เรื้อนคืนเลยครับ. แต่ที่ผมเรื่อนเพราะ เลื่อนมา หัวใจแทบวาย

ไม่เคยเจอตัวเป็นๆ แต่มีมาแบบให้รู้ว่ามี

ผมตื่นมาตอนตี 2 ได้ ตอนนั้นพึ่งบวชวันแรก นอนหลับๆตื่นๆ

ช่วงนั้นฝนตกหนัก อยู่ดีๆมีคนมาเคาะผนังข้างห้อง ตอนแรกก็นึกว่าเสียงใบไม้ หรือ กิ่งไม้ครูด

คิดในใจว่า เสียงอะไรนักหนาวะ สักพัก จากที่เป็นเสียงครูดๆ ก็เป็นเสียงเคาะแบบจังหวะชัดเจน

1-2-3 แล้วก็หยุด 4-5 วิแบบนี้สัก 10 รอบ

รู้เลยว่า เอากูแล้ววว

ไม่เคยครับ

ไม่เคยทั้งเจอผี ทั้งบวชเลย

ไม่เจอเลยครับ ตอนบวชสงบสุขมาก แม้แต่หลับยังไม่ฝัน หรือตอนเรียนanatomy Physio ก็ไม่เคยเจอทั้งที่บรรยากาศให้มาก ศพอาจารย์ใหญ่เต็มห้อง ก็ไม่มีปัญหาอะไร

เคยแค่ตอนอยู่มัธยม กลิ่นของปู่ที่เสียไปที่ต่างจังหวัด ไม่ใช่กลิ่นธูปนะ เป็นกลิ่นประจำตัวของปู่ที่จำได้ ลอยมาเข้าจมูกแบบชัดเจน ชัดจนผมต้องเดินตามหากลิ่น ซึ่งก็ไม่เจอ หลังจากนั้นก็มีโทรศัพท์มาที่บ้านว่าปู่เสียแล้ว อีก2ปีต่อมา ย่าเสีย ผมก็ได้กลิ่นย่าอีก แบบเดียวกลับตอนปู่เลย ซ้ำแบบนี้ผมไม่เชื่อก็ต้องเชื่อแล้วครับ

ผมเป็นหลานชายคนเดียวจากรุ่นหลานเป็นสิบ ที่เป็นผู้หญิงล้วน ๆ ชอบมีคนบอกว่าปู่กับย่ารักหลานชายมากกว่าหลานสาว ผมก็ได้แต่หัวเราะ ไม่ได้คิดจริงจัง แต่เรื่องได้กลิ่น ญาติทุกคนไม่มีใครได้เลย ยกเว้นผมคนเดียว

ผมบวชวัดในเมือง แต่มาจำวัดในชนบทเป็นญาติๆฝ่ายพ่อ

2คืนแรกเพลียๆ จำวัดไปเลยไม่ได้สวดมนต์ มาคืนที่3 นอนๆอยู่ตื่นมารู้สึก มีผู้ชายแก่มายืนคุย ฟังไม่เป็นภาษาแบบเสียงมันอื้อๆไปหมด ซักพักนึงก็หายไป หลังจากนั้นก็ย้ายกุฏิ แล้วก็ตื่นมากรวดน้ำก่อนไปทำวัตรเช้า (ตี4) ทุกวัน
ก็ไม่เจอแบบชัดๆแบบนี้อีกเลย

ผมเคยบวชวัดในป่าไม่เจอผีนะครับ​ แต่ยอมรับเลยว่าน่ากลัวมากเพราะบรรยากาศด้วยแหละหมาก็หอนทุกคืน

