lสำหรับผมถ้าคุณไม่มีบ้านอยู่ คุณคือคนที่ต้องสร้างอะไรไว้ให้ลูกในอนาคต ตัดเรื่องเช่าบ้านออกไปเลยครับ

เอาแค่ในมุมที่คุณอธิบายมาถูกแล้วครับ ต่อให้อนาคตราคาบ้านขึ้นไป 3 ล้าน เราอาจจะผ่อนมาครึ่งทางจาก 2 ล้าน

มีบ้านเอาไว้ซุกหัวนอนนี่แหละ ถ้ามีโอกาสกู้ก็ต้องกู้ตั้งแต่อายุยังน้อย ผ่อนให้ไหวด้วยหละ เพราะมันโคตรทรมาน

ตอนอายุยังไม่ 30+ จะยังไม่เห็นสัจธรรม ยิ่งตอนไกล้ๆ 35 นี่แหละ ถ้าการงานไม่มั่นคงก็หนังชีวิตยาวๆ

บ้านก็ไม่มี งานที่ทำก็ไม่มั่นคง เงินเดือนก็น้อย ทีนี้เช่าอยู่จนตาย

ทั้งหมดที่พูดมาสำหรับคนที่เริ่มสร้างด้วยตัวเองเท่านั้น คนที่มีหลักอยู่แล้วยินดีด้วยครับ

ผมซื้อบ้านนะ แต่กว่าจะซื้อก็ดูนู้นนี่หลายอย่างพอสมควร

คิดว่าอย่างน้อยๆจ่ายๆไปต่อเดือน อนาคตก็เป็นของเรา ขายก็ยังได้เงินคืนกลับมาบ้าง ถ้าอนาคตจะเปลี่ยนที่อยู่อ่านะ

ที่สำคัญในฐานะที่เป็นคนตจว.มาเรียนที่กทม. อยากมีบ้านให้ลูก อนาคตเวลาทำงานก็ไม่ต้องไปเสียเงินเช่าหอ,เช่าคอนโดอยู่ เงินจะได้เหลือใช้เต็มๆ

อย่างผมตอนเงินเดือนแรก 12000-15000 ค่าหอ ค่าไฟ ค่าเดินทาง อื่นอีก ก็ตกเดือนล่ะ 6-8 พันล่ะ ที่เหลือค่ากินจะไปพออะไร ตัดมาที่เพื่อนเป็นคนกทม. กินเดือนล่ะ 10,000 ยังเหลือเก็บเดือนล่ะ 5000 เลย.

คงบอกไม่ได้ว่าเช่ามันเหมาะกับการลงทุนมากกว่าซะทีเดียว

แต่ว่าการเช่าเนี่ยมันไม่มีภาระติดตัวมาก ง่ายๆคือคุณคล่องตัวกว่าอ่ะแหละ วันนึงคุณไม่ชอบตรงนี้แล้วอยากย้ายที่ก็ทำได้ มันก็ไม่ได้มีภาระที่จะขายต่อ

ถ้าคุณซื้อเลย เงินก้อนตรงนี้มันจม ตีไปยาวๆว่าถ้าคุณหาผลตอบแทนอะไรจากเงินก้อนนี้ได้ประมาณนึง มันก็อาจจะเป็นเงินจำนวนมากเลยเหมือนกัน

อย่างตัวอย่างของคุณที่บอกว่า ซื้อสดบ้านนี้อยู่ไป 20 ปี ราคาจาก 2ล้านเป็น >> 3ล้าน // ถ้าเอาเงิน 2 ล้านไปลงทุนถือพันธบัตรรัฐบาลได้ 3% ต่อปี ถือไป 20 ปี 2000000 x 1.03^20 = 3612222

ซึ่งตัวอย่างมันก็หลวมๆอ่ะแหละ ถ้าบ้านคุณขึ้นแพงกว่านั้นก็อาจจะบอกว่าคุณดวงดีไป(ซึ่งก็ควรจะมากกว่านั้นนะ ผลจำไม่ได้ว่าอสังหาผลตอบแทนมันเฉลี่ยต่อปีเท่าไหร่) แต่จะเห็นว่าตามตัวอย่างผมไม่ได้เอาเงินสดไปทำอะไรเสี่ยงมากๆเพื่อให้ได้ราคาบ้าน 3 ล้าน ซึ่งความสามรถในการสเกลของเงิน 2 ล้านตอนแรกสุดมันดีกว่าเทียบกับเงินที่คุณค่อยๆเก็บจาก 0 แน่ๆ โดยระยะ 20 ปีคุณก็สามารถเอาเงินก้อนตรงนี้ไปทำอะไรได้มากกว่าถือพันธบัตรไว้เฉยๆแน่ๆ

