ครบรอบ 44 ปี เหตุการณ์สังหารหมู่ธรรมศาสตร์ 6 ตุลาคม 2519

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันที่ 6 ตุลาคม พ.ศ.2519 ได้ชื่อว่าเป็นการนองเลือดครั้งใหญ่ที่สุดครั้งหนึ่ง ซึ่งถูกจารึกลงในประวัติศาสตร์ไทย

เมื่อเจ้าหน้าที่ตำรวจฝั่งรัฐบาลบุกยิงสังหารหมู่นักศึกษาและประชาชน ณ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ซึ่งกำลังชุมนุมประท้วงการเดินทางกลับประเทศของ จอมพลถนอม กิตติขจร อดีตนายกรัฐมนตรี

เหตุการณ์นี้ได้กลายเป็นสิ่งที่ถูกพูดถึงไปทั่วโลก นักศึกษาและประชาชนเสียชีวิตไปอย่างน้อย 46 คน ผู้ชุมนุมที่รอดชีวิตทั้งหมด 3,094 คนถูกจับกุมตัว ก่อนได้รับการประกันตัว

แต่ยังมี สุธรรม แสงประทุม เลขาธิการศูนย์กลางนิสิตนักศึกษาแห่งประเทศไทย กับพวกรวม 18 คน ถูกฝากขังขณะต่อสู้คดีคอมมิวนิสต์และอื่นๆ รวม 11 ข้อหา ก่อนได้รับการนิรโทษกรรมในเวลาต่อมา

การจับกุมในครั้งนั้น มีรายงานเกี่ยวกับกลุ่มพยานว่าได้ยินเจ้าหน้าที่ตำรวจเรียกกลุ่มนักศึกษาที่โดนจับกุมตัวไปว่า “เชลย” ซึ่งนั่นอาจเป็นมุมมองที่เจ้าหน้าที่รัฐเข้าใจว่าพวกเขากำลังทำสงครามกับกลุ่มนักศึกษาอยู่ ณ เวลานั้น

ในขณะเดียวกัน กลับไม่มีฝ่ายเจ้าหน้าที่ผู้ทำการสังหารคนใดเลยที่ถูกจับกุมตัวในครั้งนี้ รวมถึงรายละเอียดข้อมูลต่างๆ ก็ไม่ได้ถูกบันทึกเอาไว้อย่างสมบูรณ์

และภาพที่เราเห็นนั้น ก็คือหนึ่งในภาพที่สะเทือนใจคนทั่วโลกเป็นอย่างมาก เป็นภาพของเด็กที่กำลังยืนหัวเราะระหว่างที่มีหนึ่งในกลุ่มนักศึกษาถูกแขวนคอและโดนทุบตีด้วย "เก้าอี้พับ" อย่างโหดร้าย

ในวันนี้ก็ตรงกับวันครบรอบ 44 ปีของเหตุการณ์นองเลือดในหน้าประวัติศาสตร์ดังกล่าว


เรียบเรียงโดย #เหมียวตะปู


----------------------------

ย้อนรอยภาพดัง “เหตุการณ์ 6 ตุลาคม” ภาพสลดเมืองไทย ที่ได้รับรางวัลพูลิตเซอร์

https://www.catdumb.tv/disorder-and-brutality-in-the-streets-of-bangkok-378/

สำหรับประเทศไทยแล้ว เรามีภาพถ่ายหลายภาพที่เรียกได้ว่าเป็นภาพดังที่มีความสำคัญต่อประวัติศาสตร์

อย่างไรก็ตามในบรรดาภาพเหล่านี้ กลับมีภาพหนึ่งซึ่งไม่ค่อยมีใครนำมาพูดถึงมากนัก ทั้งๆ ที่มันเป็นภาพที่หลายคนคงจะเคยเห็นมาบ้างสักครั้งในชีวิต

**ภาพมีเนื้อหารุนแรง**


ภาพดังกล่าวนี้เป็นภาพของชายคนหนึ่งกำลังใช้เก้าอี้พับตีศพที่ถูกแขวนคอบริเวณท้องสนามหลวง ในช่วงวันที่ 6 ตุลาคม 2519

วันที่เกิดเหตุการณ์ ตำรวจยิงสังหารหมู่นักศึกษาและประชาชนที่กำลังชุมนุมประท้วง การเดินทางกลับประเทศของ จอมพลถนอม กิตติขจร ซึ่งรู้จักกันในต่างประเทศในชื่อ “การสังหารหมู่ที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์” อีกที

ภาพถ่ายภาพนี้ ถูกจับภาพไว้โดยช่างภาพชาวอเมริกันชื่อ Neal Ulevich จากสำนักข่าว Associated Press ภายใต้ชื่อตรงๆ ว่า

