ผมมีโอกาสได้ดู 2 นัดล่าสุด เพราะใส่ฝั่งตรงข้ามไป ผมเห็นบางเม้นยังบอกไทยยังเหนือกว่าอยู่เลย

ผมตามดูมาสองนัดบอกตรง ไทยเหนือกว่าอย่างเดียวตรงความสามารถเฉพาะตัวครับ นอกนั้นระบบเขาดีกว่าเยอะ

ผมดูเวลาขึ้นบอลนี่ได้ลุ้นได้เสียวตลอด ไม่มีตะกุกตะกักแบบไทยนะ เหมือนวางแผนมาแล้วต้องเล่นแบบนี้

ของไทยเราได้บอลนี่คิดช้าทำช้า บางคนคิดว่าเป็นซุปตาจะชนะด้วยความสามารถเฉพาะตัวอย่างเดียวด้วยซ้ำ

ของเวียดนามนี่เขาไม่มีแอคเลยนะ วิ่งใส่สุดทุกดอก ถึงแม้ว่าสองนัดหลังจะแพ้แต่ผมดูแล้วไม่ขี้เหร่เลย

ถ้าวัดกันตอนนี้ผมว่าเขาก็เล่นแบบเดิม รับแล้วสวนเหมือนเดิม เราก็เลยคิดว่าเราเก่งกว่า แต่ก็ยังเอาชนะเขาไม่ได้อยู่ดี

ผมกลับมองว่า ปาร์คทำเวียดออกมาเหมือนบอลหุ่นยนต์อะ

แนวๆ เกาหลียุคก่อนๆ ที่วิ่งสู้ฟัด ไล่เพลสไม่มีหมด แถมมีลูกหนัก ตุกติกแถมไปด้วย

ได้บอลมาก็รีบวิ่งกรูกันไปขึงหน้ากรอบ พยายามเจาะจากตรงกลาง ไม่เจอช่องก็เสี่ยงยิงไกล

ดูมา 2 นัดตั้งแต่ จีน ถึง โอมาน เล่นแบบเดิมเป๊ะ ( ที่ดูเพราะใส่ตรงข้ามเวียดไปทั้ง 2 นัด )

โอเค เล่นแบบนี้อาจจะใช้ได้กับทีมที่ระดับใกล้ๆ กัน ความฟิตด้อยกว่าเวียด แบบไทย หรือชาติอาเชี่ยนอื่นๆ

แต่พอขยับขึ้นเป็นเอเชีย ระบบแบบนี้มันไม่รอดอะ

พอเจอกับบอลเทคนิคที่เอาความสามารถเฉพาะตัวรวมไปด้วย หรือไม่เล่นบอลสั้นให้เพลสถึงตัวได้

โดนเคาะ 2-3 ที แก้เพลสได้สบายๆ วิ่งไล่จนเหนื่อยไปเอง

นัดจีน ครึ่งแรก จีนเล่นบอลสั้น โดนวิ่งใส่อย่างเดียว เล่นแทบไม่ได้

ครึ่งหลังเปลี่ยนไปเล่น โยนทะลุช่องจากหลังไปหน้า ได้ 3 ลูก จากแบบนี้ล้วนๆ เลย

นัดโอมานก็เหมือนกัน โอมาน ทั้งโยนใส่ ทั้งแทงจังหวะเดียวให้วิ่ง

จะบอกว่า เล่นแบบเกาหลี แต่เกาหลียุคหลังๆ ไม่บ้าเพลสเหมือนเก่าๆ แล้ว

ผมว่า ยังไงเวียดนามก็ไม่น่าจะไปเกินไทยไปสักเท่าไหร่หรอก ศักยภาพ ไม่ต่างกันมาก

อยู่ที่ช่วงสลับกันขาขึ้น ขาลงแค่นั้นเอง

สุดท้ายก็ไปตายรอบคัดเลือกโซนเอเชียเหมือนกันอยู่ดี

6 จาก 12 ทีม ยังไงก็ไม่พ้น ซาอุ เกาหลี ออส อิหร่าน ญี่ปุ่น 4-5 ชาติที่แทบจะจองที่ไว้แล้ว

