คือที่เป็นปัญหาอยู่นี้ ตกลงปัญหาเกิดจากใครและเกิดเพราะอะไรครับ
พอดีผมสนใจเรื่องนี้ พยายามค้นหาในอินเตอร์เน็ตละ กระจัดกระจายเหลือเกิน ใครพอจะสรุปให้ผมหน่อยได้ไหมครับ

คลิปนี้สรุปได้ดีที่สุดครับ
สรุปความผิดคือ ผิดตั้งแต่แรก ผูกปมมาเรื่อยๆ

ผิดตั้งแต่อะไร จะบอกว่ายังไงดี

เริ่มแรก BTS เป็นคนลงทุนทั้งหมด แต่ขอเก็บผลประโยชน์ 30 ปี อันนี้ปกติ

แต่ในสัญญาก็ไม่ได้ระบุเรื่องค่าโดยสาร ว่าเป็นเท่าไหร่(ในยุคนั้นคน กทม. ยังไม่รุ้จักรถไฟฟ้าเลยด้วยซ้ำ จำได้ว่าคนด่าระงมเลย)

แล้วยุคหม่อมก็ต่อสัญญาต่อไปอีก (ถ้าจะหาจุดที่เป็นปัญหาผมว่าน่าจะเป็นจุดนี้ เพราะเรารู้ว่าอะไรเป็นอะไรแล้ว แต่ยังต่อสัญญาให้อีกโดยไม่ได้เพิ่มเงื่อนไขอะไรเลย)

เอาง่ายๆคือมีสัญญาที่เซ็นไปแล้วแก้ไม่ได้

มีคนเซ็นต่อสัญญาล่วงหน้า ระยะเวลา 30 ปี หรือสิ้นสุดสัญญาปี 2585 นั้นแหละ

คนกทมเลือกมาก็ต้องรับกันไป แต่คนที่รับก็คือลูกๆหลานๆเราๆนั้นแหละ

บริษัทเจ้าปัญหาครับ

กรุงเทพธนาคม รับบริหารจัดการสัมปทานของกรุงเทพ

สัญญานี่ไม่ใช่แก้ไม่ได้นะ เอามาดูยังไม่ได้เลย สงสัยเป็น dark area

จริงๆ ลุงตู่ มีโอกาสแก้ปัญหาสายสีเขียวได้แบบเบ็ดเสร็จ ได้เลยนะ

ถ้าใช้ ม.44 ไป อีกทางหนึ่ง

ไม่ใช่ม.44 ไปในทางที่ยกสายสีเขียวให้กทม. จัดการแบบนี้



ถ้า ม.44

1. ให้กทม.โอนสายสีเขียวทั้งหมดให้รัฐบาล ดูแลโดย คมนาคมและรฟม.
2. รัฐบาล ทะยอย คืนเงินสนับสนุนให้กทม. ไป...กี่ปี
3. คมนาคน สามารถไปดำเนินการเจรจา ปรับสัญญาสัมปทานและสนับสนุนส่วนต่างให้บีทีเอส ได้
โดยนำเงินภาษีส่วนอื่นๆสนับสนุน หรือแม้แต่ยกเว้นได้ตั้งแต่ค่าแรกเข้า การทำตั๋วร่วมก็เกิดได้ง่ายกว่า

พอเลือกยกให้กทม. ปัญหาก็ตามมาอย่างที่เห็นๆ
1. เจรจายาก สัปทานค้ำคอ1
2. ดันไปต่อสัญญาอีกค้ำคอ2
3. 4ปี จะไปลดราคาตรงไหนก็ยาก
4. จะสร้างส่วนต่อขยายเพิ่มก็ทำไม่ได้ เพราะอยู่นอกเขตกทม.
5. บีทีเอสบีบกทม. จากคำสั่งม.44

โคตรงงเรื่องสัญญาเอกชนกับรัฐ ทำไมเปิดเผยไม่ได้

โดนฟ้องคดีเหมืองทองก็หน้าซีดแล้วครับ สั่งแบบนี้โดนอีกคดีแน่นอน แล้วสัญญาเก่า ๆ ยังไงก็ไปเจอกันที่อนุญาโตฯ เมืองนอก ค่าสู้คดีแพงอีก

เริ่มแรกยังไง ครม. ก็ต้องตีตกเรื่องนี้ที่ค้างอยู่ ยกเลิกคณะกรรมการเรื่องนี้ ย้อนเรื่องกลับไปให้เกิดการประมูลสัญญาฉบับถัดไป ตัดปัญหาปมแรก ถ้าสัญญาฉบับใหม่เกิดการประมูลก็จบไป1เรื่อง การยกเลิกคำสั่งคสช.ไม่น่ามีปัญหาอะไรรึเปล่าเพราะยังไม่เกิดการเซ็นสัญญาอะไรเลย

เรื่องหนี้มีแค่ก้อนเดียวที่มีปัญหาคือหนี้กทม.กับBTS4หมื่นล้าน ผมว่าในยุคผู้ว่าปัจจุบันน่าจะคุยกันได้ในส่วนนี้(แต่เขาก็เริ่มฟ้องไปแล้วนั่นละ)และผมว่ากทม.หาจ่ายได้ในอนาคต

ส่วนหนี้ตัวอื่นมันคือเรื่องของหน่วยงานรัฐกันเองต้องคุยกันในวงใหญ่ เรื่องค่าแรกเข้าก็อยู่ในวงประชุมเรื่องหนี้ของหน่วยงานรัฐกันเองนี่แหละมันคุยกันได้แค่ไม่คุยกัน

ทุกอย่างที่ใช้ม.44แก้ตอนนั้น ตอนนี้ยิ่งยุ่งครับ ทุกอย่างเลย

นั่นสิ ตรงนี้ผมก็งง คือคนลงนามไม่เอะใจเลยเหรอ หรือว่าถ้าไม่เซ็นมันมีอันอื่นค้ำคออีก

ม.44 มันมายุ่งแต่แรก มันเลยยากไปหมด เพราะมัน bypass ทุกข้อห้ามทางกฎหมาย