>>> SV คือ การเลือกผู้สมัคร/พรรคการเมืองที่มีโอกาสชนะมากที่สุด แม้จะไม่ได้ชอบที่สุด เพราะเห็นว่าผู้สมัครคนนั้นมีโอกาสชนะมากกว่าผู้สมัครที่เราเกลียดหรือไม่ต้องการให้ชนะ
.
>>> ในการเลือกตั้งผู้ว่า กทม. ครั้งนี้ การทำ SV ในทางปฏิบัติทำให้เกิดขึ้นได้ยาก เพราะ...
1.ขาดข้อมูลที่แม่นยำว่า สรุปแล้ว ใครเป็นตัวเต็งที่จะมีโอกาสชนะและควรเทคะแนนให้กันแน่ (ผมเสริม อัศวิน สกลธี พรี่เอ้ ก็ตกลงกันไม่ได้และคนเลือกฝ่ายขวาก็ยังงงๆว่าสรุปใครมีโอกาสชนะมากสุด)
2.ความยากอีกข้อนึงคือสมมติตกลงกันได้แล้วว่าจะเทคะแนนให้ใคร ความยากถัดไปคือจะสื่อสารไปยังคนเลือกยังไงให้เข้าใจและคล้อยตาม
.
>>> การตกลงกันไม่ได้ กระจัดกระจายกัน สะท้อนภาพว่า กลุ่มฝ่ายขวาแตกออกเป็น 4 สาย
1. พันธมิตรเดิม จำลอง สนธิ สนับสนุนรสนา
2. กปปส. สุเทพ เหรียญทอง สนับสนุนสกลธี
3. เชียร์ลุงตู่ หมอวรงค์ ถาวร เสนเนียม สนับสนุนอัศวิน
4. ปชป.(ไม่รวมอภิสิทธิ์) หวังให้ว่าต้องการเช็คคะแนนเสียงเดิมในกทม.ล่าสุดที่มีอยู่ 4.7 แสน ว่ายังสบายดีอยู่มั้ย(เพิ่มหรือลดลงไปอีกก?)
.
>>> การ SV ของฝ่ายค้านกลับทำได้ง่ายกว่า เพราะมีตัวเต็งแค่ 2 คนชัดๆ แต่ก็เชื่อว่าจะไม่มีการรณรงค์ให้มีการใช้วิธี SV ในกลุ่มนี้(เสริม: ชัชชาติปฏิเสธการใช้วิธี SV ไปแล้ว จะโหวตใครก็โหวต ส่วนวิโรจน์ก็ยังไม่เห็นทำและไม่น่าจะทำ)
.
>>> มีการยกการ SV ในต่างประเทศที่แคนาดามาประกอบ
เมือง Ortario มีพรรคการเมือง 2 ชั้วหลักๆ คือ ก้าวหน้า 63% อนุรักษ์นิยม 37%
ในขั้วก้าวหน้า ซอยเป็น 3 ส่วน Liberal 35% - NDP 25% - และ Green 3%
สุดท้ายกลายเป็นว่าเสร็จพรรคอนุรักษ์นิยมซะงั้น เลยมีการรณรงค์ให้ SV กันหนักมาก ทำเครื่องมือทำนายผลเลือกตั้งเพื่อให้ผู้เลือกตัดสินใจได้ง่ายว่าในเขตที่ตัวเองใช้สิทธิ คะแนนนิยมพรรคไหนนำ ควรเลือกใคร เพื่อให้ที่นั่งร่วมกันของฝ่ายก้าวหน้าชนะ
(ผมเสริม: จะเห็นว่า วิธีการ SV นั้นก็มีการใช้ในต่างประเทศเช่นกัน SV ก็อาจไม่ได้เป็นวิธีการที่แย่เสมอไป และ SV ไม่ได้ถูกผูกอยู่แค่กับตอนปชป.ว่าไม่เลือกเราเขามาแน่เท่านั้น แต่การทำ SV ในเชิงที่สร้างสรรค์กว่าก็ทำได้)