ผมว่าประเทศเราเน้นผมการแข่งขันจนเคยชิน

จนกีฬาที่เน้นเป็นหน่วยงาน ตามพื้นที่ เทศบาล

ทหาร ตำรวจ ส่วนที่ผมก็เป็นหน่วยงาน ในอำเภอที่

ส่งเข้าร่วม หลายทีมเน้นผลการแข่งขันฟุตบอล 7

คน จนแทบจะ ไม่มีผู้เล่นในหน่วยงานยืนพื้น แล้วไม่ได้

มีไครค้านระเบียบ จนคิดว่าเป็นเรื่องที่เราทำได้

เจอทีมพี่ทหารมีเด็กผมยาวเล่นเป็นตัวหลัก ใจก็คิดนะ

เราคงไปไม่ได้ไกลไปกว่านี้หรอก ถ้ายังคิดกันแบบนี้

คิดแล้วก็ตลกดี ไม่รู้จะมีระเบียบทำไมบังคับได้แค่บาง

ทีมส่วนทีมอื่นให้เข้าใจได้ว่าไม่มีตัว

ไทยสไตล์ครับ

ทำใจไป

จริง แข่งกีฬาสีของผม จัดรุ่นเพื่อให้คนเก่งๆได้เหรียญทองหมด พยายามกระจายรุ่น แล้วก็บอกว่าเพื่อเหรียญ คือผมก็อยากเห็นฝีมือระดับเทพๆเจอกันเพื่อคว้าเหรียญ นานๆทีจะได้ดูแบดระดับฝีมือ กลายเป็นว่าเอามาตบเด็ก แล้วก็ดีใจกันได้เหรียญทอง ทั้งๆที่ไม่มีใครสนุก

ผมเคยบอกกับน้องๆที่สนามบอล ประเทศไทยไม่ว่าบอลง่อยระดับไหนก็ตามถ้ามีการแข่งขันมีถ้วยมันจะอยากเอาชนะกัน

ขนาดพวกผมเตะกันขำๆทุกกลางสัปดาห์ พอมีแข่งแบบมีถ้วยมีเงินรางวัลนิดหน่อยพอถึงวันแข่งเอาใครมาเล่นก็ไม่รู้ ไม่คุ้นหน้าเลย ทั้งๆที่บอกแล้วว่าให้เอาคนที่เตะด้วยกันประจำ เน้นสนุก

แบบนี้ใครจะสู้ได้ มันไม่อยู่จริงหรอกบอกเตะเอาสนุก จะเอาชนะเอาแชมป์ พอจริงจังก็เล่นแรง โวยวายตะโกนด่า

ผมโคตรเกลียดเลยพวกบอลแข่ง อยากเตะขำๆเตะไปหัวเราะแซวไป ไม่เครียด จัดแข่งจัง ค.

ปล. ยิ่งมีคนดูข้างๆสนาม มีกรรมการพวกนี้จะนึกว่าตัวเองเตะ UCL รับค่าเหนื่อยเป็นแสนด์บอล ลืมความสนุกความเป็นมิตรกันไปหมด ค. (รอบ2)

อาจจะเป็นลูกๆ หลานๆ เค้าป่าวครับ

เหมือนสโมสรของหน่วยงานอะ เตะกันซ้อมกันอยู่แล้ว

พอมีแข่งเลยชวนกันมาเตะ ผมว่าก็ดีออกแข่งกันมันก็ต้องเอาชนะกัน

ถ้าจะจำกัดก็ให้ลงทะเบียนชื่อก็พอว่าจะไม่มีสำรองมาเกิน

ดูแล้วเป็นการจัดระหว่างหน่วยงาน ไม่ใช่การจัดภายในผมว่ามันก็โอเคออกเป็นเวทีให้เด็กๆ