ไม่กินเบียร์ละกัน 55

เกี่ยวไรกะกินเบียร์เจ้านายผมมีเป็นหมื่นล้านยังกินเบียร์เลย 555

จนก็บอกว่าจนอย่ามาแอ๊บรวย ผมจนผมก็ยอมรับว่าผมจนอะ

เริ่มจากศูนย์ของคนเรา ไม่มีวันนิยามเท่ากัน
ผมเคยอ่านเจอเม้นท์หนึ่งในโพสต์เกี่ยวกับโรนัลโด้
ว่าตอนสมัยเด็กๆ บ้านโรนัลโด้จนมาก จนบางทีไม่มีข้าวกิน ต้องมีเพื่อนบ้านให้ข้าวกิน
แล้วต่อสู้ ฝึกซ้อมฟุตบอล จนกระทั่งได้เป็นนักเตะอาชีพจนมาถึงวันนี้ได้
เป็นโพสต์ที่บอกว่าโรนัลโด้เริ่มต้นจากศูนย์จริงๆ

แล้วมีเม้นท์หนึ่งมาเม้นท์
"การที่มีคนให้ข้าวโรนัลโด้กิน แสดงว่าก็ไม่ได้เรียกว่่าเริ่มต้นจากศูนย์จริงๆ แล้ว"

ถ้าใครกำลังคิดมากเรื่องพวกนี้

หมายถึงมีคนมาพูด

ผมอยากบอกว่า อย่าไปสน หนักหัวป่าวๆ

ขี้เมา Vs ขี้โม้


ฝั่งขี้เมาดูจากการพิมพ์แล้วมีความจริงมากกว่าไอ้ขี้โม้เยอะ

ขึ้นอยู่กับบริบทอะผมว่า ถ้า 0 ในชนชั้นกลางอะใช่ คือ พ่อแม่ควรส่งลูกจนจบ ป ตรีได้ หลังจากนั้นถ้าไม่ขอเงินพ่อแม่ ไม่ใช้เครือข่ายพ่อแม่หากิน สร้างด้วยตัวเองหมด นั่นคือเริ่มจาก 0 แต่ถ้าพ่อแม่ส่งจบตรีไม่ได้คือติดลบ

ส่วนถ้าบริบทต่ำกว่าชั้นกลาง 0 อาจจะคือการที่พ่อแม่ไม่เลี้ยง แต่ก็ไม่ได้มาระราน ขอเงินเรา ดิ้นรนเรียนเอง ตั้งตัวเอง

เล่นกี่ไอดี คราวนี้

จะโม้จะซุยเรื่องอะไรดี คราวนี้

ผมมีปริญญา1ใบ ทำงานบริษัทเอกชนญี่ปุ่น ค่าแรงไม่ได้มากมาย พ่อเสียตั้งแต่เด็ก แม่ไม่ได้มีอาชีพอะไรมั่นคง(ถูๆไถๆให้ผมเรียนจบให้ได้) ตอนนี้ชีวิตเริ่มสบาย ไม่ได้รวยอะไรเลยแต่ดีกว่าเมื่อก่อนมากๆ มีบ้านทาวเฮ้าส์ซื้อสด(หลังเล็กๆเลยราคาไม่ได้แแรงอะไรมาก ได้รับความช่วยเหลือจากญาติที่เป็นผู้ใหญ่มาด้วยส่วนหนึ่ง) รถก็ใกล้จะหมดละ(เก๋งอีโคคาร์มือ1ยี่ห้อรอง) กับอายุตอนนี้29 อาจจะไม่ได้เริ่มจากศูนย์แต่ก็ไม่ได้ห่างจากนั้นมากนัก

ส่วนตัวนะ มีปริญญาไม่ว่าอะไร แล้วบ้านไม่ได้มีอะไรให้ต่อ (หรืออาจจะมีอะไรสนับสนุนเล็กน้อย) ผมก็ถือว่าเริ่มจาก 0 เหมือนกัน

ถ้ามัวแต่คิดว่า 0.xx หรือเท่าไหร่ มันก็วัดลำบาก พูดแล้วก็เศร้าที่ต้องขยันถึงจะมีกิน ก็คงเหมือนๆ คนทั่วไป

จากโจทย์ถือว่าเริ่มต้นจาก 1 แล้วกันครับ เพราะมีปริญญาติดตัว มีดีกรีพอที่บริษัทจะจ้างทำงานแล้ว
ส่วนผมเริ่มจากปริญญา 1 ใบ และหนี้ กยศ.เกือบ 3 แสน เท่ากับ - 300,000 ครับ

คนที่เริ่มจาก 0 สำหรับผมคือคนที่เกิดมาไม่มี ญาติ โตมาในสถานรับเลี้ยงเด็กกําพร้า นั่นเเหละ คือ 0
ถ้าคุณเกิดมาเเล้วพ่อเเม่เลี้ยงมาจนเรียนจบได้ นั่นมันไม่ใช่เริ่มจาก 0

พ่อเเม่ผมไม่มีเงินทองให้ผมเลย ออกเเนวติดลบด้วยซ้ำไป ซึ่งผมเข้าใจมากๆ
ให้ใบปริญญาผมมาใบนึงเหมือนกัน
จบมาผมก็ทำงาน ไม่เคยไปเบียดเบียนท่านเลยตั้งเเต่ทำงาน (จบเเล้วทำงานเลย)
บ้านผมก็ออกมาซื้อเองไม่มีเงินพ่อเเม่เลย ผ่อนเอง เงินไม่พอก็ต้องหาทางหมุนให้พอ

ผมไม่เคยคิดว่าผมเริ่มจาก 0 เลย

หมายถึงว่า ณ ตอนนี้ทำอะไรสำเร็จครับ ถ้าทำธุรกิจ ด้วยเงินตัวเอง ผมก็คิดว่านี่คือเริ่มจาก 0 เพราะต้นทุนคือสมองและแรงของเรา เงินทุนก็หาเอง ต้องเริ่มจาก 0 สิ การทำธุรกิจให้สำเร็จ มหาลัย ไม่สูตรสำเร็จที่เปิดสอน ต้องพยายามเอง แต่ถ้าเงินพ่อแม่เอามาทำธุรกิจก็คงไม่ใช่ 0

แต่ถ้าบอกว่าเป็นพนักงานที่เติบโตมาจากการสมัครงานตั้งแต่เรียนจบจนได้ตำแหน่งสูง ก็ไปบอกว่าเริ่มจาก 0 ก็จะดีใจแค่ไหน ถ้าเราเรียนมาด้วยเงินพ่อแม่ ก็ให้เครดิตท่านด้วย เริ่มจาก 1 ก็ยังดี แต่ไงก็อวดได้เพราะระหว่างทางก็ฝีมือเหมือนกัน

สรุป เริ่มจาก 0 หรือไม่คงไม่ใช่สาระสำคัญเท่าปัจจุบันกำลังดำรงสัมมาอาชีพด้วยความสามารถตัวเองจริงๆหรือไม่ ถ้ามัวแต่พึ่งคนอื่น ไม่ได้ใช้ปัญญาตัวเอง ก็จะเริ่มจากไหนก็คงไม่สุด เล่าอวดได้ไม่มันส์หรอกมั้งครับ