1.ตอนผมเป็นพระ เคยแต่ฝันมีแม่ชีเข้ามากราบ แถมบอกเลขให้ด้วยแต่ผมจำเลขไม่ได้
2. พึ่งบวชเป็นพระใหม่ๆไม่กี่วันได้มีโอกาสขอกลับไปเยี่ยมที่บ้าน เมื่อไปถึงก็เห็นโยมย่าของผมแกทำท่าทางแปลกๆ ตัวสั่นๆ ญาติคนอื่นๆนั่งพื้นเพื่อจะได้ไม่นั่งเสมอพระ แต่พระ(ผม)นั่งบนเก้าอี้ แต่ย่านั่งเก้าอี้อีกตัวคนเดียวแกไม่ยอมนั่งพื้น ป้าบอกย่าพึมพำแต่ จะไปสร้างพระ(พุทธรูป) ดูเพ้อๆ ผมเลยหยิบหลวงพ่อปานที่ได้จากพระหลวงน้ามาให้ย่าอนุโมทนา แต่ย่าตัวสั่นแล้วทรุดลงพื้น โยมปู่ของผมถามว่าเป็นใครต้องการอะไร ย่าผมตอบเสียงทุ้มๆเหมือนเสียงผู้ชายผมจำได้ว่าไม่ใช่เสียงย่า ว่าแกเป็นน้าของย่า(แกบอกเป็นชื่อมา ผมมาทราบประวัติตอนหลังว่าแกถูกฟันคอขาดตอนหนุ่มๆขณะกำลังไปจีบสาว) แกบอกไม่เคยเห็นพระเลยดีใจเหลือเกิน ไม่มีใครทำอะไรมาให้เลยแล้วเอื้อมมือมาจับชายจีวรพระแล้วก็น้ำตาไหลพรากๆ ผมได้แต่ตะลึงเพราะเป็นพระใหม่ทำอะไรไม่ถูก เลยท่องคาถากรวดน้ำ ให้ย่ารับพรไป จากนั้นย่าก็เหมือนฟื้นขึ้นเรื่อยๆกลับมาพูดจารู้เรื่อง ย่าบอกไม่รู้ตัวเลยมึนๆเบลอๆ ผมก็งงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น ตัวผมเองก็เป็นหมอ ไม่เคยเชื่อเรื่องพวกนี้ แถมชื่อของน้าของย่าก็แทบไม่มีใครเคยพูดถึงมาก่อน เพราะแกตายตอนหนุ่มๆกระทงไม่มีลูกหลานสืบสกุลคือหายไปจากสารบบเครือญาติ จะว่าย่าแกเฟคหรือแกหลอนพิษไข้ก็ดูเป็นตุเป็นตะเกินไปหน่อย

ไม่ได้เจอตอนบวชแล้วก็ไม่ได้เห็นผี แต่ตอนเด็กๆน่าจะ 5-6 ขวบ ไปงานเผาศพหลวงพ่อเป็นญาติห่างๆ มองขึ้นไปที่ปล่องควันของเมรุที่เผาท่าน ผมเห็นลูกแก้วสีฟ้าๆลอยออกมาจากปล่องลอยขึ้นฟ้าจบลับตา ผมไม่ได้เห็นคนเดียว มีพี่สาวที่เป็นญาติอายุไร่เรี่ยกันอีก2คนก็เห็นเหมือนกัน

ละเอ็งไม่คิดบ้างล่ะว่าคนอื่นเขาจะสะดุ้งมั้ย ตกใจมั้ย ละไปเรื้อนในกระทู้อื่นที่ไม่เกี่ยวกันเลย

ทำตัวเป็นผู้ใหญ่หน่อย เล่น ss อายุก็ไม่น่าจะน้อยๆละ

ถ้าเอาแค่ตอนบวช ผมไม่เคยเจอเป้ง ๆ

เจอแค่แบบ ..

วันบวชวันแรก (ผมบวชเช้า) ตกเย็น พระไม่ว่างเลย ผมเลยโดนออกให้ออกสวดงานศพ ซึ่งแน่นอน สวดไม่เป็น เอาตาลปัตรบังหน้า 100% 55555555555

พอสวดเสร็จ ก็กลับมานั่งคุยกับพระรุ่นพี่ที่ใต้กุฏิ คุยกันเรื่องการปฏิบัติตัว เรื่องการกินการอยู่ และหนีไม่พ้นเรื่องผี

พอคุยกันเสร็จ น่าจะ 4 ทุ่มกว่าได้ ผมก็ขอตัวไปอาบน้ำ

...

ลักษณะห้องน้ำ : เข้าห้องน้ำมา ซ้ายมือเป็นอ่างน้ำ ขวามือเป็นกำแพง ตรงหน้าเป็นส้วมนั่งยอง เหนือส้วม เป็นไม้รวก พาดไว้สำหรับพาดผ้า

...

