ชีวิตผมเคยสดใส จนกระทั่งการมาของดีล โยเคเรส
ขอละบายละกัน
คือสองอาทิตย์ที่ผ่านมาเนี่ย นอนดึก
ตื่นเช้ามาก เพราะ เฝ้ารอคำว่า เฮีย วี โก
คือนี่มันดีลกองหน้า ดีลความสำคัญอันดับ1
ทุกๆวัน ผมจะไถฟีด ที่ในแอพนั้นมีนักข่าวเทียร์สูงอยู่
มันเหมือนคนโดนหลอกให้รัก แล้วถูกทิ้งซ้ำๆ
เริ่มจากที่ ตัดใจจากเชสโก้มาโยเกเรส จากนั้น
วารานดาส ก็ทำการ ปั่น ยั่ว ทำร้ายจิตใจ กันจัด
เริ่มด้วย สัญญาลูกผู้ชายมันไม่มีจริง
ต่อด้วยน่อลยื่นข้อเสนอ ไปไม่ถึงที่ต้องการ แต่จนแล้วจนเล่า
โยบอก กรูขอจ่ายเองสองล้าน โห หัวใจพองโต ต้องทำถึงขนาดนี้เลยเลยเหรอ
ต่อด้วยบอกจะไม่ไป รายงานตัว และบอกหัวใจมีแค่ปืนเท่านั้น ใจฟูสุดๆ แล้วบอกอีกว่ากรูยอมจ่ายสองล้านเพื่อให้ได้ย้าย แล้วยังไงต่อ พรี่ วารานดาสบอก ไม่พอ ขอ 70+10
ทีนี้ทำไง พรี่โยแกคุยเอเย่น ให้ไม่รับส่วนแบ่ง 10% ได้ไหม
เอเย่น พรี่แกก็ใจจัด ไม่เอาเพื่อให้การย้ายเกิดขึ้น โหโคตรกินใจ
น่อลเลยยื่นไปที่ 63.5+ 10 เอาล่ะ ทีนี้ วารานดาสยอมคุย
ทีนี้สำนักข่าว ต่างๆต่างประโคมข่าวออกมา แบบแฟนปืนอย่างผม
ยิ้มแก้มแตก กับคำว่ส Here We Go ตามด้วย soon ตัวเล็กๆ
ทุกๆวันเฝ้ารอคำนี้ ด้วยใจที่คิดว่า ไม่น่านาน
จากนั้นก็มีข่าวเอเย่นบินมาคุยตั้งแต่วันจันทร์ยังไม่กลับ
แล้ววารานดาสก็ทำร้ายจิตใจผมแบบ ขอโบนัส 2.5 × 4 แบบกวงติงสุดๆ สรุปคือ จากวันนั้นถึงวันนี้ยังไม่ได้ข้อสรุป แถมข่าวบอกว่าจะบินมาตรวจร่างกายวันศุกร์
ในใจมีแต่คำถามว่ากี่โมง อ่านข่าวไปสิ้นหวังไป ถึงจะบอก เหลือแค่ตัวเลข 2.5
คือเข้าใจแหละว่า มันต้องได้แน่ๆ แต่คืออยากให้ได้ไปปรีซีซั่นด้วย
คือรอนานๆมันบั่นทอนหัวใจ ทีมาดูเอเก้แป๊บเดียวจบ
ตอนนี้หมกมุ่นมาก เหมือนโดนหักอกซ้ำๆ รออะไรจากคนที่ไม่รัก
มันหน่วงๆบอกไม่ถูก
รู้ว่าจะได้ แต่ไม่รู้เมื่อไหร่ แล้วเงียบกริบด้วยนะ
คือถ้าดีลล่มนี่ผมคงซึมเศร้าเข้าแน่ๆ แต่คงไม่หรอก
ขอโทษ ที่เวิ่นเว้อ และขอบคุณที่รับฟัง