กรณีกู้มาซื้อบ้านเทียบกับการเช่า มันก็คล้ายๆกัน มันจะมีเงินก้อนที่คุณวางดาวน์ไว้ที่จะจม กับเงินผ่อนต่อเดือนที่คุณส่ง ถ้ามันแพงกว่าค่าเช่ามากๆ มันก็ส่งผลเสียกับสุขภาพการเงิน มันจะขยับอะไรลำบาก

ส่วนค่าเช่าผมมองตามเงินเฟ้อนะ เวลาผ่านไปคุณก็ควรจะทำงานหาเงินได้หนีเงินเฟ้อไปเรื่อยๆ เพราะงั้นมันไม่ควรเป็นปัจจัยมาพิจารณาว่าค่าเช่ามันแพงขึ้น

ทั้งนี้ทั้งนั้น ผมว่ามันมีปัจจัยอย่างอื่นที่คุณต้องพิจารณามากกว่านะ เช่นดอกเบี้ยมันถูกมาก คุณลงหลักปักฐานสร้างครอบครัวตรงนี้แน่ๆละ อะไรพวกนี้ ผมก็มองว่าการซื้อมันอาจจะเหมาะกว่า

ข้อนึงที่การเช่าได้เปรียบกว่าซื้อคือ สถานการณ์เหมือนกัน ตกงาน/เงินสดหมด/ไม่สามารถจ่ายได้อีก ทีนี้ละการซื้อบ้านมีปัญหาตามมาบานตะไทกว่าเช่าแน่นอน

worst case สำหรับซื้อมันเสี่ยงกว่าเยอะครับ แน่นอนว่าถ้าหากชำระหมดแล้วย่อมดีกว่า แต่ระหว่างทางต้องระวังอย่ามีปัญหาชีวิต หรือถ้ามีก็ให้น้อยที่สุด

ตอบในฐานะ คนเคยเช่า มาตั้งแต่สมัยเรียน 8ปี ได้

ตกเฉลี่ยนจ่ายค่าเช่า เดือนละ 3000 บาท ตก 288,000 บาท ที่จ่ายให้เจ้าของบ้าน

เจ้าของบ้าน ซื้อบ้านมาในราคา 6แสนบาท (ตอนนั้น)

ผ่านมา 24ปี เจ้าของบ้านเก็บค่าเช่าเรื่อยมา น่าจะเงินซื้อบ้าน คืนไปแล้ว

ตอนนี้ถ้าขาย เจ้าของบ้าน ก็น่าจะขายได้เงิน 8แสน- 1ล้าน อ่ะ
(แต่ก็ขายไม่ง่าย เพราะบ้านทรุดโทรมพอสมควร)


ถ้ามีเงินสด ไม่เสียดอกเบี้ย การลงุทนเพื่อหวังผลตอบแทบการเช่า
ยังใช้เวลานานไปอ่ะ แต่ถ้ารอไหวเกิน 20ปี ไหว ก็น่าสนใจอ่ะ


ส่วนในมุม คนเช่า
1 ชีวิตเปลี่ยนแปลงบ่อย ควรจะเช่า
2 รายได้ยังไม่มาก ควรจะเช่า
3. เบื่อง่าย ไม่ชอบสะสมของ เปลี่ยนห้องเช่าทุกปี
ผมเคยเจอผู้เช่าประเภทนี้นะ คือเขาไม่สะสมของเยอะ ใช้ชีวิตง่าย สามารถใช้ชีวิตได้ด้วยกระเป๋าเดินทาง 3ใบ

1. บ้านมันไม่ได้มีแค่เรื่องตัวเลขผ่อนอย่างเดียว มันมีค่าบำรุงรักษาด้วย
2. ถ้าคุยกันแค่เรื่องการลงทุน เช่ามันไม่ได้เด่นในจุดนี้มากหรอก แต่ถ้าเอาข้อดีของการเช่าอื่นๆ มาคำนวน การเช่าก็มีข้อดีหลายอย่างเหมือนกัน


สุดท้ายถ้าคิดจะสร้างครอบครัว หรือการงานมั่นคง ต่อให้หาที่ใหม่ก็ไม่ไกลจากบ้านแน่นอน ผมก็เชียร์ว่าต้องซื้อ

ผมอยู่บ้านตัวเองนะ

แต่พูดจากมุมคนที่รู้จัก เช่น เพื่อนผม มันซื้อบ้านอยู่ใกล้ที่ทำงาน ใจกลางเมืองนั่นแระ