“ภาพความวุ่นวายและความโหดร้ายบนท้องถนนในกรุงเทพฯ” (Photographs of disorder and brutality in the streets of Bangkok)


Neal Ulevich เจ้าของภาพความวุ่นวายและความโหดร้ายบนท้องถนนในกรุงเทพฯ

ภาพถ่ายนี้ช่วงแรกไม่ได้รับอนุญาตให้ตีพิมพ์ในประเทศไทยโดยรัฐบาลในสมัยนั้น อย่างไรก็ตามในปีต่อมาภาพถ่ายดังกล่าวกลับได้รับรางวัลพูลิตเซอร์ จนทำให้มันกลายเป็นที่รู้จักไปทั่วโลกไปในที่สุด

แน่นอนว่าหลังจากที่ภาพนี้กลายเป็นที่โด่งดัง เราก็เริ่มมีผู้คนจำนวนมากออกมาตามหาตัวทั้งผู้ตายและผู้ใช้เก้าอี้ตีศพในภาพ แต่ก็น่าเสียดายที่สุดท้ายเราก็ยังไม่สามารถฟันธงตัวต้นของบุคคลในภาพได้แบบแน่ชัดนัก

เพราะแม้จะมีแหล่งข้อมูลบางแห่งบอกว่า ผู้ตายในภาพอาจเป็นนายวิชิตชัย อมรกุล นิสิตคณะรัฐศาสตร์จาก จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย หรือไม่ก็นายกมล แก้วไทรไทย ก็ตาม

แต่ตัวต้นผู้ลงมือเองกลับยังคงไม่เป็นที่แน่ชัดนัก แม้เคยมีหน่วยงานออกตามหาอย่างจริงจัง



ในท้ายที่สุดแล้ว แม้ว่าภาพถ่ายนี้จะกลายเป็นภาพถ่ายที่ได้รับรางวัลยิ่งใหญ่ก็ตาม สำหรับหลายๆ คนภาพที่ออกมานี้ กลับสร้างความไม่สบายใจอย่างไม่น่าเชื่อ

นั่นเพราะภาพของกลุ่มคนที่กำลังยิ้มอย่างภูมิใจกับการกระทำอันโหดเหี้ยมที่แสดงออกมาในภาพนั้น มันช่างสะท้อนให้เห็นถึงอะไรหลายๆ อย่าง และชวนให้สลดใจเป็นอย่างมากจริงๆ



ที่มา khaosodenglish, pulitzer และ doct6

ต่อให้ตายไปแล้วคนสั่งก็สมควรได้รับการตัดสินจากศาลให้เป็นอาชญากรฆ่าล้างเผ่าพันธุ์

ต่อให้ตายไปแล้วคนสั่งก็สมควรได้รับการตัดสินจากศาลให้เป็นอาชญากรฆ่าล้างเผ่าพันธุ์

เป็นเหตุการณ์เบิกเนตรเลย ยิ่งค้นข้อมูลยิ่งตาสว่าง มันรู้สึกเอ้ะ ทำไมทำแบบนั้น ทำไมไปเยี่ยมกลุ่มนั้น ทำไมกล่าวยกย่องสรรเสริญฆาตกรเหล่านี้ เอ้ะ เต็มไปหมด

สคส.2520 ยิ่งยี้เลย ฟังหรือยังครับ?

เหตุการณ์ที่ไม่มีใครอยากจำ แต่มันต้องจำเพื่อเรียนรู้สิ่งที่พลาดไป

แต่ในแบบศึกษาไม่มีสอน มัวแต่ให้จำชื่อเด็กยันโต

ผมก็อยากนะให้เดือนนี้ให้มันจบที่รุ่นเราจริงๆ
อยากให้ประเทศไทยเจริญๆแบบประเทศอื่น
ไม่อยากมีลูกแล้วให้เขาโตมาในสังคมแบบนี้
คิดแล้วท้อใจ

ไอ้เด็กคนนั้นป่านนี้เป็นไงบ้างนะ

เห็นรูปที่คนทำกับคนด้วยกันแล้วแบบ....
ยิ่งคนที่ล้อมดูมีทั้งยิ้ม ทั้งหัวเราะ เฮ้อ.....

วันตาสว่าง

ช่วยหลังไมค์หน่อยได้ไหมครับ ใครเป็นคนสั่ง แล้วเบิกเนตรยังไง
ผมตามอ่านมาหลายครั้งแต่ยังไม่ค่อยเข้าใจอ่ะครับ เรื่องเบิกเนตร

แม่งไม่ใช่คนอะ

ทุเรศบอกตรงๆ

สว่างครับ เอะจะมียูสนั้นมา สอนให้รู้จักหน้าที่ตัวเองไหม