นับตั้งแต่เดวิด มอยส์ ออกจากทีมไป เอฟก็ดูเหมือนตะเข้ายุคใหม่ของมาร์ติเนซ ที่สามารถพาทีมจบอันดับ 5 ได้อย่างเหลือเชื่อ ทั้งที่ปีก่อนเขาพึ่งทำวีแกนตกชั้น (แต่ได้ FA Cup)

แต่ปีต่อมากลับทรง ๆ ทรุด ๆ และโดนไล่ออกก่อนจะเป็นคูมันเข้ามาแทน ซึ่งยุคคูมันผมยกให้เป็นยุคดีที่สุดในวายตาผม เพราะรุกดี (ลูกากูเข้าฝัก) รับแน่น จนเปลี่ยนไปเป็นแซม อัลลาไดซ์ มาร์โก้ ซิลวา อันเชล็อตติ จนถึงราฟา โดยจะขอแบ่งเป็น 2 ยุค เพื่อประหยัดเวลาอ่าน

==== ยุควอลซ์ ====

ผมจะบอกว่าเอฟเป็นทีมนึงที่ลงทุนได้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ในตลาดนักเตะ เค้าลางแห่งความล้มเหลวเริ่มต้นจากการที่เราไปเซ็นโบลาซี่ จากพาเลซมาในราคามหาเวอร์ 30 ล้าน และแอชลี่ วิลเลี่ยมบ่อจากสวอนซี 14 ล้าน มันทำให้แฟนบอลตั้งคพถามว่าเราเป็นทีมที่จ่ายเงินเกินราคานักเตะมากไปหรือเปล่า และแฟนบอบเริ่มไม่ชิน เนื่องจากอดีตพวกเราเน้นปั้น เน้นยืม แล้วขาย เพราะไม่มีเงินทำทีม

แต่หายนะมาชัดเจนในตอนที่ลูกากูย้ายออกไป แม้จะมีเงินก้อนโตกลับมาแต่ สตีฟ วอลซ์ ผอ.ฟุตบอลในตอนนั้นกลับทุ่มเงินมั่วซั่วซื้อนักเตะทับซ้อนตำแหน่งกัน ในตำแหน่งเพลเมคเกอร์ เข้ามาพร้อมกัน 3 คน คือ เวย์น รูนี่ กิลฟี่ ซิกูร์สัน และดาวี่ คลาสเซ่น

ในขณะที่กองหน้าซึ่งแต่เดิมเป็นจุดอันตราย กลับได้มาแค่ซานโดร รามิเรซ จากมาลาก้า ในราคา 6 ล้าน นอกจากนั้ยังมีไมเคิล คีน จากเบิร์นลี่ พิคฟอร์ดจากซันเดอร์เเลนด์ และปิดท้ายด้วยยืมบ่ออย่างม็องกาล่ามาร่วมทีม

ซึ่งแน่นอนว่าจากที่เราได้ไปยุโรป ฟอร์มกลับรูดกราวจนต้องมาหนีตกชั้น จนต้องไปจ้างแซม อัลลาไดซ์มากอบกู้ ซึ่งพี่แซมมาพร้อมกองหน้า 2 คนในหน้าหนาวคือ ธีโอ วัลค็อตต์ กับ เชงค์ โทชุน ในราคาตัวละ 20 ล้านปอนด์

ก่อนในท้ายที่สุดวอลซ์จะโดนไล่ออกไปพร้อมกับแซม

ซึ่งในยุคของวอลซ์ เราเน้นซื้อนักเตะแบบไม่ตรวจดูให้ดี เน้นซื้อตามชื่อเสียง ไม่ได้ดูว่าเข้ากับทีมไหม ในบรรดาเงินที่จ่ายไปมหาศาล ที่คุ้มค่ากลับมีเพียงแค่หยิบมือ โดยมีเพียง 3 คนจากทั้งหมดที่ยังอยู่กับทีมปัจจุบัน คือ พิคฟอร์ด คีน และโทชุน (รายหลังหน้าหนาวนี้คงได้ย้ายแล้ว)

ซึ่งแต่ละคนคือนักเตะที่นอกจากค่าตัวจะมหาศาลแล้ว ค่าเหนื่อยยังบานตะไท ซึ่งส่งผลกระทบต่อการเงินของเอฟในปัจจุบัน ซึ่งแฟนๆ มักนิยามกลุ่มนักเตะเหล่านันว่า "มรดกบาป" เป็นประเภทที่ว่าขายใคร ใครก็ไม่เอา ต้องเก็บเอาไว้จ่ายค่าเหนื่อยไปเรื่อยๆ แต่ไม่ได้ลง อย่างซานโดร นักเตะที่เล่นกับเอฟมานาน แต่ยิงได้แค่ประตูเดียว มีค่าเหนื่อยถึง 130,000 ปอนด์ ยังไม่รวมโบลาซี่ ที่ซื้อมานอนเจ็บ กับคนอื่นๆ คิดดูว่าเงินจมอยู่ตั้งเท่าไหร่

