อยากสอบถามความเห็นเพื่อนๆ พอดีเมื่อคืนผมเถียงๆกับเมียเรื่องการเรียนของลูก

บอกก่อนลูกผมยังไม่ได้เข้าโรงเรียนเลย

ทีนี้มันก็มีโรงเรียนหลายประเภทให้เลือก

1. โรงเรียน เน้นเล่นแต่แทบจะไม่สอนวิชาการเลย
2. โรงเรียน ที่ผสมๆ วิชาการ กับเล่น
3. โรงเรียน เน้นวิชาการ

ตอนยังไม่มีลูกเคยคุยกันว่า ถ้ามีลูกอยากให้ลูกเล่นให้เต็มที่ใช้ชีวิตวัยเด็กแบบสมวัย ไม่ใช่ตะบี้ตะบันเรียน แบบระบบการศึกษาแบบไทยๆ เรียนที่โรงเรียน 7-8คาบ เลิกเรียน เรียนพิเศษกลับบ้านมา ทำการบ้านอีก เสาร์-อาทิตย์ก็เรียนพิเศษกันอีก ซึ่งผมมองว่ามันไม่ดีเลยสำหรับเด็ก เลยคิดว่าให้ลูกเน้นเล่นที่โรงเรียนนั้นแหละ วิชาการเดี๋ยวสอนเองที่บ้าน แต่ก็มีคนบอกว่า เด็กอ่ะฟังครูแต่ไม่ฟังพ่อแม่ พ่อแม่สอนเด็กมันไม่เรียนหรอก

ทีนี้แฟนผมเหมือนลังเล เพราะมีพ่อแม่เด็กที่รู้จัก เอาลูกออกจากโรงเรียนเน้นเล่นเพราะ บอกว่าเล่นอย่างเดียว พอต้องไปสอบแข่งเข้าโรงเรียนอื่นนี่คือสู้เค้าไม่ได้เลย

ทีนี้ก็คุยกันยาวเลย เรื่องข้อดีข้อเสียต่างๆ แบบว่าถ้าไม่เน้นวิชาการ ทางเลือกในการเลือกอาชีพจะน้อยมาก เช่นถ้าไม่เรียนสายวิทย์ก็บอกลา วิชาชีพอย่าง หมอ ทันตะ วิศวะไปได้เลย ถึงจะชอบสายศิลปะแค่ไหนก็จะให้เรียนสายวิทย์ เพราะทางเลือกมากกว่า และก็เป็นทางเลือกที่ปลอดภัยกว่าในการหาเลี้ยงชีพ

ส่วนนึงผมก็เห็นด้วยนะแต่ มันก็เข้าอีหรอบเดิมคือ เรียนๆๆ สอบได้คะแนนสูงสุดได้คณะไหนดีสุดก็เอาอันนั้นแหละ ทีนี้ผมมองว่าเด็กจะไม่ได้ค้นพบตัวเองว่าตัวเองนั้นชอบอะไร เพราะวันๆเอาแต่เรียน (ผมกับแฟนเคยประสบมาแล้ว)

ตอนนีัของผมเส้นทางยังอีกยาวไกลถึงเวลาก็คงตามน้ำไปเรื่อยๆ ตอนนี้ก็สองจิตสองใจ เพื่อนๆคิดเห็นหรือเลือกยังไงกันบ้าง

1.อังกฤษ
2.ต้องรู้ว่าชอบอะไร
3.ถนัดอะไร

ที่เหลือ สุขภาพจิตที่ดี

จากตัวเลือก กด 2 + รร ใกล้บ้าน

ในมุมมองของผม ที่ตอนนี้ลูกผมกำลังจะ 2 ขวบ ผมอยากให้เค้าได้เข้า 2 นะ

ผมไม่ได้อยากให้เค้าต้องอัดแต่วิชาการเพื่อไปสอบแข่งกับใคร ไม่ได้คาดหวังว่าเค้าจะต้องเรียนคณะยอดฮิตที่เน้นคะแนน แต่อยากให้เค้ามีความสุขกับชีวิตเค้ามากกว่า อย่างน้อยในเด็กเล็กก็ควรสร้าง EQ ไปด้วย ไม่ใช่เอาแต่เรียนๆๆอะ คืออาจจะ เล่น 40 เรียน 60 ก็ได้ แต่ไม่เอาแบบวิชาการจ๋าๆแน่นอนครับ