สรุปซื้อไป 2 ปี โดนเชิญออก แม่งเคว้งเลย แต่ดีว่าได้เงินค่าตกกะใจมาก้อนนึง อยู่ได้หลายเดือนอยู่

แต่ทีนี้ ปัญหาคือ การหางานที่ใหม่ คือ มันโดนจำกัดอยู่ที่บริเวณที่แม่งซื้อบ้านนั่นแระ

หางานอยู่ 3-4 เดือน กว่าจะได้งาน เกือบไปขับ lineman ละ

ผมแค่จะบอกว่า บางที การเช่า มันก็ยืดหยุ่นกว่า บางทีอนาคตคุณเงินเดือนเยอะขึ้น จะอยากอยู่บ้านราคา 2 ล้านไหม ก็อาจจะยัง

บางทีการเช่า มันก็สบายดีนะ เช่าบ้านดีๆอยู่ คอนโดหรูๆอยู่ สบายเลย วันนึงล้ม ก็แค่กลับไปอยู่ห้องเช่า ก็ไม่ติดนะ 555

ดีกว่า วันนึงผ่อนไม่ไหว ต้องมาติดบูโร ล้มละลาย อันนี้หนักเลย

ปล. ใครมีบ้านของตัวเองโชคดีสุดครับ พ่อแม่ปู่ย่าทำไว้ให้ อันนี้โชคดีสุดแล้วครับ

ผมเช่าแต่มีบ้านอีกที่คนละจังหวัดพยายามจะขายอยู่นี้เพราะจ่ายไปก็ทิ้งเปล่าๆ คิดว่าเกษียนจะไม่ได้อยู่แล้วเท่าที่ส่องๆ มาขายยากมากบางบ้านประกาศขายเป็น 5 ปียังขายไม่ได้เลย ถ้าคิดว่าต้องย้ายงานหรือความไม่แน่นอนในชีวิตควรเช่าอยู่ดีกว่า

อย่าลืมว่า ตอนซื้อมีค่าโอน มีกำไรจากผู้ขาย ถ้าเอามาเทียบ 10 ปีอาจจะเท่ากันแ๊ะกับราคาขายต่อเลย แถมท่านต้องมาเร่ขาย เสียเวลา ยุ่งยากมากๆ

เช่ากับลงทุน ไม่ได้เกี่ยวกันครับ

แต่คนมักจะพูดว่า เช่าคุ้มกว่าซื้อ เพราะค่าเช่าถูกกว่าค่าผ่อนต่อเดือน แล้วก็เอามาโยงกับการเอาส่วนต่างไปลงทุน ซึ่งบางคนเค้าอาจจะไม่ได้มองเรื่องลงทุนก็ได้ แค่เช่ามันสะดวกกว่า

ส่วนบ้าน ผมมีบ้าน 1 หลังกับคอนโด 2 ที่ ราคาไม่ขึ้นเลยครับ แถมเก่าลงทุกวัน ค่าเช่าขึ้นยากมากครับ

จริงๆ ผมเคยเป็นผู้เช่าด้วย ผมเช่า 4 ปี 7500 ปีที่ 5 ขอขึ้นเป็น 8000 ผมย้ายหนีทันทีครับ ซึ่งเรตค่าเช่าประมาณนี้ ผ่อนเดือนละ 9000 ไม่รวมส่วนกลางครับ ถ้าผมซื้อเองผมต้องจ่ายเพิ่มเดือนละ 2000 มันมีส่วนต่างตรงนี้อยู่ครับ

เช่า แม่ คับ

บ้านตอนนี้มันฟองสบู่นะครับ มีแต่ราคาลมไม่มีคนซื้อ รอของถูกได้เลยอีกไม่นานหรอก ยังไงก็แตก

อย่าไปหวังว่าอีกสิบยี่สิบปีขายต่อได้บวกเงินเฟ้อ เพราะคนเกิดน้อย เด็กเดี๋ยวนี้ก็ไม่อยากมีลูก อยู่บ้านพ่อแม่สบายๆ มันไม่ใช่ babyboom ที่จะมีเด็กเกิดใหม่มารับไม้ต่อ ถ้าทำเลไม่ดี อยู่ชานเมือง บอกเลยว่าคู่แข่งที่อยากขายมหาศาล ยิ่งโซน กทม น้ำท่วม น้ำหนุน แก้ไม่ได้หรอกเมืองอยู่ปากน้ำ จะทนกันไปได้อีกนานแค่ไหน

เคสเดียวที่จะซื้อคือทำเลดีจริงแล้วกัดฟันผ่อน แบบนี้ถึงจะหวังราคาในอนาคตได้