ยุคต่อมาคือยุคของ มาร์เซลเลส แบรนด์ หรือในหมู่แฟนเอฟชาวไทยเรียกแกว่า ผอ. ซุปไก่

แกเข้ามาโเยมีภารกิจหลักคือการเคลียมรดกบาปของทีม จะเห็นได้ว่านับตั้งแต่ปี 2018 ที่แกเข้ามา หลักๆ ของแกคือการประบทีม เคลียขยะออก พวกนักเตะค่าเหนื่อยแพงๆ แต่ไม่ได้ลง ต้องขายทิ้ง เพื่อลดภาระทีม โดยแกเข้ามาจัดการซื้อนักเตะที่ดูดีมีอนาคต มีชื่อชั้น และมีประสบการณ์ในทีมชาติ เราจึงได้นักเตะอย่าง ดีญ,มีน่า,ริชาร์ลิซอน,โกเมส, เบอร์นาด,มอยเซ่ คีน, ก็อดฟรี,กบาแม็ง,ฮาเมส,ดูคูเร่ และอัลลันเข้าทีม

บวกกับผลงานชิ้นโบว์แดง ณ ตอนนั้นคือการโน้มน้าวอันเช่ให้ยอมมาคุมทีมได้ แม้จะจบกันไม่สวยแต่ก็ยังได้ราฟามา

ทีนี้ปัญหาคืออะไร ด้วยกฎ FFP ที่ผ่านมา เอฟลงทุนในตลาดไปเยอะมาก ไหนจะการสร้างสนามใหม่อีก พอมาถึงยุคราฟา เลยไม่มีเงินให้ใช้ ซึ่งก็เป็นอย่างที่เห็น ซีซั่นนี้เราจ่ายเงินไปเพียง 1.7 ล้านปอนด์เท่านั้น เพราะใช้ได้เท่านั้นจริงๆ ซึ่งเป็นเพราะการลงทุนที่ล้มเหลวในอดีต

จนทีมต้องเร่งระบายนักเตะที่ไม่ได้ใช้เพื่อลดเพดานค่าเหนื่อย และพยายามลดต่อเนื่องด้วยการปล่อยโทชุนออกในตลาดหน้าหนาว เพื่อหาเงินให้ราฟาใช้

แต่จุดตายของเรามีอย่างหนึ่งที่เรามองข้ามมาตลอด และไม่ได้ให้ความสำคัญ คือการไม่กำหนดอัตลักษณฺสโมสรว่าอยากให้ทีมเดินหน้าไปทางใด เล่นแบบไหน เช่น เน้นบุก เน้นรับ เน้นโต้กลับ นับตั้งแต่หลังยุคมอยส์แล้ว ทีมมีอัตลักษณ์เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา ไม่แน่ไม่นอน บางคนก็รุกจ๋า บุกมันส์ บางคนก็เน้นรับลึก บางคนก็รับรอสวน เปลี่ยนโค้ชทีนึงก็เปลี่ยนทีนึง

เอฟเลยไม่มีรูปแบบที่ชัดเจน และนักเตะเหมือนจะต้องเริ่มใหม่ทุกครั้งไปเวลามีการเปลี่ยนแปลง

ทีนี้ปัญหาอีกแย่างคือ หลังๆ โมริชี่แกชอบล้วงลูก มีข่าวว่าแกสปอยผู้จัดการทีมสุดๆ ชนิดข้ามหัว ผอ.กีฬาเลยทีเดียว อยากได้ใครให้มาบอกป๋า เดี๋ยวป๋าจัดให้ อย่างเช่นกรณีตอนอันเช่ลาออก แบรนด์อยากได้พ็อตเตอร์มาก แต่เจ้าของทีมอยากได้ราฟา ซึ่งผลสุดท้ายก็ออกที่ราฟา ตลอดเวลาการทำทีมของ ผอ. แกไม่ได้มีอำนาจเต็ม และมักจะโดนแทรกแซงเสมอ มันจึงเป็นเหตุให้เราไม่ได้เห็นอย่างที่เราหวังกันไว้ว่า แกจะสร้างทีมแบบเน้นปั้นเด็ก มากกว่าซื้อ เหมือนตอนแกยุพีเอสวี แถมแกยังไม่ค่อยกินเส้นกับราฟาด้วยในเรื่องการซื้อนักเตะ ประกอบกับนักเตะตัวหลักเจ็บแทบจะยกทีม เลยเหมือนซวยซ้ำซวยซ้อน หวยไปออกที่แบรนด์ ว่าทำไมหานักเตะมาให้ราฟาไม่ได้ และเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ทีมแย่ลง (แต่ภารกิจหลักในการเคลัยมรดกบาปออหไปเกือบหมด อันนี้ไม่ชมก็ไม่ได้ แถมการซื้อขาย ไม่ซื้อแพงเวอร์แล้วขายถูกๆ แล้ว เราเห็นได้จากกรีณีมอยเซ่ คีน ที่สามารถขายออกแถมยังมีกำไร)

