เป็นหนึ่งตัวเลือกที่น่าสนใจ คร่าวๆคือ ใช้ได้เฉพาะคนอายุ 60-80 ปี ที่มีบ้านของตัวเอง เอาบ้านไปเข้าธนาคารแล้วเขาก็จะให้เป็นเงินต่อเดือนนาน 25 ปี หรือจนตาย ถ้าทำตอนอายุ 60 ปี ก็จ่ายจน 85 ปี ถ้าทำช้ากว่านั้นก็บวกไป เราไม่มีภาระรายเดือนและมีสิทธิ์อยู่บ้านเดิมเราจนตาย ทั้งนี้อยู่มูลค่าบ้านด้วย
------
ส่วนตัวผมกับแฟน มีโอกาสสูงมากที่จะไม่มีลูก และด้วยสภาพ ญาติพี่น้องก็ไม่ได้สนิทกันเท่าไร แนวโน้มจะต้องกลายเป็นคนแก่ที่ไม่มีใครดูแลสูงมากเช่นกัน

คิดในแง่ความคุ้มค่าตัวเงิน โครงการนี้มันคงไม่คุ้มแน่นอน เพราะเราคงขายได้มากกว่า แต่ปัญหาคือขายแล้วก็ต้องย้ายออก และจะบริหารเงินได้ดีแค่ไหนในสภาวะที่แก่ตัวไปแล้ว ทั้งปัญญาและเรี่ยวแรง

แต่คิดในแง่ที่ว่า ไม่ต้องทำงานแต่ยังได้เงินมาใช้ชีวิตบั้นปลายในระดับนึง และยังได้อยู่บ้านตัวเองต่อไป โดยไม่ได้ต้องเอาบ้านส่งต่อให้ใคร ก็น่าสนใจไม่น้อยเลย แต่ถ้าใครมีทายาท ตัวเลือกนี้จะดูเห็นแก่ตัวไปเลย

ท่านคิดเห็นอย่างไรกันบ้างครับ

เมกาโมเดลแบบนี้ฮิตมากครับ แต่ในไทยผมยังไม่เห็นเท่าไหร่ จริงๆเหมาะกับเมืองไทยที่คนเริ่มไม่อยากมีลูกและสังคมเข้าสู่ยุคผู้สูฃอายุอยู่ครับ ผมก็คิดว่าถ้าไม่มีลูกคงทำแบบนี้

เห็นดอกเบี้ยแล้วสะดุ้งเลยครับ

ครบอายุ85 รคถ้าเจ้าของเสียชีวิตก่อน แบฝค์ก็บังคับยึดไปเปนทรัพย์แบงค์ ใช่ไหมคับ

ผมพึ่งเคยได้ยินแหะ เปนโมเดลที่ดีในยุคอัตราการเกิดต่ำลงเรื่อยๆแหะ
แต่ผมสงสัยสิ่งที่อาจจะเปนความเสี่ยง2-3จุด

1. ถ้าเราอยู่เกิน25ปีแล้วยังไม่ตายจะเกิดอะไรขึ้นฮะ ถ้าอยู่ต่อต้องจ่ายเองไหมหรือบังคับหาที่อยู่ใหม่
2.เข้าใจว่าโมเดลนี้สถาบันการเงิน ไม่ได้เอาทรัพย์สินไปขายทำกำไรทันที แต่เอาไปเข้าตลาดค้ำประกันเป็นเงินมาลงทุนต่อ ถ้าลงทุนพลาดจะโดนยึดไปพร้อมกับที่อยู่ หายไปพร้อมรายได้เลยไหมครับ กลายเป็นขาดทุน2เด้ง
3.แล้วถ้าตายก่อน รายได้จะเปนของใครนะ

คิดว่ามันไม่น่าจะง่ายขนาดตาย = จบหนี้ หรือครบกำหนด = จบหนี้ นะครับ

สมมติว่าไม่มีการไถ่ถอนบ้านกลับมา ก็คือธนาคารต้องเอาบ้านไปขายทอดตลาด
ถ้าขายทอดตลาดได้ต่ำกว่ายอดหนี้ ผมว่าธนาคารต้องมาไล่เบี้ยกับทายาทเราแน่นอน อันนี้อาจจะต้องเช็คกับกฎหมายมรดกคู่ไปด้วยว่าหนี้จาก Reverse mortgage เข้าข่ายหนี้มรดกไหม


และด้วยเหตุผลเรื่องการเคลียร์หนี้ส่วนต่างข้างบน ถ้าเราไม่มีทายาทเลย ธนาคารน่าจะไม่รับเข้าโครงการนะ เพราะถือเป็นความเสี่ยงขาดทุนสูงมาก

