อ่านผ่านๆในพันทิพย์เห็นกระทู้นึง นึกว่าตัวเองมาตั้ง แต่ก็รอดมาได้
https://pantip.com/topic/40433625

* ที่ทำงานผมไม่ค่อยมีนะ แต่ผมนี่ในเวลางานก็คุยเล่นได้นะ แต่พอนอกเวลางาน เวลาเพื่อนร่วมงานชวนไปไหน ผมไม่ค่อยอยากไปแหะ


คือกับเพื่อนร่วมงาน ผมก็ให้เฉพาะเวลางานจริงๆอะ นอกเหนือจากนั้นผมอยากเจอเพื่อนสมัย ม.ปลายบ้าง อยากอยู่บ้านกับพ่อแม่บ้าง เจอกันในเวลางานก็เบื่อพอละ ยังมานอกเวลางานอีก ตายพอดี


แต่ผมว่าสำคัญครับ การมีมนุษย์สัมพันธ์เนี้ย ยิ่งผู้ชายไม่น่ายาก เรื่องบอลนอก บอลไทย ผู้หญิง แฟชั่น ใส่หน้ากากคุยไปครับ เพื่อความอยู่รอด


ที่ทำงานผมก็มีพี่คนนึง วันๆเจอหน้าคุยแต่บอล บางคนวันๆเจอหน้าคุยแต่เพลง บางคนวันๆเจอหน้าคุยแต่เรื่องเข้าป่าตั้งแคมป์ คือก็ต้องปรับอะครับ


คือจริงๆ ผมก็ชอบนะ ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร ชอบอยู่เงียบๆ ทำโน่นทำนี่ แต่ด้วยที่แบบ เราต้องอยู่ทำงาน หาเงินอะ ก็ต้องสร้างภาพเข้าหาบ้าง จนตอนนี้แบบอยากอยู่คนเดียวเงียบๆ ละ เบื่อ พวกหลายกลุ่มเกิน 555555555555555


ท่านพุทธทาสภิกขุ ได้เล่าไว้ว่า "นกไม่มีขน คนไม่มีมิตร ย่อมขึ้นสู่ที่สูงไม่ได้" ประมาณนี้ครับ

ของผมในเวลางานคุยเล่นกันปกติ แต่เลิกงานมาคือพื้นที่ส่วนตัวของผม ไม่เคยไปไหนกับเพื่อนที่ทำงานเลย

แต่ถ้าผมเริ่มงานใหม่ผมก็คงเป็นแบบที่ กระทู้ที่ จขกท ยกมานั่นแหละครับ

ผมก็ไม่ค่อยนะ

มีแค่ตอนเบื่อๆ แหละ ก็ไปเม้าท์คุยแก้เบื่อ

แต่เลิกงานไปนะ มันเป็นแก๊งค์กิน-ดื่มกันอะ ทำงานไม่ค่อยคุยกันเท่าไร

ปกติผมเป็นคนเก็บตัวนะเพื่อนบ้านแทบไม่เคยทัก ไม่เคยคุยเลยเพราะทะงานไม่เป็นเวลาเลยไม่ค่อยเจอ

กับที่ทำงานคุยเล่นได้ตลอดแต่ก็คุยเฉพาะที่ทำงาน ไปเที่ยวกันบ้างๆปีละครั้ง 2 ครั้ง เลิกงานผมก็ไม่ได้ยุ่งกับใคร ไม่ติดต่อไม่ทักหาใครถ้าไม่มีธุระอะไร ชอบอยู่คนเดียว

ผมก็ออกแนวถ้านอกเวลางานก็ไม่ค่อยไปไหนมาไหนกับใครนะ นอกจากมีงานเลี้ยงสังสรรค์ไรงี้ แต่ในเวลางานก็พูดคุยกับเพื่อน รุ่นพี่ได้ไม่มีปัญหา ถึงจะชอบการอยู่คนเดียว แต่ผมก็ชอบชวนคุยนะ กับคนที่เพิ่งรู้จักกัน

ผมเป็นคนขี้เกลียดและ ขี้เกลียดตอบข้อความมากๆเพื่อนสนิทผมทักมาบ้างทีดองไว้เป็นอาทิตย์ ผมเป็นคนไม่ค่อยพูด ติ๋มๆเลยละ แต่สังคมในที่ทำงานเราต้องรู้จักปรับตัวนะ เห็นคนอื่นเขาพูดไรโน้นเรื่องนี้กันผมก็ไปคุยกะเขา แต่จริงๆไม่ได้อยากคุยหรอก เป็นการสร้างความสันพันธ์ 555 จบงานก็แยกย้าย มีเคยไปกินเลี้ยงที่คอนโดเพื่อนที่โดนไล่ออกครั้งหนึ่งและกินเลี้ยงประจำปีตอนเดือนพฤษา

ผมว่ามันเป็นเรื่องจำเป็นสำหรับหลายๆประเภทงานนะ การเข้าสังคม ช่วยในเรื่อง Team work การติดต่อประสานงาน การสื่อสาร

อย่างที่ทำงานผมก็ต้องรู้จักแผนกอื่นไว้บ้างเวลาไปขอช่วยอะไร งานก็จะง่ายไป คล่องตัว

แต่ละคนมันก็มีงานอดิเรกหรือความสนใจที่คล้ายๆกัน ก็ต้องลองเข้าหาไปพูดคุยกันบ้าง อย่างที่ทำงานผมก็มี แก้งบ้าบอล พี่คนนี้เด็กผี คนนี้เด็กหงส์ ผมก็ไปแซวบ่อยๆเวลามีแข่ง หรือจะแก้งติดเกม แก้งโอตาคุ ซีรี่ย์เกาหลี ตีแบด ตีกอล์ฟ ตี...

บริษัทเก่ามีพี่อยู่คนนึง ไม่ค่อยสุงสิงกับคนอื่น จนคนอื่นทำงานด้วยลำบาก

กลับกันบริษัทใหม่ คนในแผนกแม่งทุเรศจัด ผมเลยต้องไปสุงสิงกับคนนอกแผนกแทน

มี ผมนี่แหละ เน้นคุยแต่เรื่องงานพอ

ก็ไม่ได้มีปัญหากับใคร

แต่เลือกได้ก็จะไม่สุงสิงกับใคร

ผมเองเลย ชอบนั่งทำงานเงียบๆ ไม่ชอบคนมานั่งคุยเรื่อยเปื่อยเวลาทำงาน คุยกับคนอื่นนับคำได้เลย
ถ้าไม่ได้คุยเรื่องงานนะ มีแต่ลูกน้องมาชวนคุยนั่นนี่ ได้แต่ เออ ออ ไป