เกริ่นก่อนเลยว่า แต่ก่อนผมเป็นคนที่แสดงออกทางอาการ สีหน้า หรือคำพูดไม่เก่งครับ

หลายๆทีเวลาทำงาน ผมก็มักจะยังไงก็ได้ ช่วยได้ (ในใจพูดว่า ไม่โว้ย) ไม่เรียกร้องอะไร และก็มักจะถูกเอาเปรียบบ่อยๆ อันนี้รู้ตัวครับ

แต่สิ่งที่ผมสังเกตุได้จากตัวเองในพักนี้คือ ผมเริ่มหงุดหงิดง่าย และแสดงออกทั้งทางคำพูดและสีหน้าบ่อยและง่ายมาก

คือมันเริ่มมาจาก การทำงานของผมตอนนี้เป็นลักษณะ wfh 100% ครับ (จะเข้าออฟฟิศก็ได้นะ ถ้าไม่ขี้เกียจ)

และผมเป็น dev ที่มีการ invite เข้า meeting บ่อยมากครับ คือวันนึงผมจะมีเวลาสงบๆอยู่ประมาณ 2-3 ชม ครับ แบบไม่ปะติดปะต่อกัน (ย้ำนะ ผมเป็น dev)

ตัวอย่างครับ



เพราะงั้นลักษณะการทำงานของผม จะเป็นการ coding ท่ามกลางเสียงผู้คนเถียงกัน หรืออะไรก็ตามตลอดเวลาครับ

แต่ก่อนผมก็ไม่คิดว่ามันคือปัญหาหรอก จนผมมาสังเกตุตัวเองพักหลังๆว่า หงุดหงิด ง่ายมาก

ยกตัวอย่างนะครับ สมมุติว่า ผมเพิ่งหลุดออกมาจาก meeting แค่มีน้องในทีมทักไลน์มาแบบมีปัญหาเรื่องงาน หรือ สงสัยอะไรพวกนี้ คือแค่ทักมา ผมก็กำหมัดรอละครับ รู้สึกหงุดหงิด รู้สึกแบบว่าขออยู่สงบๆมั่งไม่ได้หรอ

ละบางทีน้องก็ส่งลิ้ง meeting ให้เข้าไป ผมก็เข้าไปด้วยอารมณ์หงุดหงิดอีกเช่นกัน แต่ก็พยายามข่มใจอยู่เสมอนะครับ จริงๆมันเป็นเรื่องที่ดีเลย เพราะถ้ามีปัญหาควรมาถามมาคุยกัน ถูกแล้ว แต่ผมก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าผมจะหงุดหงิดไปทำไม

หรือ บางทีนะครับ มีโอกาสนั่งทำงานเงียบๆ แค่มีรถวิ่งผ่านหน้าบ้านเสียงดัง ผมก็หงุดหงิดแล้ว

หรือ แม่ผมจะเป็นคน เดินบ่นหมาแมว ตลอดเวลา ผมก็จะได้ยินเสียง งุงิๆ เข้าหูตลอด มันรู้สึกแบบ

สภาพแวดล้อมเป็นพิษอะครับ แล้วก็หงุดหงิดอีกแล้ว

หรือ แต่ก่อนนะครับผมเป็นคนชอบไปทานข้าวพวกร้านข้างทางมาก ก๋วยเตี๋ยว หรือ พวกอาหารตามสั่งงี้ ที่รถวิ่งผ่านละฝุ่นเยอะๆนะแหละครับ ละก็ด้วยเรื่องของโควิด เลยไม่ได้ไปทานอาหารในลักษณะร้านแบบนั้นอีกเลย

แต่ก่อนผมก็ทานได้ไม่มีปัญหาอะไร จนเมื่อวานแฟนผมพาไปกินจิ้มจุ่มข้างทางมาร้านเค้าเพิ่งเปิดใหม่แถวๆที่ทำงานแฟน สิ่งนึงที่ผมสัมผัสได้คือ ผมหงุดหงิดกับเสียงรถไปผ่านไปผ่านมา มากๆ คือแม้มม แต่ก่อนผมไม่ใช่คนแบบนี้เลยนะ

คือตอนนี้ผมเหมือน โหยหา ความเงียบอะครับ ทุกวันนี้ผมใช้ชีวิตแบบ เสียบหูฟังแล้วเปิด noise cancelling แทน ก็ช่วยได้มากอยู่ครับ แต่สุดท้ายก็ต้องเข้าไป meeting หรือมีน้องโยน meet มาให้เข้าไปช่วยหน่อย ผมก็เหมือนกลับสู่สภาวะพิษทางเสียงเหมือนเดิม

แล้วก็อีกสิ่งนึงที่สังเกตุได้คือ ผมมักจะตื่นตัวแทบตลอดครับ ไม่ง่วง คือนอนเที่ยงคืนกว่าจะหลับก็ นาฬิกาสุดท้ายที่หยิบดูคือตี 5 ทำนองนี้