พอเข้าห้องน้ำ ก็ล็อคกลอนประตู ถอดอังสะ

แล้วก็เอาผ้าขนหนู กับอังสะ พาดกับไม้รวก ..

ถึงตอนนี้ เท่ากับว่า เราหันหลังให้ประตู

แล้วผมก็รู้สึกว่ามีนิ้ว มาลูบแผ่นหลัง ย้ำ อารมณ์เอานิ้วชี้ กลาง นาง ก้อย ลงน้ำหนักบนแผ่นหลังเรา แล้วลูบลง จากต้นคอ ลงมาถึงกลางหลัง

นาทีนั้น ผมคิดแค่ว่า ประตูไม่ได้ล็อค แล้วมีหลวงพี่เข้ามาแกล้ง

พอหันไป ฟั๊บ .. ล็อคกลอนแน่นหนา

ขนหัวลุกกันไป .. ก็ได้แต่พูดลอย ๆ ไปว่า ฉันมาดีนะ ฉันไม่ได้มาร้าย ต่างคนต่างอยู่เถอะจ้ะ ..

บวชวัดในเมืองครับ เงียบสงบดีไม่มีอะไร

ไม่เคยเจอครับ ตั้งแต่เกิดเลยก็ว่าได้ แต่ไม่กล้าไปเข้าห้องน้ำตอนดึกอะ เพราะว่าห้องน้ำวัดก็รู้กันอยู่ มันจะออกเปลี่ยวๆหน่อย ห้องน้ำวัดแถวบ้าน อยู่ติดกับกำแพงที่ชาวบ้านเค้าเอาโกฏกระดูกของบรรพบุรุษไปไว้อิก อย่างหลอน

ไม่เคยเจอน่ะครับ ผมว่าความกลัวของเราเกิดจากจิตปรุงแต่งครับ

เวลาปิดไฟมืดๆ ความกลัวจะเข้ามาครอบงำจิตใจเราให้คิดไปต่างๆนานา

วัดที่ผมบวชเป็นวัดป่าน่ะ บวชไป 1 เดือนก็ไม่เจอให้เห็น เป็นตัวเป็นตนน่ะ

ได้ยินแต่พวกเสียงแปลกๆ ตอนกลางคืน แต่ก็คิดว่าเป็นพวกสัตว์มากกว่า

โทษนะครับ เมื่อคุณเรื้อน คนอื่นคุณก็ต้องยอมรับได้ว่าเขาจะสวนกลับ อย่าเอาอายุมาอ้างครับ เขาดูที่เจตนา ก็พิมพ์เล่าเรื่องอยู่ เขาไม่ได้บอกว่าห้ามโพสต์ภาพประกอบ เจตนาผมก็แค่เล่าเรื่องเท่านั้น ซึ่งรู้อยู่แล้วว่ามันต้องมีไอ้พวกอ่อนไหวแน่นอน

ก็คิดเอาเองละกันนะ ไม่ได้มีแค่ผมที่เรื้อนคุณ ผมอาจจะอายุน้อยกว่าคุณก็ได้แต่ผมรู้อะไรควรไม่ควร มันไม่มีกฎบอกไว้ก็จริง แต่มันเป็นมารยาทการใช้บอร์ดซึ่งผมกับหลายๆคนไม่ชอบผมก็เรื้อน แล้วคุณมาเรือนกลับแบบนอกเรื่องไม่มีเหตุอะไรเลยมาเรื้อนโพสของผมในกระทู้อื่น ซึ่งโคตรอีเดียด ถ้าไม่ชอบความเห็นผมแล้วเรื้อนผมก็ยอมรับ
ไม่ใช่มาพูดว่าเรื้อนคืนนะครับจะเอาชนะวุฒิภาวะโคตรต่ำงอแงไปเรื่อย คนอื่นเขาก็เล่าเรื่องไม่เห็นต้องเอารูปผีมาประกอบ ถ้าบอร์ดชื่อว่า เทวีสุริยาบอร์ดบลาบลาบลา จะโพสผีห่าซาตานอะไรมันก็เรื่องของคุณ แต่ในนี้มันสาธานณะน่าจะคิดเองได้อยูแล้วถ้าไม่เป็นออทิสติก