มันบวชเสร็จเข้าโบสถ์ญาติพี่น้องแยกย้าย ผมก็ไปเข้าห้องน้ำทำธุระ เสร็จปุ้บจะออกลูกบิดพังอะไรมันจะซวยขนาดนั้น โชคดีคุณตาญาติๆกันแกมาผมเลยเรียกให้แกมาช่วย
อีกเหตุการณ์ก็วันนั้นง่วงมากรีบนอน แล้วก็ได้ยินเสียงเคาะห้อง ก๊อกๆ เราก็ตื่นไปดูเอ้าไม่ได้ล็อคห้องนี่หว่า เราก็ล็อคลงกลอนแล้วมานอนต่อไม่ได้คิดอะไร ตื่นมาก็มานั่งคิดใครมาเคาะหว่า ดึกแล้วด้วย แอบหลอนอยู่ ฮาๆ อีกทีก็นอนกลางวันแล้วฝันว่ามีคนมาลากออกนอกห้อง แต่ฝันกล่างวันเลยไม่คิดมาก

อาการเดียวกันเลย นอนเบียด มุมเสา จน เลือดซิบเลย 55+ คืนแรก นี่อย่างหลอน หมาหอนกับ กลิ่นไหม้เนื้อ

ตอนบวช ก็ไม่เจออะไรนะครับ ส่วนมากก็หมาเห่าตอนกลางคืน ซึ่งก็เป็นเรื่องปกติ

ไม่เจออ่ะ ผีไม่น่าอยู่ไหว

ผมบวชปี 54 ตอนขึ้นไป ปริวาส ที่เวียงป่าเป้า เชียงราย

โดนให้ไปนอน 9 ป้าเฮ้ว (ป่าช้า) แต่ไม่เคยเจอเลย

4เดือน เจอแต่งู

ผมบวช 7 วันก็ไม่เคยเจอนะ

1 เดือน เจอ งู ตะขาบ แมงป่อง ตุ๊กแก

บวชวัดป่า กุฏิแยกห่างกันประมาณ 100 เมตร เดินเข้าไปในป่าประมาณ 2 กิโล จากศาลาวัด

กลัวแค่วันแรก วันต่อมาหลับสนิททุกวันเพราะต้องตื่น ตี 4 ตบอด 5555 ง่วงมาก

บวชวัดในเมือง ไม่เจอไรเลย

ตอนบวชไม่เคยเจออะไรเลย ตั้งมั่นกับตัวเองไว้ถ้าเจอจะมองเลย เพราะไม่เคยเห็น สุดท้ายมีแค่เหตุกลางแปลกๆคือล๊อคประตูอย่างดี แต่ตื่นมาประตูเปิดเอง

ไปบวชเดินธุดง นอนในป่า นอนหน้าป่าช้า นอนในสุสาน

ไม่เจออะไรเลย

ปกติไม่เชื่อเรื่องผีอยู่แล้ว กลัวงู แมลงสัตว์กัดต่อยมากกว่า

ขอเรื้อนกลับไอ้คนที่เรื้อนผมนะ

อะไรที่ตาเราเห็น อย่าไปมั่นใจมาก. ตามนุษย์มันหลอกตัวเองได้. ตาเราเห็นแสงและลำดับสีได้ไม่ครบ หูเราก็ความถี่อยู่ในระยะจำกัด

หลายๆอย่างเห็นคาตา แต่เห็นคนเดียว มันก็มั่นใจลำบากครับ. แต่ถ้ายืนกันเป็นกลุ่มใหญ่. แล้วเจอพร้อมกัน. ก็ระวังอุปทานหมู่อีก(เหมือนเปรตอาจารย์กู้)

มันหาบทสรุปยาก ดังนั้นผมไม่สนใจนะเรื่องผี จะมีหรือไม่มี ก็เรื่องของมัน แล้วถ้ามี ก็ไม่น่ามีผลกับการใช้ชีวิตของเรา

หลังกุฏิผมเป็นป่าช้าครับ ได้ยินเสียงวี๋ดยาววว พระท่านบอกว่าเป็นเสียงเปรต แต่ตอนได้ยินเสียงผมนอนคุมโปงเลย ไม่กล้าลุกไปพิสูจน์