ตอนนั้นคุณวิเคราะห์จุดแข็งจุดอ่อนของคุณชัชชาติ รวมถึงผู้สมัครผู้ว่าฯ คนอื่นๆ ไว้อย่างไร

การเลือกตั้งผู้ว่าฯ กรุงเทพฯ คราวนี้ ผมคิดว่าทุกคนมีคุณสมบัติเหมาะสมทั้งหมด อดีตทางการเมืองเป็นมายังไงผมไม่ค่อยใส่ใจมากนัก เพราะบางเรื่องก็ไม่รู้ว่าเป็นการกลั่นแกล้งทางการเมืองกันหรือเปล่า ผมเลยตั้งต้นด้วยการมองว่าทุกคนมีความตั้งใจมาลงสมัครผู้ว่าฯ เพื่อพัฒนากรุงเทพฯ

ผมทำงานกับอาจารย์ชัชชาติมาตั้งแต่ช่วงก่อนประกาศการเลือกตั้งผู้ว่าฯ อยู่สามปี พอมีการประกาศ อาจารย์บอกว่าจะลงผู้สมัครอิสระ ผมก็เดาว่าคู่แข่งจะเป็นใครมาลงบ้าง ซึ่งก็เดาไม่ค่อยผิด อย่างคุณเอ้ (สุชัชวีร์ สุวรรณสวัสดิ์) เองก็พอเดาได้ว่าจะมาในนามพรรคประชาธิปัตย์ พรรคก้าวไกลเองน่าจะส่งคนมาลงเหมือนกัน แล้วพอคุณจักรทิพย์ (ชัยจินดา) ถอนตัวไป ก็เดาได้ว่าคุณอัศวิน (ขวัญเมือง) น่าจะมาลง

พอเรารู้ว่าคู่แข่งเป็นใคร ผมก็ต้องวิเคราะห์เมสเซจที่เขาจะสื่อสาร ผ่านการย้อนอ่านเมสเซจทางการเมืองที่เขาเคยทำมาก่อนในอดีตว่านำเสนอเรื่องอะไร ก้าวไกลนี่เราติดตามเมสเซจทางการเมืองของเขาอยู่ตลอด เลยรู้ว่าคงเป็นเรื่องการรื้อสร้างโครงสร้าง ส่วนประชาธิปัตย์วิเคราะห์ไว้ว่าคงมานำเสนอเมกะโปรเจกต์ เพราะเป็นคาแรกเตอร์แบรนด์ของผู้สมัครผู้ว่าฯ พรรคนี้ ด้านคุณจักรทิพย์คงนำเสนอเรื่องคุณงามความดี รักชาติ ศาสน์ กษัตริย์ ซึ่งเข้าใจว่าได้แรงเสริมมาจากการระงับเหตุกราดยิงโคราช และผมก็เชื่อว่าคุณอัศวินเองจะมาแนวเดียวกัน

ทีนี้ เราเห็นแล้วว่าแบรนด์ของผู้สมัครแต่ละคนแตกต่างกัน คำถามคือ แล้วชัชชาติควรจะเป็นยังไง? จะมาแนวรักชาติ ศาสนา ก็คงไม่ใช่ ไม่ได้หมายความชัชชาติไม่รักชาตินะ แต่การนำเสนอแบรนด์แบบนี้ไม่เหมาะ เพราะคุณจักรทิพย์ดูมีความน่าเชื่อถือกว่า เรื่องเมกะโปรเจกต์ ตัวอาจารย์เองก็ไม่อยากทำ เพราะอาจารย์บอกเสมอว่ากรุงเทพฯ เป็นเมืองที่เจริญแค่เส้นเลือดใหญ่ เส้นเลือดฝอยไม่เจริญเลย การผลักดันเมกะโปรเจกต์จึงตกไป ส่วนเรื่องการรื้อสร้างโครงสร้างแบบก้าวไกล ไม่ใช่ว่าอาจารย์ไม่กล้าชน ไม่กล้าตัดสินใจ แต่บุคลิกของแกเป็นคนที่ชอบฟังคนอื่นก่อน จะรื้ออะไรต้องฟังก่อน เพื่อเข้าใจว่าปัญหาจริงๆ เป็นยังไง และจะฟังเสียงจากหลายๆ คนเพื่อนำมาสู่การแก้ปัญหา