ออกกำลังกายให้เหนื่อย ให้เพลีย อันนี้ทำอยู่ครับออกกำลังกายปั่นจักยานทุกวัน

ณ ตอนนี้ผมก็หันมาพึ่งในสิ่งที่ไม่อยากทำที่สุดคือ เบียร์ครับ กินให้ตึงๆหน่อยๆแล้วก็หลับง่ายๆ

สิ่งที่ผมกลัวคือ ผมจะแสดงออกทางคำพูดที่ไม่ดี และทางสีหน้าบ่อยเกินไปครับ ทั้งๆที่แต่ก่อนผมไม่เป็นแบบนี้เลย ถึงขั้นเคยโดนแฟนบอกเลิกเพราะ ผมไม่พูดอะไรปล่อยให้คนอื่นๆเอาเปรียบตลอดก็มี

หลายๆทีก็ยังควบคุมได้ครับ แต่ก็ไม่เข้าใจตัวเองจะหงุดหงิดทำไมเรื่องเล็กน้อย นิดหน่อย แต่ก็อารมณ์หงุดหงิดมันพุ่งนำไปก่อนแล้ว

มีใครเป็นคนอารมณ์แบบนี้ไหมครับ แล้วแก้ปัญหากันยังไง เอาเบื้องต้นก็ได้ครับ

หรือมีจิตแพทย์แนะนำไหมครับ ถ้าเป็นโรงพยาบาลแบบเอกชน (กทม) แล้วแบบ OPD ได้ยิ่งดี ถ้าสะดวกจะรีบไปครับ

อ่อ แพลนแรกที่ผมอยากจะทำก็คือ ย้ายงาน ครับ คิดว่าคงต้องมองหาที่ไม่ประชุมทะลุโลกแบบนี้

สุดท้ายนี้ ชนแก้วครับ ทุกๆท่านที่หลงเข้ามา

เหมือนผมเลย หงุดหงิดง่าย เป็น dev

คือผมก็รู้ตัวตลอดนะ ช่วงเวลาที่หงุดหงิด แล้วก็พูดอะไรไม่ดีๆออกไป ไม่ได้เผลอด้วย

พอพูดจบ ก็มานั่งคิดว่าแบบ ไม่น่าเลยวะ ควรมีคำพูดที่ดีกว่านี้แท้ๆ

ผมก็เป็ฯนะ โดยเฉพาะกับคนรอบข้าง บางทีรู้ว่าตัวเองแม่ม toxic มากๆ
ผมว่าอาจจะต้องลองฝึกสมาธิดูสักนิด

ผมก็เป็นแบบท่านครับ มักจะหงุดหงิดง่ายยิ่งคนใกล้ตัวยิ่งหงุดหงิดเบิ้ลเป็นสองเท่า และยิ่งถ้าโดนพูดเสียงดังโหวกเหวก ตรรกะพัง หรือขึ้นเสียงอันนี้ยิ่งเบิ้ลสี่เท่า

ทีนี้ ช่วงหลังๆผมพยามยามควบคุมตัวเอง โดยทำแบบนี้ครับ

1. action = reaction ผมพยามท่องคำนี้ไว้เพราะถ้าเรายิ่งหงุดหงิดคนรอบข้างยิ่งหงุดหงิดตาม เพราะงั้นเหตุมันดับที่เรา จะช่วยให้เรามีสติ แก้ปัญหาหรือระวังโทนเสียงน้ำเสียงมาขึ้น

ในกรณีที่อีกฝ่ายทำผิด ผมจะพยายามดูเจตนาครับ ว่าเขมีเจตนาดีหรือร้าย คนเราผิดพลาดได้ก็แก้กันไปครับ

2. ออกกำลังกาย ช่วงออกกำลังกายเป็นเวลาที่ผมฟินสุดๆเพราะได้อยู่กัยตัวเอง ทบทวนเรื่องต่างๆ แล้วทำให้หายเครียดด้วย

3. ถ้าหนักมากผมเดินเข้าโบสถ์นั่งสมาธิเลย แนะนำวัดปทุมมีสถานที่เงียบมากลงรถไฟฟ้าเดินเข้าไปได้เลย หายไป 15 นาที ใจเราจะเย็นขึ้นครีับ

ไม่มีวิธีแก้อาการหงุดหงิดหรอกครับ อาการนี้มันคือปลายเหตุ

คนที่โดนบังคับให้ทำอะไรที่ไม่อยากทำมันหงุดหงิดอยู่แล้ว ผมก็เคยเป็น

อย่างแรกที่ท่านควรทำคือต้องฝึกสกิลการปฏิเสธด่วนๆเลย

อย่างเช่นใครโยนงานมาให้ ท่านก็ต้องมีวิธีปฏิเสธให้เหมือนอยากช่วยจริงๆ แต่ติดนู้นติดนี้ เลยช่วยไม่ได้