ปล. เสริมๆ อย่างน้อยเน้นภาษาไว้ก่อนเลย จำเป็นมาก ทีเหลือพอเค้ารู้เรื่องเข้าประถม มัธยม มหาวิทยาลัยอยากต่ออะไรก็ตามใจแล้วฮะ ไม่ได้คาดหวังว่าเค้าจะต้องเลี้ยงดูเรา แต่ให้เค้าได้ใช้ชีวิต ได้มีความสุขกับชีวิตของเค้าดีกว่า

ผมเน้นภาษาอังกฤษก่อนเลยอันดับแรก แล้วก็ดูว่าลูกชอบอะไรคอยดูพัฒนาการเรื่อยๆแล้วค่อยกำหนด

แบบ2 ครับ เดี้ยวนี้โรงเรียนเล็กๆ ที่สอนแนวใหม่เปิดเยอะขึ้นเรื่อยๆ ราคาก็แรงใช้ได้ กำลังพิจารณากับแฟนอยุ่ จะไปโรงเรียนเอกชน ธรรมดา หรือจะไปแนวนี้ดี

2 ครับ

เด็กควรมีพัฒนาการทั้งสองด้านครับ ถ้าให้สุดด้านใดด้านนึงผมว่าส่งผลยาวๆถึงอนาคตแน่

สอบถามเพิ่มเติมครับ จะเข้าม.1 แถวฝั่งธนมีโรงเรียนดี ๆ ราคาไม่แรงแนะนำบ้างมั้ยครับ

ผมให้ลูกเรียน รร.2 ภาษา แต่มีการสอนแบบมอนเตสฯอะครับ มีครูประจำห้องเป็นต่างชาติ(PH)

แต่ด้วยลูกผมยังอายุน้อยวัยอนุบาลเลยไม่ได้คาดหวังเรื่องการเรียนอะไรมากมายให้สนุกๆไปก่อน

กับได้คุ้นเคยภาษาอังกฤษให้มันเร็วๆหน่อยครับ

ผมว่าไม่ควรเลือกโรงเรียนที่เน้นวิชาการมากตั้งแต่เด็กๆ
ควรเป็นโรงเรียนที่มีเวลาให้เด็กเล่นด้วย พ่อกับแม่ก็ควรมีเวลาพาลูกไปทำกิจกรรมต่างๆในวันเสาร์อาทิตย์ เช่น ลองพาลูกไปหัดระบายสีงานศิลปะ เล่นดนตรี เล่นกีฬาต่างๆ แล้วสังเกตุความถนัดและความชอบของลูกครับ จากนั้นพ่อและแม่ค่อยสนันสนุนลูกๆตามความถนัดและความชอบครับ เพราะยังไงนี่ก็ชีวิตของเขาเขาควรมีสิทธิ์เลือกเส้นทางของตัวเองครับ

เป็นผมผมเลือก 3 แล้วเสาร์อาทิตย์ให้เค้าเล่น

คือผมมองว่าทำไมเราต้องคิดว่าโรงเรียนมันต้องแบบนั้นแบบนี้ โรงเรียนส่วนโรงเรียน ส่วนที่บ้านก็คือที่บ้าน ในเมื่อโรงเรียนมีไว้ให้เรียน ผมเลือกโรงเรียนเน้นวิชาการอะ ส่วนเสาร์อาทิตย์ให้ลูกเลือกเรียนที่เค้าชอบเอา

เรื่องสอนพิเศษไม่มีปัญหา ถ้าลูกอยากเรียนผมสนับสนุน ถ้าไม่อยากเรียนก็ไม่เป็นไร (อย่าที่บอกไว้ เสาร์อาทิตย์ให้เค้าเลือก) อย่าคิดว่าเด็กบ้าเรียนไม่มีจริง ผมตอนเด็กๆ เคยร้องไห้กับแม่มาแล้วเพราะแม่ไม่ให้ไปเรียนพิเศษ เพราะงั้นให้ลูกเลือกเองแล้วเราสนับสนุนดีกว่า

ส่วนการศึกษาวิชาเดียวที่ผมจะเคี่ยวเข็ญคือคณิตศาสตร์ ผมมองว่าวิชานี้สำคัญที่สุดละในการต่อยอด อย่างน้อยๆ ให้จบระดับ ม.6 ก็พอ