ส่วนอีกทีมก็แล้วแต่ว่า เป็นชาติไหน

แต่คงไม่ใช่ไทย หรือ เวียด แน่นอน

ผมกลับมองว่า ปาร์คทำเวียดออกมาเหมือนบอลหุ่นยนต์อะ

แนวๆ เกาหลียุคก่อนๆ ที่วิ่งสู้ฟัด ไล่เพลสไม่มีหมด แถมมีลูกหนัก ตุกติกแถมไปด้วย

ได้บอลมาก็รีบวิ่งกรูกันไปขึงหน้ากรอบ พยายามเจาะจากตรงกลาง ไม่เจอช่องก็เสี่ยงยิงไกล

ดูมา 2 นัดตั้งแต่ จีน ถึง โอมาน เล่นแบบเดิมเป๊ะ ( ที่ดูเพราะใส่ตรงข้ามเวียดไปทั้ง 2 นัด )

โอเค เล่นแบบนี้อาจจะใช้ได้กับทีมที่ระดับใกล้ๆ กัน ความฟิตด้อยกว่าเวียด แบบไทย หรือชาติอาเชี่ยนอื่นๆ

แต่พอขยับขึ้นเป็นเอเชีย ระบบแบบนี้มันไม่รอดอะ

พอเจอกับบอลเทคนิคที่เอาความสามารถเฉพาะตัวรวมไปด้วย หรือไม่เล่นบอลสั้นให้เพลสถึงตัวได้

โดนเคาะ 2-3 ที แก้เพลสได้สบายๆ วิ่งไล่จนเหนื่อยไปเอง

นัดจีน ครึ่งแรก จีนเล่นบอลสั้น โดนวิ่งใส่อย่างเดียว เล่นแทบไม่ได้

ครึ่งหลังเปลี่ยนไปเล่น โยนทะลุช่องจากหลังไปหน้า ได้ 3 ลูก จากแบบนี้ล้วนๆ เลย

นัดโอมานก็เหมือนกัน โอมาน ทั้งโยนใส่ ทั้งแทงจังหวะเดียวให้วิ่ง

จะบอกว่า เล่นแบบเกาหลี แต่เกาหลียุคหลังๆ ไม่บ้าเพลสเหมือนเก่าๆ แล้ว

ผมว่า ยังไงเวียดนามก็ไม่น่าจะไปเกินไทยไปสักเท่าไหร่หรอก ศักยภาพ ไม่ต่างกันมาก

อยู่ที่ช่วงสลับกันขาขึ้น ขาลงแค่นั้นเอง

สุดท้ายก็ไปตายรอบคัดเลือกโซนเอเชียเหมือนกันอยู่ดี

6 จาก 12 ทีม ยังไงก็ไม่พ้น ซาอุ เกาหลี ออส อิหร่าน ญี่ปุ่น 4-5 ชาติที่แทบจะจองที่ไว้แล้ว

ส่วนอีกทีมก็แล้วแต่ว่า เป็นชาติไหน

แต่คงไม่ใช่ไทย หรือ เวียด แน่นอน

ถ้าจะเล่นบอลแบบต่อยอดไปไกลๆได้วิธีการเล่นแบบเวียตมันจะได้แค่ผลการแข่งที่ดูแพ้ยาก แต่จินตนาการในการเล่นไม่ค่อยเยอะ ทีมที่จะต่อยอดได้ในการไปสู่ระดับสูงส่วนมากคือทีมที่เล่นเกมบุกและมีจินตนาการในการเล่น ซึ่งเวียตในปัจจุบันไม่ใช่แบบนั้น

ระบบนี้ของเขาดีและเหมาะกับความสามารถของนักเตะที่สุดแล้วครับ
ชุดนี้เล่นด้วยกันมานาน นักเตะหน้าเดิมๆ ทีมเวิร์คดีมาก

เอาตรงๆเจอเราตอนนี้ ที่11คนแรกเป็นใครผมยังนึกไม่ออกเลย ทีมเวิร์คเราแทบไม่มี จะเอาตรงไหนไปชนะเขา

ผมก็มองแบบนี้นะ ผมคิดว่ามันเป็นระบบที่เหมาะสมกับความสามารถของนักแตะแล้ว

เราต้องยอมรับว่านักเตะโซนพวกเรา มันด้อยกว่าระดับโลก ระดับเอเซียอยู่แล้ว

ดังนั้นบางครั้งอาจดูเล่นตุกติก หรือรุ่นแรง ทั้ง ๆ ที่ก็ไม่ได้ตั้งใจจะตุกจะติกอะไร แต่มันเจอคนที่เก่งกว่า