แล้วสนามการเมืองของกรุงเทพฯ ล่ะ มองเห็นเมสเซจอย่างไร แชมป์เก่าเช่นพรรคประชาธิปัตย์มีตัวอย่างที่น่าสนใจบ้างไหม

เราต้องเข้าใจการเมืองก่อนว่า กรุงเทพฯ เป็นฐานดั้งเดิมของพรรคประชาธิปัตย์ พูดง่ายๆ ว่าครั้งหนึ่งที่เขาเคยชนะมาเพราะเขาเป็นตัวแทนของกลุ่มชนชั้นกลาง ซึ่งชนชั้นกลางมีอิทธิพลมาก ดังนั้นผมยังไม่อยากเริ่มที่การวิเคราะห์เมสเซจ แต่อยากให้เข้าใจจริตของชนชั้นกลางก่อนว่าเป็นยังไง

ผมว่าชนชั้นกลางในกรุงเทพฯ ไม่ต้องการผู้ว่าฯ ที่มีบุคลิกแบบข้าราชการ แต่อยากได้ผู้ว่าฯ แบบนักบริหาร มีวิสัยทัศน์ ความรู้ดี และคนกรุงเทพฯ ไม่ชอบการเมืองแบบสาดโคลน เป็นกลุ่มที่มีลักษณะเฉพาะและสนใจเรื่องภาพลักษณ์เยอะ

ที่ผ่านมา สังเกตได้ว่าเราจะจำเมสเซจทางการเมืองของผู้สมัครพรรคประชาธิปัตย์ไม่ได้ แต่จำภาพลักษณ์นักการเมืองแบบประชาธิปัตย์ได้ คือมีความรู้ มีภาพลักษณ์ผู้บริหาร หรือมีเชื้อ elite การนำเสนอของเขาถูกจริตคนกรุงเทพฯ แต่ช่วงที่ผ่านมา การเมืองภาพใหญ่เกิดความเปลี่ยนแปลงมากมาย ส่งผลถึงการเมืองกรุงเทพฯ พรรคประชาธิปัตย์ไม่ได้เป็นเจ้าของพื้นที่กรุงเทพฯ อีกต่อไป เพราะคนที่เติบโตมาในยุคเดียวกับพรรค คือกลุ่มเจนเอกซ์หรือเบบี้ บูมเมอร์ส ปัจจุบันเขาก็ย้ายไปพรรคพลังประชารัฐบ้าง พรรคอื่นๆ บ้าง

พอเราดูการเมืองไทย ไม่มีพรรคการเมืองสไตล์ชัชชาติเลยในตลาด ผมว่าจากการเลือกตั้งผู้ว่าฯ กรุงเทพฯ ครั้งนี้จะทำให้การเลือกตั้งระดับชาติครั้งหน้า พรรคการเมืองจะเปลี่ยนวิธีการนำเสนอตัวเองต่อประชาชน เพราะการเมืองแบบชัชชาติทำให้คนเห็นว่าผู้สมัครเอาประชาชนเป็นตัวตั้งได้ แก้ปัญหาของคนหลายกลุ่มไปด้วยกันได้ หรือไม่แน่ว่าอาจทำให้เกิดพรรคการเมืองใหม่ที่มีจุดยืนแบบชัชชาติ ซึ่งถ้ามีพรรคการเมืองที่สามารถตอบโจทย์การแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจ นำประเทศไปสู่ความก้าวหน้า ไม่ใช่คนหน้าเดิมๆ ผมว่าอาจจะมีโอกาสชนะ แต่แง่หนึ่งก็อาจจะยาก เพราะพรรคต้องไปหาตัวละครแนวนี้ที่ไม่บอบช้ำในตลาดมาด้วย


อ่านสัมภาษณ์ฉบับเต็ม
https://www.the101.world/prakit-kobkijwattana-interview/

เอาตรงๆนะ ชัชชาติแกขายตัวแกเองอยู่แล้ว แค่มีมือถือเครื่องเดียวก็ปังได้

กลับกันคนแบบไอตูบ ใช้งบสำนักนายกโฆษณาตัวเองหลายพันล้าน คนก็ด่าอยู่ดี

เป็นคนดีย์ รักชาติ รักพระมหากษัตริย์