ถึงผมจะช้าไปเป็นปี แต่เพิ่งดูจบเมื่อคืนเลยครับกับ It's okay to not be okay (ครบรอบ 1 ปีพอดีๆ)

และบอกเลยว่าสุดมาก แบบมากๆๆๆๆๆ คือก็มีกระแสออกมาทั้งคนที่ชอบสุดๆ และเฉยๆล่ะนะ

แต่สำหรับผมเอาไป 100/100 เลย มีสิ่งที่ชอบหลายสิ่งมาก


1. โกมุนยอง
บอกเลยตั้งแต่ดูหนัง/series ไม่ว่าจะชาติไหน ไม่เคยหลงนางเอกคนไหนเท่านี้มาก่อน โกมุนยองคือสุดจริงๆเสน่ห์แบบสุดๆ แบบที่ไม่ต้องเน้นความ sexy หรืออะไรมากมาย แต่ character นางคือดีจริงๆ ยิ่งส่วนตัวผมชอบ character แบบนี้อยู่แล้วด้วย
- สไตล์การแต่งตัว และ chatacter ที่ชัดเจน
- นิสัยห่ามๆ พูดหยาบแต่ไม่ดูเถื่อน กวนทรีนแบบน่ารัก พูดจาดีๆโหดๆแบบมีเสน่ห์
- เข้มแข็งและอ่อนแอ ต้องการถูกดูแล และต้องการดูแล
- ชอบรุก พูดตรง นิสัยแปลกๆที่มีเสน่ห์สุดๆ
- มุนยองเหมืิอนหนังสือนิทาน หรือหนังสือที่ต้องจับใจความที่อยู่ข้างใน น่าค้นหา และดึงดูด
- รอยยิ้มนี้คือที่สุดแล้ว

บอกเลยว่า the best สำหรับผมนะ เหนือ Beth จาก Queen's Gabit หรือเลขาคิมไปอีก



2. เนื้อหาทุกอย่าง ตรงกับชื่อเรื่อง It's Okay to not be Okay

มันไม่เป็นไรเลยที่จะรู้สึกไม่โอเคกับเรื่องที่มันไม่โอเค เรื่องนี้แทนที่จะสอนให้เรามุ่งหน้าอย่างเดียว แต่ไม่มันสอนให้ยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้น สิ่งที่พบเจอ ในความอ่อนแอ ในสิ่งไม่ดี ในความโหดร้าย ยอมรับ โอบล้อมมัน และก้าวผ่านไปให้ได้ ไม่ต้องเข้มแข็งตลอด ไม่ต้องพยายามตลอด มันโอเคที่จะร้องไห้ ที่จะอ่อนแอ ที่จะเห็นแก่ตัว ที่จะทำตามความรู้สึก ชอบที่เรื่องนี้ไม่เลือกลบสิ่งเลวร้าย แต่เลือกที่จะโอบล้อมสิ่งเหล่านี้ให้เราเดินหน้า เพื่อหาความสุขที่ดีกว่า

นอกจากนี้ยังสอนให้ทุกคนเป็นตัวเองอย่างแท้จริง ไม่ว่าจะการที่ไม่ตัดสินมุนยองจากแม่ หรือการที่เน้นย้ำทั้งเรื่องว่าคังแทคือคังแท ซังแทคือซังแท

ชอบการตีความของเรื่อง ที่เอามาผูกกับการเหล่านิทานได้ดีมากๆด้วย



3. เนื้อเรื่องบางคนอาจจะบอกว่าอ่อนบ้างอะไรบ้าง แต่สำหรับผมเรื่องนี้ไม่ได้เน้นเนื้อเรื่อง แต่เน้น "ความรู้สึก" ของตัวละครเป็นหลักเลย และ 3 ตัวหลังเอาอยู่ชนิดที่ว่าแสดงดีจนผมไม่รู้จะไปหาการแสดงไหนมาเปรียบแล้ว ฉากร้องไห้จะเห็นจะตายคือทำเอาเราร้องตามเป็นหมา และรู้สึกกลัว กดดัน หรือปราบปลื้มตามตัวละครจริงๆ หรือฉากแม่มาที่ถ้าเป็นแนว Vagabond Itaewon อะไรพวกนี้มันก็คงจะมีอะไรเว่อๆ แผนการร้ายๆ แต่เอาจริงๆแล้ว ตัวแม่ยัง keep concept ของเรื่องไว้ชัด โดยการเล่นร้ายกับอารมณ์ ถึงแม้จะฆ่าไม่ได้ แต่จะทำลายให้อยู่ไม่ได้นั้นแหละ ทุกๆอย่างของเรื่องนี้มันเล่นกับจิตใจ อารมณ์ ความรู้สึก


