ใครๆก็รู้ว่า CR7 มีความมั่นใจตัวเองมาก บางทีเรียกว่าหลงตัวเองได้เลย ชอบยกว่าตัวเองเหนือกว่าคนอื่น

อะไรที่ตัวเองพลาดก็จะบอกว่าไม่สำคัญ ทุกคนเห็นหมด เพราะมันมีดิจิตอลฟุตปริ้น คำพูดอะไรที่เคยพูดไว้มันไม่เคยหายไป

แต่ ในด้านดีคือมันทำให้เขาพัฒนาตัวเองอยู่ตลอดเวลา ใครจะไปรู้ว่าถ้าไม่มีความมั่นขนาดนั้น อาจจะเป็นแค่ปีกธรรมดาคนนึง

อาจจะเป็นแค่ปีกบ้าเลี้ยงไอคิวฟุตบอลน้อย ที่ผมนึกถึงไวๆเลยก็กาเบรียล มาตี้น้องรัก มาติเนลลี่

คำถามคือ ถ้าเป็นคุณ คุณจะเอามั้ย ให้มีความมั่นใจแบบโด้แต่ประสบความสำเร็จ

หรือ ไม่เอาอ่ะไม่ต้องมั่นใจขนาดนั้น แต่ไปตามทางของตัวเอง ซึ่งอาจจะลงเอยแค่ปีกธรรมดา

ผมเอาแบบสลาตันดีกว่า มั่นหน้าแต่ให้เกียรติผู้อื่น มันดูเฟรนลี่ดูน่าเคารพกว่าโด้อะ

อันนั้นมั่นแล้วยังแขวะเอาตัวเองดูเหนือกว่าทุกเรื่อง แบบนี้คนเกลียดบาน

ฟิลคล้าย ขายวิญญาณให้ซาตานปะ

คนอื่นที่ไม่มั่นหน้า เขาก็ประสบความสำเร็จเยอะแยะ
อลอนโซ่ เมสซี่ ซีดาน อิเนียสต้า R9 บลาๆๆๆ

สรุปนิสัยหลงตัวเอง ไม่เกี่ยวกับประสบความสำเร็จ

ผมหมายถึงคนที่ไม่ได้เกิดมาเก่งแบบนั้นไงครับ แบบว่าศักยภาพอาจจะแค่ปีกธรรมดา แต่ด้วยความมั่นและมุ่ง เลยถีบตัวเองขึ้นไปได้

I am PERFECTO

คนแบบไหนเขาอวยตัวเองขนาดนั้น

ผมเอานะผมไม่แคร์คนอื่นถ้าความหลงตัวเองมันไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้คนอื่น

แลกกับเงินรายได้ที่ได้มา ผมเอา

ทั้งครอบครัวสบายไปกี่ชาติไม่รู้

ผมชอบที่เป็นแบบนี้นะ ทั้ง Messi และ C.Ronaldo เลย มีความเป็นตัวของตัวเองสูงมาก

คลิป C.Ronaldo ที่ตัดมาในตาม youtube ผมว่า motivation ดีมากครับ

การมีความพยายาม และมุ่งมั่นเป็นเรื่องที่ดีครับ
เช่น สมัยเรียน เป็นคนเรียนกลางๆค่อนไปท้าย
แล้วมุ่งมั่นตั้งใจเรียนได้ที่ 1 สอบเข้ามหาลัยดีๆ ได้ทุนบลาๆ

แต่พอทำได้ เราไม่จำเป็นต้องมั่นหน้าหลงตัวเองว่าตัวเองเก่งเป็นอันดับ 1 ของโลกครับ
เพราะส่วนตัวมองว่าความพยายาม # การหลงตัวเอง
คนที่พยายาม แล้วประสบความสำเร็จ มึคนยกย่อง และไม่หลงตัวเองก็มีเยอะแยะครับ
ลาห์ม โคลเซ่ ปูโยล ชื่อเสียงคนติดตามอาจจะน้อยกว่าโด้ แต่ประสบความสำเร็จทั้งนั้นครับ