โดยหลัก มันก็คือการเอาบ้านไปจำนองธนาคารแบบเดิมเลยครับ
เพียงแต่ installment/payment จะกลับทางกับการจำนองปกติ

ปกติ - รับเงินก้อน ณ วันจำนอง แล้วผ่อนหนี้เป็นงวด(ทุกเดือน)
reverse - รับเงินเป็นงวด(ทุกเดือน) แล้วจ่ายหนี้เป็นก้อนตอนจบสัญญา

ตอนจบสัญญา ถ้าเราไม่เอาเงินก้อนมาไถ่ถอน ธนาคารก็จะเอาบ้านไปขายทอดตลาดตามขั้นตอนของการจำนองบ้านปกติเลย มีหนี้ส่วนต่างก็ไปเคลียร์กันอีกที

น่าจะประมาณนั้นครับ จึงเหมาะกับผู้ไม่มีทายาทและก็คงตามนั้นเป็นของธนาคารไปมั้ง แต่กรณีมีทายาท สามารถไถ่ถอนได้ตามมูลค่าได้อยู่ครับ แต่ส่วนตัวผมคงปล่อยวาง เพราะไม่น่ามีแหละ

รายละเอียดยังไม่ชัวร์ครับอาจต้องลองดูอีกที ตอบตามความเข้าใจเบื้องต้นคิดว่า
1.เขาจ่ายเงินเป็นงวดให้แค่ 25 ปี หลังจากนี้หยุดจ่าย แต่อยู่บ้านต่อจนตายได้ (แก่มากแล้วเขาคงหยวนๆให้)
2.ถ้าทำสัญญากันแล้ว ว่าจะให้งวดละกี่บาท 25 ปี ความเสี่ยงน่าจะกลับไปอยู่ธนาคารมั้งครับที่ผิดสัญญา เราน่าจะฟ้องร้องได้ เพราะเราไม่ได้ลงทุนด้วย เราซื้อโมเดลนี้เลย ไม่ใช่การลงทุนของเรา
3.ส่วนตัวผมปล่อยวางแล้วแต่คนอยู่เลยครับ เพราะผมไม่มีทายาท แต่ก็อาจมีขั้นตอนบางอย่างที่อาจไปตามหาผู้เกี่ยวข้อง แต่ตรงนี้ผมว่าน่าจะมีให้ดูก่อนเซ็นสัญญากันอีกที

ตรงนี้คิดว่าราคาประเมินบ้านและที่ดิน ณ วันที่เราจะทำสัญญา คือยอดที่เขาจะจ่ายให้เราได้ ไม่น่าจะเรียกร้องขอยอดที่ต้องการได้ครับ น่าจะยึดราคาจ่ายจากราคาประเมินบ้าน(และคร่าวๆก็อาจจะให้เราต่ำกว่าราคาประเมินอีก ผมไม่แน่ใจดอกเบี้ย) แต่อย่างว่าว่านี่มันเหมาะกับผู้ที่ไม่มีทายาทมาก เพราะมันคือการเอาทรัพย์สินที่อาจจะสูญไปเลยถ้าเราตาย เปลี่ยนมาเป็นเงินให้เราก่อนตอนที่ยังมีชีวิต และจากระยะเวลา 25 ปีนี้ โอกาสตายก่อนมีสูงมากครับ โมเดลจึงได้เป็นฟังก์ชั่นที่ว่า เปลี่ยนบ้านเป็นบำนาญ ล่อใจคนที่กลัวหาเงินใช้ไม่ได้ตอนแก่ คนที่มั่นคงดีมีเกษียรเพียงพอ และมีทายาทคงไม่ได้สนใจซักเท่าไร

ก็น่าสนใจ แต่ผมคงทำใจไม่ได้ ถ้าต้องตายไปแล้วบ้านหลังนี้ถูกขายทอดตลาด (พ่อแม่ผมสร้างมา แถมคิดไว้ด้วยว่า จะให้ลูกชาย ให้หลานๆมาอยู่ ถ้าต้องเข้ามาเรียนที่ กทม.)

คือถ้าผมตาย(ผมและเมียไม่มีลูกแน่ๆ) ยกไปให้หลานๆได้เลย จะไปทำไรก็เรื่องของพวกมัน ฮ่าๆๆๆ

สิ่งสำคัญ ผมมั่นใจว่าบ้านที่ผมอยู่นี่ มันดูไม่ค่อยจะคุ้มทำเท่าไร เพราะมูลค่าน่าจะเยอะกว่าที่ธนาคารประเมินมั่ง คิดเอาเอง