เมื่อเป็นแบบนี้แกเลยลาออก เพราะอยู่ไปก็ไม่มีความหมาย โดยตลาดมกรานี้ราฟาจะเป็นผู้ถืออำนาจเต็มในการซื้อนักเตะ และจะเริ่มสรรหา ผอ.ฟุตบอลคนใหม่ ซึ่งคราวนี้จำเป็นต้องนั่งจับเข่าคุยกันจริงๆ จังๆแล้วว่า จะวางโครงสร้างทีมอย่างไร

ราฟาเป็นโค้ชที่เก่ง เรื่องนี้ผมแอบเห็นด้วยกับโมริชี่ที่เลือกราฟา เพราะโปรไฟล์แกมันสุดยอดอยู่แล้ว แต่ทีนี้ทีมจะก้าวต่อไปยังไง อันนี้น่าสนใจกว่า โดยผลงานปีนี้จบครึ่งบนตารางได้ก็เก่งแล้ว

ค่อยเอาใหม่ปีหน้าละกัน หวังว่าจะได้เห็นทีมสามารถพัฒนาเป็นระบบเหมือนที่ทีมข้างบ้านทำได้นะ แอบหวังลึกๆ ไว้แบบนั้นจริงๆ

เอฟเสียดาย ต่อยอดแบบ แมนซิไม่ได้

การที่ไม่ได้ไป UEL , UCL อาจจะเป็นปัจจัยหลักที่ทำให้เอฟแย่ก็ได้

เมื่อก่อนแมนซิก้แบบนี้ไม่มีแผนชัดเจน

ใช้มันโช่ซึ่งมันก้ดีแต่มันก้เปนสายไม่บุก สุดท้ายมันก้แชมปแต่มันไม่ได้ระบบทีม

รื้อทิ้ง รุ้ว่าเป๊บจะมา ดึงพวกทำงานกับบาซ่าเก่ามาสร้างทีม เอาเปเญมาคุมเพื่อสร้างบอลบุกเลย เพื่อให้เป๊บสานต่อได้

ดันแคน เฟอกูสัน ยังอยู่กับทีมไหม คนนี้น่าจะมีอัตลักษณ์เอฟเวอตันเวย์

ฟ้าหลังฝนมันมักจะงดงามเสมอ ถึงก่อนหน้านี้จะบริหารหรือทุ่มซื้อจนทำให้ทีมเละเทะ
แต่ว่าสุดท้ายแล้วก็ทำให้เหล่าผู้บริหารรู้ว่าแนวทางแบบนั้นมันมีแต่เสียกับเสีย
ทุกวันนี้ต้องมาเคลียสิ่งที่เคยทำพังไปมันจะเป็นบทเรียนที่ดีแน่นอน
ในอนาคตเอฟจะไม่เดินหมากพลาดแบบเดิมอีก

เหมือนที่เค้าบอกว่า จะกระโดดให้สูง เราก็ต้องย่อให้สุดก่อน เป็นกำลังใจให้เอฟนะครับ

ตอนมอยส์อยู่อ่ะ โหดอยู่นะเอฟเวอตัน

แต่ทีนี้ไม่รู้ยังไง ปล่อยโค้ช ปล่อยนักเตะ มีเงินช๊อปดีๆทั้งนั้นดันทำไม่ได้

ตามภาพเลยทีนี้

เซ็งแทนแฟนเอฟ ยังไม่ครึ่งทางเลย มองถึงฤดูกาลหน้าแระ ฤดูกาลนี้ไม่ทีไรต้องลุ้นแระ 5555

เวรกรรมของราฟา เข้ามาตอนไม่มีตังอีกแล้ว

ต้องรอดูว่า เจ้าของเลือกซัพพอร์ตราฟา จะซื้อตัวได้ดีจริงป่าว

เพราะจากที่ผ่านมาราฟาซื้อตัวกาวๆมาก็เยอะ

ตอนนี้ทีมกุรวย แต่ใช้ตังไม่ได้สินะ