แบบสลาตันยังดีกว่า

คือ แม้จะพูดยกหางตัวเองเหมือนกัน แต่ดูออกว่าบางอย่างแกพูดเอาฮา

แต่โด้คืออะไรที่ตัวเองแพ้เมสซีด้อยค่ามันให้หมด คือไม่ให้เกียรติคนอื่นเลย ด้อยค่าลีค ด้วยค่าถ้วย ด้อยค่าบัลลงดอร์ ถ้าประตูโดนเมสเเซง สงสัยจะด้อยค่าการยิงประตูด้วย

สลาตัน อย่างถ่อยเลยนะ

ค โด้ โคตเหมือนเบจิต้า เก่งมากนะ มีอีโก้ หลงตัวเอง คิดว่าตัวเองเก่งสุดในโลก

แต่ไม่เคยก้าวข้ามโงคู

รู้แหละว่ามันน่าหมั่นไส้ แต่โด้ไม่ได้เก่งเพราะมั่นนะ คือฝีเท้ากับนิสัยมันคนละเรื่องกันอะ ความเก่งความมีวินัย พรสวรรค์มันก็เท่าเดิมแหละ ถึงจะเกลียดก็ไม่น่าเนิฟกันขนาดนั้น
และเอาจริงๆ ไอ้ที่มันด้อยค่าอะไรเนี่ย แปลว่ามันเจ็บมากๆนะ ผิดหวังมากถึงได้องุ่นเปรี้ยวแบบนั้น เป็นกลไกป้องกันความรู้สึกตัวเองอะ คิดว่าไม่ได้พูดให้คนอื่นฟังด้วยซ้ำ ไม่ใช่คนยุคหินทำไมจะไม่รู้ว่าทุกอย่างมันมีดิจิตมอนฟุดปรินท์เก็บไว้ แต่มันบอกตัวเองให้เชื่อว่าไม่เป็นไรหรอก เผลอๆเรื่องบอลโลกนี่อาจจะแผลในใจชั่วชีวิตอะ แบบรีไทร์ไปในบ้านห้ามพูดถึงให้ได้ยินเพราะจะทริกเกอร์เลยมั้งน่ะ

ถ้าถามว่าให้เก่งแต่นิสัยแบบโด้เอามั้ย ตอบเลยว่าเอา
คือทั้งเงินทั้งความสำเร็จมีอยู่ไม่กี่คนหรอกที่เหนือกว่าในสายอาชีพมันอะ
เทียบกับสิ่งที่มันได้ แลกกับการที่ถูกคนไม่รู้จักกันหมั่นไส้นี่กระจอกมาก

เอาสิผมอยากมีชื่อจารึกไว้ หลงตัวเองไม่ได้สร้างความเดือดร้อนให้ใคร คนเกลียดเยอะแต่ชีวิตก็แทบจะสุขสบายระดับยอดพีระมิด

อีกอย่างคนเกลียดเยอะคนชอบก็เยอะใช่ว่าจะมีแต่คนเกลียด

Maradona ก็ชมตัวเองเหมือนกันนะ อวยมากกว่าโด้ด้วย แต่ก็พาทีมได้แชมป์โลก แถมยังยกตัวเองว่าเก่งกว่าเปเล่ แต่แกก็ยอมรับว่าเปเล่เป็นหนึ่งในต้นแบบของแก แม้เปเล่จะได้แชมป์โลกสามสมัย สมัยสองไม่อยากนับหรอก แต่สมัยแรกนี่อายุ 17 เป็นตัวหลัก สมัยสุดท้ายถอยบทบาทมาเล่นเบอร์ 10 เหมือนเมสซี่ได้แชมป์โลกสมัยล่าสุด

โด้แม่งซวยตรงไม่ได้แชมป์โลกสักทีแหละ ไม่งั้นน่าจะวัดกันสนุก

แต่ใดๆสำหรับผมก็ชอบเมสซี่ที่สุดนะ ไม่ได้เกี่ยวกับนิสัยหรืออะไร เพราะนักบอลมันมีความมั่นใจเหมือนกัน แต่โด้มันพูดไมค์ให้สปอร์ตไลท์ส่องเก่ง แม้จะเป็นด้านลบก็เถอะ