ ถ้าบางท่านที่รู้สึกอยู่คนเดียวแล้วเหงาๆเหมือนกัน ลอง process things out ดูบ้างก็ดีนะครับ ได้ใช้ความคิดแล้วก็สำรวจความรู้สึกตัวเองดี พยายามหาข้อดีของความเหงา เผื่อจะมีความสุขขึ้นได้บ้าง

ผมก็เป็นแบบท่านเลย แต่คิดถึงแฟนเก่าเฉพาะตอนมีความสุข

กัน ไปเที่ยวด้วยกันทำไรด้วยกัน หยอกล้อ แต่ละคนจะมี

นิสัยน่ารักๆที่เราชอบอยู่ และsexก็แตกต่างกัน ท่าไม้ตายที่

ทำให้เราติดใจ อยากรู้จริงๆว่า ถ้าได้ย้ายไป

ทำงานประเทศที่ฝันไว้จะดีขึ้นมั้ย แต่ก็ได้แค่คิด พุดละเศร้า

ที่ต้องอยู่ในประเทศนี้ต่อ

แค่เหงาเพราะไม่รู้จะเอาความรู้สึกไปผูกไว้ที่ไหนมากกว่า ถ้าเอาความรู้สึก​ไปผูกกับการทำอะไรสักอย่างได้ อาจจะไม่เหงา ในมุมผมอะนะ

ทั้งคู่ครับ ถ้าไม่มีอีกคน ความสุขพวกนั้นก็คงไม่เกิด ความทรงจำดีๆก็คงไม่เกิด

จริงอยู่ที่เราสามารถอยู่คนเดียวก็มีความสุขได้ แต่ก็คงไม่เหมือนกัน

ทุกวันนี้ผมอยู่กับแฟน แต่ก็คิดถึงแฟนเก่าอยู่บ่อยๆ ไม่ได้อาลัยอาวร ไม่ไช่ว่าไม่มีความสุขกับปัจจุบันนะ เพียงแค่มันคือส่วนนึงในชีวิต มันเป็นความทรงจำที่มีค่า ที่ไม่อยากให้มันลืนลางหายไป ครั้งนึงเราเคยใช้ชีวิตร่วมกับใคร มันสวยงามนะ

ไม่ว่าจะยังไง แค่อยากให้ชีวิตให้คุ้ม เราต้องเศร้า ต้องเหงา ต้องท้อแท้ เบื่อ ผิดหวัง เสียใจ พังทะลาย.. เพราะมันก็คือส่วนนึงของชีวิตเหมือนกัน ผมมองว่าเราทุกคนพยายามหลีกหนีความทุกข์ งั้นก็เหมือนกับว่าเรากำลังหนีชีวิต..

เพราะชนั้น แค่ปล่อยครับ ปล่อยให้ชีวิตมันใหลไป ได้ลิ้มรสทุกๆอย่าง ทุกความรู้สึก อยู่กับมัน ซึมซับมันให้เข้าใจ

สุดท้ายแล้วเราจะไม่เสียดาย ไม่เสียใจ แหละรู้สึกว่าโคตรจะคุ้มที่ได้เกิดมาในครั้งนี้ ชีวิตโคตรสนุกและลึกซึ้งมาก เอาจริงๆ

ของผม เวลาเลิกกับใคร

จะเกิดความรู้สึก อยากกลับไปหา

แรกๆ นึกว่ายังรัก แต่พอกลับไปได้จริงๆ ก็รู้สึกเฉยๆเหมือนก่อนโดนบอกเลิก

เลยมานั่งคิด จริงแล้ว
เราอาจแค่รู้สึกเหงา ตอนใหม่ๆ และบางทีอาจยังกลับไปแก้ไขเรื่องที่เราเคยพลาดไป

ทั้งหมดทั้งมวล เวลาผ่านไปสักพัก ก็จาวและลืมไปเอง