ของผมเลือก 1
ไปสอบสู้ใครไม่ได้ ผมคิดว่าผมพอหาโรงเรียนโอเคๆให้ลูกได้โดยไม่ต้องไปสอบแข่งกับใคร ลูก อ.3 จะเข้า ป.1 ยังไม่อยากให้ต้องไปกวดวิชาสู้กับใคร

เดี๋ยวนี้โรงเรียนจับฉลากเยอะแล้วนะ ลองดูดีๆ เผื่อที่ตั้งใจให้เข้าเปลี่ยนมาจับฉลาก จะได้ไม่ต้องไปเตรียมสอบเยอะ

ส่วนประถมมัธยมก็ลังเลอยู่ระหว่างสองภาษา กับสาธิต สาธิตเอาตรงๆก็รู้สึกว่าเดี๋ยวนี้โบราณไปละ สองภาษาสองคนก้กลัวไม่ไหว กับต้องไปหาต่อมัธยมอีก

ผมเลือก 2 ครับ โรงเรียนที่เน้นวิชาการ และมีกิจกรรมให้เด็กได้ผ่อนคลาย และที่สำคัญใกล้บ้าน

ซึ่งตอนนี้ผมคิดว่าโรงเรียนที่ให้ลูกเรียนตอนนี้น่าจะตอบโจทย์ระดับหนึ่งครับ เพราะเป็นโรงเรียนมีชื่อระดับหนึ่งในโซนแถวบ้าน

และเท่าที่ลองไปส่องตามเพจโรงเรียน และเพจสภานักเรียน ก็มีกิจกรรมสันทนาการเยอะมาก อย่างปีที่แล้วมีจัดแข่ง rov ในโรงเรียนแบบเป็นกิจลักษณะด้วย

แต่เท่าที่ทราบโรงเรียนก็ไม่ได้มีด้านดีซะทีเดียวด้วยความเป็นโรงเรียนรัฐ มันก็จะมีมุมเทาๆ ของเด็กในโรงเรียนบ้าง

ซึ่งผมถามเด็กโตๆ แถวบ้านแล้วเค้าบอกถ้าเลือกคยเพื่อนเรียนก็พากันเรียนดีอยู่ เพราะปีที่แล้วผมไปไล่เช็คดูก็มีเด็กสอบติดมหาลัยทอปๆ ของบ้านเราเยอะอยู่ครับ

และสำคัญสุดคือเมื่อเทียบกับโรงเรียนเก่าที่เรียนตอนอนุบาล ลูกมีความอยากไปโรงเรียนมากกว่าเยอะมากๆ ครับ อันนี้ผมว่าสำคัญที่สุดสำหรับผมแล้ว

เพราะถ้าสภาพแวดล้อมดีแค่ไหนแต่ลูกไม่มีความสุขในการเรียนจนไม่อยากไปเรียนนี่ก็แทบจะจบเลยสำหรับผมนะ

กลัวว่าให้เล่นมากไป ถึงว่ามัธยม จะมาเรียนเอาวิชาการมันจะไม่ทันคนอื่น ข้อสอบเมืองไทยก็ยากเหลือเกิน

ต้องให้เด็กไปสอบเข้า รร ประถม มัธยมมั้ย ถ้าใช่ก็เอาวิชาการหน่อย แต่ยังไงเน้นเล่นสำคัญกว่า

แต่อย่าไปคิดว่าวิชาการตอนเด็ก จะไปส่งผลตอน ม.ปลาย หรือมหาลัยขนาดนั้นนะ วิชาการตอนเด็กมีผลแค่สอบเข้า รร ดังๆ แค่นั้น

ไปเร่งเอามัธยมปลายตามความชอบ เข้าได้ทุกคณะในประเทศ ถ้าตอนเด็กได้เล่นพอ

แต่ถ้าไม่ได้เล่นตอนเด็ก อาจขาดจินตนาการและเซลล์สมอง โตไปอาจเก่งแต่มักจะเครียด และจำกัดศักยภาพตัวเอง

ส่วนตัวคือถ้าลูกบ้าเรียน นี่ผมก็ไม่มีปัญหาอยู่แล้วคงสนับสนุนเต็มที่

แต่ถ้าไม่ชอบนี่สิ สองจิตสองใจว่าจะเขี้ยวเข็นเค้าไหม