ผมรู้นะว่ามันไม่ง่าย แต่ถ้าท่านไม่เริ่มตั้งแต่ตอนนี้ ท่านก็ต้องทนโดนเอาเปรียบไปตลอดชีวิตอะ

action = reaction ขอบคุณครับ คิดว่าคงต้องเก็บคำนี้เอาไว้ให้ขึ้นใจมากๆ แล้วนำไปใช้

เหมือนตอนนี้ปัญหาของผมมันไม่ใช่เรื่องงานโดนเอาเปรียบไม่เอาเปรียบรึป่าวนะ

มันเหมือนกับผมทนไม่ได้ และหงุดหงิดเสมอเวลาที่มีเสียง ที่ไม่ได้เลือกที่จะฟังเข้าหูอะครับ

หรือว่าพวกนี้คือ ปลายเหตุ ทั้งนั้นหว่า แต่เรื่องปฏิเสธจะพยายามนำไปปฏิบัติครับ

อ่านตั้งนาน สรุปหงุดหงิดเพราะหิวเบียร์ครับ

ไม่แน่ใจเหมือนกันครับ

แต่ที่ผมสังเกตุ คนเราจะหงุดหงิดเวลาต้องทำอะไรที่ไม่อยากทำหรือไม่ได้ทำสิ่งที่อยากทำเป็นเวลาติดต่อกันนานๆ


คือสมมติมีเสียงรบกวนแบบเดียวกันเลยนะ เช่นเรากำลังทำงานที่ต้องใช้สมาธิอยู่ในห้องแล้วรูมเมทเล่นกันเสียงดังรบกวนมาก


1.ถ้าตอนนั้นผมทำงานที่เป็นความรับผิดชอบของผมเอง ก็คงขำๆและบอกเพื่อนไปว่า แหม เล่นกันสนุกเชียวนะพวกมึง

2.ถ้าตอนนั้นผมต้องทำงานที่ไม่ใช่ของผมโดนโยนโดนเอาเปรียบมา ก็อาจจะหงุดหงิดง่ายมาก ละตะโกนด่าเพื่อนไปว่า พวกมีงจะเสียงดังทำเ-ี้ยไร

คงพอเห็นภาพนะครับ

วัยทอง มาเร็วกว่าปกติ

เห็นใจเลยครับ ผมอยู่ฝั่ง project แต่ก็ไม่เห็นด้วยที่เค้ามักจะชอบนัด Dev เข้าประชุมทั้งวัน ไหนงานก้เอาด่วน เอาภายในวีคนี้ แล้วก็อย่างท่านว่า Dev ก้ต้องประชุมไปปั่นงานไป สุดท้ายไม่ทันก็ต้องทำตอนเลิกงาน มันก็ไม่บาลานซ์อีก

ทางแก้ผมคิดว่าท่านน่าจะต้องปฏิเสธประชุทอันที่ดูแล้วมันไม่เกี่ยวข้องกับท่านมากนักเอาที่สำคัญเท่านั้น ลองบอกว่าติดงานหรือต้องสอนงานน้อง อะไรประมานนี้ครับ

ผมไม่ฟันธงนะ แต่เอามาจากประสบการณ์ตัวเอง
*ท่านมีปัญหาเรื่องนอนและการพักผ่อนอย่างหนักเลย WFH นี่มันเสียอย่างคือเหมือนเราไม่ได้ไปไหนมาไหน

เวลาผมอยู่บ้านนานๆแล้วจิตตก สมองไม่แล่น น้ำหนักขึ้นเร็ว หดหู่
ลองเปลี่ยนไหม หาทางนอนให้เร็วขึ้นให้ได้ ตื่นเช้าไปมาออกกำลังกายให้เยอะขึ้นหน่อย ออกไปเที่ยวบ้าง
ส่วนเนื้องานของท่านนี่ผมไม่เข้าใจเท่าไหร่ แต่เวลาเจอคนเถียงกันหรือโต้แย้งกันบ่อยๆ มันก็ส่งผลมาถึงเราอยู่แล้วหละ
เป็นไปได้ปรึกษาหมอไหม

ผมก็เป็นนะ หงุดหงิด อยากอยู่แบบสงบๆ งานด่วน/ไม่ด่วนโทรกันอยู่ได้ทั้งวันเลย พิมพ์ถามทิ้งไว้ก็ได้ถ้ามันไม่ด่วนอะ ปกติก่อนรับสายผมจะด่าออกมาก่อนค่อยรับ แบบได้ระบายอารมณ์นิดๆ5555
(พื้นฐานผมไม่ชอบคุยโทรศัพท์เท่าไหร่ รู้สึกใช้พลังงานเยอะ)

ผมออกไปดูดหรี่อะ เวลาหงุดหงิด
พวกในห้องชอบบ่นประจำเหม็นบุหรี่เวลาคุยด้วย
คิดในใจเวลาตู coding คุยกันอย่างดังใครจะไม่หงุดหงิดว่ะ
ผมเด็กสุดด้วยเลยไม่ค่อยกล้าห้ามเวลาเขาคุยกันเท่าไร แถมห้องทำงานผมมีแต่ผู้หญิงปากดี