ผู้เยี่ยมชม
Status:
: 0 ใบ
: 0 ใบ
เข้าร่วม: 04 May 2009
ตอบ: 14081
ที่อยู่: s o m e w h e r e
โพสเมื่อ: Tue Sep 17, 2013 15:39
ถูกแบนแล้ว
ปีก
ต้นไม้หลงรักดวงจันทร์ เงยหน้ามองฟ้าทุกวัน
เฝ้าถามตัวเองว่า จันทราที่เห็นจะเป็นเช่นไร
หากได้เข้าใกล้มากกว่านี้ กระทั่งวันหนึ่งที่ต้นไม้เห็นดาวตก
จึงรีบอธิษฐานทันที หากเป็นไปได้จงช่วยฉันที
ขอให้ฉันมีปีกเพื่อเดินทางไกล ฉันจะเดินทางจากจุดที่ยืนอยู่
โบยบินไปไกลแสนไกล สู่จันทราที่หลงใหล
แล้วเราจะได้ใกล้ชิดกัน ดาวตกพูดกับต้นไม้
เรามอบปีกให้เจ้าได้ตามที่ฝัน หากมีสิ่งหนึ่งต้องแลกกัน
เจ้าพร้อมแลกสิ่งนั้นแล้วหรือไร ต้นไม้เอ่ยปากถามด้วยความตื่นเต้น
ฉันไม่เห็นว่าจะมีสิ่งใดที่มอบให้ไม่ได้ เพื่อปีกสำหรับเดินทางสู่ฟ้าไกล
แลกสิ่งใดก็ได้ฉันยินดี ดาวตกบอกกับต้นไม้ผู้มุ่งมั่น
สิ่งนั้นคือรากของเจ้าที่ยึดอยู่กับที่นี่ รากที่สร้างความมั่นคงให้เจ้ามาหลายปี
พร้อมแลกรากนี้กับปีกเลยหรือไร ต้นไม้ตอบรับข้อเสนอ
ดาวตกมอบสองปีกสีขาวให้ ต้นไม้สูญเสียรากไป
โบยบินสู่ฟ้าไกลได้ดังหวัง สูงขึ้นสูงขึ้นและสูงขึ้น
ดวงจันทร์สุกสกาวอยู่บนนั้น ยิ่งสูงยิ่งใกล้ยิ่งหวั่น
อากาศบนดวงจันทร์จะเป็นอย่างไร จะมีออกซิเจนไหมหนอ
คาร์บอนไดออกไซด์พอหรือไม่ แสงสว่างมากน้อยเพียงใด
ต้นไม้หวั่นใจอยู่ลำพัง ลอยตัวอยู่กลางอากาศ
ปีกล้าใบร่วงกิ่งสั่น จันทราสวยสง่าท้าพลัง
ราวกับออกคำสั่งให้ขึ้นมา โบยบินด้วยปีกทั้งสอง
ตามองจันทราตรงหน้า บางทีหันหลังมองกลับมา
ยังแผ่นดินที่จากมาชั่วนิรันดร์ ภาวะกลับไม่ได้ไปไม่ถึง
สิ่งหนึ่งคืออดีตที่ชวนฝัน อนาคตส่องสว่างไม่ต่างกัน
ไม้ต้นนั้นลอยคว้างกลางทางไป ใจหนึ่งอยากปลดปีกคืนสู่ราก
ใจหนึ่งอยากลืมรากเลิกหวั่นไหว อิสระเสรีอยู่ที่ใด
อาจมิใช่ที่แผ่นดินหรือดวงจันทร์ อาจมิใช่อดีต-อนาคต
อาจมิใช่อะไรทั้งหมดนั่น อาจมิใช่ความตื่นเต้นเมื่อมองจันทร์
อาจมิใช่บ้านของฉันบนแผ่นดิน อาจมิใช่ความอบอุ่นของสิ่งเดิม
อาจมิใช่สิ่งเพิ่มเติมให้ใจเต้น หากอาจจะเป็นสิ่งหนึ่งแถวนี้เอง
การลอยเคว้งไร้จุดหมายไร้ปลายทาง ไร้อดีตที่ปลอดภัยให้หวนคิด
ไร้อาการเสพติดกับความฝัน อิสระคือการอยู่กับปัจจุบัน
ใช้สองปีกสีขาวนั้นโบยบินไป โดยไม่มีอดีตให้หวนกลับ
โดยไม่มีอนาคตอันสดใส เคลื่อนที่สิเคลื่อนที่ตามหัวใจ
ถึงหรือไม่มิใช่สิ่งสำคัญ อิสระจากการยึดกับสิ่งเดิม
อิสระจากอนาคตที่คาดหวัง รักสิ่งใดมุ่งหน้าเข้าหามัน
อ้าแขนรับความผิดหวังที่อาจมี อิสระเกิดจากความรับผิดชอบ
ก็ในเมื่อเราเลือกทำแล้วนี่ จงยอมรับความล้มเหลวทั้งหมดที่มี
อาจจะเป็นสิ่งนี้ที่สำคัญ รับผิดชอบในการตัดสินใจ
ไม่กล่าวโทษอะไรใครทั้งนั้น ทั้งรากปีกดาวตกหรือดวงจันทร์
ปัจจุบันคือสิ่งที่เลือกเอง แล้วต้นไม้ก็มุ่งหน้าสู่จันทรา
ไร้กังวลกับเบื้องหน้าและเบื้องหลัง เราต่างกลับสู่อดีตมิได้
อนาคตไม่มีใครล่วงรู้มัน อิสระเสรีคือการกางปีกออกโบยบินสู่ความฝัน
และกางปีกออกโอบกอดความผิดหวังไปพร้อมพร้อมกัน
เมื่อนั้น, ปีกจึงเป็นตัวแทนแห่งอิสรภาพอย่างแท้จริง ..
เอามาจากพี่เอ๋นิ้วกลมครับ อ่านแล้วรู้สึกดี
โหวตเป็นกระทู้แนะนำ
My Locker