การเข้าบอล การไล่บอลมันจึงผิดจังหวะไปหมด

เอาเมสซี่มาเล่นไทยลีค อาจขาหักตั้งแต่ปีแรกแล้วครับ

ผมว่าเวียดนามเขาเลือกวิธีเล่นที่ถูกต้องแล้วนะ แต่ความสามารถเฉพาะตัวเขายังไม่พร้อม แต่ถ้าเขายึดระบบเป็นแนวทางแบบนี้ไปเรื่อยๆแล้วเสริมทักษะเฉพาะตัวไปทีละรุ่นเยาวชน เขาจะไปไกลกว่าเราแน่นอน

นักเตะของเราที่คิดว่าทักษะเฉพาะตัวดีคือมันก็ดีแหละ แต่ปัญหาคือบอลระดับสูงที่เราเห็นพวกเนย์มา เมสซี่ รอบเบนอะไรพวกนี้ คือพื้นฐานของนักเตะระดับนี้คือเข้าใจและเล่นเข้าระบบได้ดี และ ยังมีทักษะเฉพาะตัวที่ดีที่สามารถใช้ในการทำลายระบบฝั่งตรงข้ามด้วย

ที่ของเรามันไปสู้บอลระดับสูงไม่ได้เพราะยังคิดว่าเอาความสามารถเฉพาะตัวไปชดเชยการเล่นไม่เป็นระบบหรือเล่นแบบหลวมๆได้

มันก็จะเป็นภาพเหมือนตอนซิโก้คุมทีม ทักษะเฉพาะตัวไม่ได้ดีมากถึงขนาดทำลายระบบเกมรับของทีมแบบญี่ปุ่น ซาอุ ออสเตรเลียได้ แต่พอเกมรับ บางคนไม่วิ่งกลับเข้าตำแหน่งเพราะหมดบ้าง เพราะไม่มีวินัยบ้าง

มันก็วนลูปอ่ะครับ สุดท้ายบอลระดับสูง พื้นฐานของระบบต้องมาก่อน แล้วเสริมด้วยทักษะเฉพาะตัวเพื่อประสิทธิภาพในแนวรุก ไม่ใช่เอาความสามารถเฉพาะตัวไปแบกทีม ยังไงก็เละ ยังไงก็ไม่ได้ไปบอลโลก

คิดว่าเวียดนามมาถูกทางแล้ว สไตล์ชัดจน ไปเจอของจริงสภาพแบบนี้ก็ปกติ
อยุ่ที่อนาคตจะเอามาต่อยอดไปต่อได้ไหม กลับมาปรุงแต่ง ต้องให้เวลา
หรือจะเปลี่ยนโค้ช เริ่มต้นใหม่ วนๆเหมือนเดิม เหมือนกับบางประเทศแถวๆนี้ ตัวอย่างมีให้เห็น

ระบบเวียดนามดีครับ แต่เท่าที่เห็นแข่งที่ไม่ใช่ในอาเซียนในระดับนานาชาติ เสี่ยงใบแดง จุดโทษ ตามที่เห็น.. ในอาเซียนเสียบจนขาแทบหัก ก็ให้ยาก

เสริมให้จากท่าน คห.1

ปาร์คก็ทำทีมด้วยองค์ความรู้แบบบอลเกาหลียุคก่อนนั่นละครับ จริงๆเกาหลียุคนี้ก็ยังเล่นแนวนี้อยู่ ดูจากตอนเจออิหร่าน เวลาเล่นกับทีมระดับเดียวกัน จะกลายมาเป็นบอลโยนไดเร็ค+พละกำลังเฉยเลย ขนาดว่าโค้ชเป็นโปรตุเกส ทั้งที่เวลาเจอทีมอ่อนกว่าก็จะต่อบอลเข้าทำอ่ะนะ
แต่ที่ซอนยิงให้ทีมชาติได้เรื่อยๆเพราะส่วนตัวมันเก่งกว่าคนอื่นๆจริง เวียดนามเจอสไตล์ที่เหมาะแล้ว ผมก็ว่างั้น แต่ระดับของนักเตะยังไม่ได้ นั่นแหละคือประเด็น ประมาณถ้าทีมชาติเกาหลีใต้คือเกรดA เกาหลีเหนือคือเกรดB เวียดนามก็เกรด C- อะไรแบบนี้

