อย่างเช่นผมเลยแบบจะมีผู้ใหญ่ที่บ้านที่แบบไม่ค่อยมีใครเอาเพราะแกแบบบางที่เป็นคนย่อยๆตามสไตล์คนแก่อะครับ ทีนี้ก็จะโดนคนอื่นนินทาว่าให้ลับหลังบางทีก็ต่อหน้า ผมเห็นละไม่สบายใจ+ไม่ชอบด้วยแต่ก็ไม่รู้จะทำไงก็เลยมาเป็นทุกข์คนเดียว

เมื่อก่อนเคยเป็น แต่เดี๋ยวนี้ไม่เป็นแล้วครับ

หลังจากผมมีความคิดที่ว่า คนเราเกิดมาแค่รอวันตาย

ผมก็ไม่ค่อยมีความทุกข์อีกเลย

แต่ความมีน้ำใจ ช่วยเหลือผู้อื่น ผมก็ยังมีนะ

แต่ผมก็ช่วยเท่าที่ทำได้แค่นี้พอ จะไม่เดือดร้อนแทนคนอื่น

ค่าแรงขั้นต่ำ 300 แต่แทง 2 นาทีเสีย 600

แค่คิดก็ทุกข์แทนละครับ

เคยคิดเหมือนกันคับแต่พอเห็นละก็อดไม่ได้น่าจะมาจากความสงสารด้วยส่วนนึง

บางครั้ง ก็เป็น เช่นเห็นข่าวฆ่าตัวตายในยุคนี้ เห็นข่าวเดิน

เท้ากลับบ้านเพราะตกงาน ปกติผมทำบุญโรงพยาบาลหรือ

โรงเรียนทุกเดือนแม้จะแค่หลักร้อยแต่ก็เต็มใจ เพราะไม่ได้

มาเบิกลดหย่อนภาษี แต่บางทีก็เฉยๆ เพราะชีวิตผมก็ทุกอยุ่

ถ้าได้เงินเดือนมากกว่านี้5เท่าแบบไม่ต้องทำงานคงจะฟิน ตอน

นี้แค่จะซื้อรถใหม่ยังลำบาก ถ้าซื้อแกลบเลยค่ากินเหลือ1หมื่น

เป็นครับ เห็นความระยำของชนชั้นบนในประเทศนี้

ทำให้ทุกข์ใจแทนคนที่ไม่ได้เกิดมาเพียบพร้อม และต้องมาอยู่ในการแข่งขันที่ไม่ยุติธรรม

ผมเลย กิ๊กเก่ามาหาเมื่อคืน
ไม่ทำไรเขาเลยนะ กลายเป็นนั่งฟังเขา ระบายเรื่องชีวิต ไรงี้
ก็เพลินอีกแบบ ละเขาโดนว่าให้เสียหาย ผมยังโกดแทนเลย รู้สึกเอ็นดูน้อง
ละก็แยกย้ายกลับบ้าน เรื่องโดนใส่ร้านมันเป็ฯคนใกล้ตัวพูดด้วย เลยแค้นแทนน้องมันหนักเลยทีนี้

ผมเป็นครับแล้วแก้ไม่ได้ด้วย ประเภทรับฟังเขาแล้วมาทุกข์แทน ก็ต้องมาหาทางช่วยแล้วก็มาทุกข์ต่ออีก

กับอีกแบบ คือเกรงใจ กลัวเขารู้สึกไม่ดี ห่วงความรู้สึกอีกคน แบบA.พูดกับB.แล้วคำพูดนั้นกลัวจะทำให้ ทั้งสองเขาสะเทือนใจ หรือเสียใจ ผมเสียใจไปก่อนแล้ว หม่นไปแทนแล้ว ทั้ง ๆที่ก็ไม่รู้ว่าเขารู้สึกกันยังไง กลับเป็นผมต้องมาระวังความรู้สึกคนอื่นแทน จะพูดแบบนี้ได้มั้ยวะ กลัวจะรู้สึกไม่ดี ...

แก้ยังไงก็ไม่หาย สุดท้ายก็เงียบ ๆ หนีห่างผู้คน ไม่ค่อยพูดกับใคร