ผมว่าอะไรที่พาให้ได้ไปในจุดนั้น่อนเป็นเรื่องดี ถ้าเรามัวแต่คิดไปไกลว่าเล่นแบบนี้จะเจอทีมเทคนิคดีแล้วไม่รอด ผมว่ามันไปไม่ถึงไหนสักที ก่อนอื่นทำยังไงก็ได้ให้พ้นไอ้รอบ 3 ไปให้ได้ก่อน บ่อยๆด้วยนะ ไปเรียนรู้มาเยอะๆทั้งสมาคม โค้ช นักเตะ แล้วหลังจากนั้นค่อยใส่เทคนิคลงไป ผมว่าเวิร์ค

ถ้าดูรอบคัดเลือก 2 นัดเราก็เหนือกว่าจริงหนิ คือมันถูกที่เราไม่ชนะ แต่เล่นกับเวียดนาม 2 นัดล่าสุดนี่เรียกว่าเราห่างไกลกับคำว่าแพ้มากเลยเหมือนกัน เรียกว่าแทบจะเล่นบอลครึ่งสนามก็ว่าได้ ถ้าจำไม่ผิดมีนัดนึงที่ทั้งเกมเวียดนามแทบจะไม่มีจังหวะง้างยิงเลยด้วยซ้ำ ทำได้แค่เงยหน้าเตะสาดทิ้ง แต่เรื่องชนะไทยเราก็ห่างไกลกับทีมใหญ่ในเอเชียพอสมควรเลย เกมรุกเราแม่งโคตรตัน ยิ่งยุคหลังหมดมุ้ยช่วงท็อปฟอร์มนึกไม่ออกว่าจะเอาอะไรไปยิงทีมอื่นได้

เล่นกันในอาเซียนยังยากเลย ไม่ได้ยากเพราะไม่มีปัญญาบุก แต่ยากเพราะนักเตะไม่มีปัญญาทำให้บอลไปซุกก้นตาข่าย เหลือแค่นี้จริง ๆ แล้วผลสุดท้ายก็โดนสวนตายเองนั่นแหละ

ก็นี่แหล่ะ เหตุผลที่ไทยไปไม่ถึงไหน พอล้มเหลวก็บอกแนวทางมันใช้ไม่ได้ ใช้ได้แค่ระดับล่างๆ
แล้วก็มาเริ่มกันใหม่ หาโค้ชใหม่ วนอยู่ในกะลานั่นล่ะ

ทำไมไม่คิดว่านี่มันคือจุดเริ่มต้น แค่เริ่มต้นจะให้ประสบความสำเร็จเลยหรือไง นักบอลมันไม่ได้เทพขนาดอังกฤษ สเปน บราซิลไรแบบนั้น ที่เห็นจุดบอดแล้วสามารถแก้ไขได้ทันที ใช้เวลาไม่มาก
แต่ประเทศฟุตบอลกระจอก บางทีเห็นจุดบอด รู้วิธีแก้ไข แต่ทรัพยากรมันไม่มีไง การเทรนรุ่นใหม่ขึ้นต้องใช้เวลา

คอยดูเหอะ จุดที่ต่างกันของไทยกับเวียดนามคือ เวียดนามเขาหาแนวทางของตัวเองเจอนานแล้ว แต่ไทยเรายังไม่เห็นเลย การที่เขาไม่ประสบความสำเร็จก็เพราะมันคือเจน 1 รอดูเถอะ เจน 2 เจน 3 ไทยจะเริ่มโดนทิ้งห่าง ถ้ายังหาแนวทางไม่เจออยู่ต่อไปเรื่อยๆ

เล่นกับเวียดนามตอนนี้ อยากชนะไม่ยากเลย ฟิตให้มากกว่า ให้เพรสแล้วเราไม่ยุบ เล่นลิงชิงบอลให้เค้าหาบอลไม่เจอ
แผนเข้าทำไม่มีไรเลยจริงๆ ส่วนใหญ่รอสวน ไม่ก็ให้อีกฝั่งพลาด ยิงไกล ประมาณนี้

ปล. ถ้าเจอกันพรุ่งนี้ ไทยคงเละ 5555