4. ตัวละครดีงามเกือบทุกตัว character development โคตรดี

โกมุนยอง - จากคนที่ต่อต้านโลก เพราะเจอแต่ความหลังร้ายๆ ไม่มีใครยอมรับในตัวตน หรืออาจจะหวาดหลัวจนหนีไป (คังแทตอนเด็ก กับจูรีตอนเด็ก) ทำให้ต่อต้านสังคมหนักโคตรๆ ตัวตนของมุนยองสื่อออกมาทางนิทานทั้งหมดที่เธอเขียน จนสุดท้ายมุนยองได้รับความอบอุ่นที่อยากได้ และเอาจริงๆการที่มุนยองมีความสุขในตอนท้ายนั้น เป็นเพราะเธอ "เริ่ม" ที่จะรุกใส่คังแทก่อน เอาจริงๆเธอเริ่มที่จะมุ่งหาความสุขของเธอเองก่อนคนแรกเลยในเรื่องนี้ นั้นทำให้มุนยองกลายเป็นคนที่อบอุ่นและเป็นที่ยอมรับมากขึ้น ในความแข็งของมุนยอง ภายในกระป๋องเปล่า มันคือจิตใจที่ดีงาม และอบอุ่น และแท้จริงมุนยองเข้าใจคนอื่นมากๆนะ และสุดท้ายมุนยองก็กล้าที่จะโอบล้อมความสุข และมีความสุขสักที เรื่องนี้เยจีเล่นดีจริงๆ ยิ่งตอนที่เสียใจหรือร้องไห้คือคนดูยังเจ็บปวดไปด้วยเลย


คังแท - เปิดมาตามสไตล์คิมซูฮยอนที่ติดตากันมาตลอด เข้มๆ ครึมๆ นิ่งๆ แท้จริงแล้วทุกอย่างคือหน้ากาก คือภาระหน้าที่ที่เก็บไว้ ฉากที่ผมชอบที่สุดของคังแทคือที่ตัวเขาบอกว่า นิสัยจริงๆมันเป็นอย่างงี้อยู่แล้ว นั้นคือคังแทได้เลิกที่จะเอาแต่เก็บความหนักหนาทั้งหมดในชีวิตไว้กับตัว และเริ่มที่จะปล่อยวาง และหาความสุขบ้างแล้ว ทำในสิ่งที่อยากทำ เริ่มเปลี่ยนแปลง หลังจากที่เจอการผลักดันจากมุนยอง ทำให้เขาเริ่มยอมรับตัวเอง ยกโทษให้ตัวเองจากความผิดในอดีต ยอมรับตัวตนของตัวเอง คังแทนั้นคือเด็กน้อยในคลาบผู้ใหญ่นั้นแหละ เพราะเขาไม่เคยมีวัยเด็กเลย จนท้ายเรื่ิองเราจะเห็นว่าหมอนี้มันห้าว อ่อนทรีน อยากเที่ยวเล่น ขี้น้อยใจ เหมือนเด็กวัยเรียนนั้นแหละ โดยแรกๆนิสัยแบบนี้จะออกมาจากคังแทตอนเมาเท่านั้น เรื่องนี้หมอนี้ร้องไห้เก่งมาก แต่ทุกๆน้ำตาของหมอนี้มันเปี่ยมไปด้วยความรู้สึกจริงๆ สุดท้ายหมอนี้ก็ยอมรับตัวตน ยอมเพิ่งพาคนอื่น และมีความสุขได้สักที


ซังแท - หมอนี้คือ MVP ของเรื่องเช่นเดียวกับมุนยองเลย การที่ทั้งมุนยอง และคังแทจับใจความอะไรหลายๆอย่างได้ ด้วยความที่หมอนี้ไม่โกหกใคร ซื่อตรงกับทุกสิ่ง ต่างจากอีกสองคนที่ชอบเก็บความรู้สึกไว้ในใจ แต่ซังแทเองก็มีเก็บอดีตที่เลวร้ายไว้เหมือนกัน หมอนี้ character development ก็ชัดเจนสุดๆ จากพี่ที่ดูแลตัวเองไม่ค่อยได้ ต้องคอยลำบากน้อง ไม่น่าจะเอาชีวิตรอดในสังคม และโลกความจริงได้ กลับกันท้ายเรื่องซังแทมีความเป็นพี่ชามเต็มเปี่ยม ดูแลปกป้องน้องทั้งสอง มุ่งมั่นในเป้าหมายอย่างซื่อตรง และแล้วซังแทก็ไปถึงความฝันได้ พร้อมทั้งมีเป้าหมายที่ชัดเจนในชีวิต และไม่จำเป็นต้องเพิ่งพา และลำบากใครแล้ว ดูแลตัวเองได้ และดูแลคนอื่นได้ จากคนที่เหมือนเด็กต้องคอยโดนปกป้องดูแล กลายเป็นคนที่แทบจะเพิ่งพาได้ที่สุดในเรื่องด้วยซ้ำ ตอนจบการที่ซังแทตัดสินใจแยกตัวไปทำงาน ยิ่งตอกย้ำว่าตอนนี้ซังแทอยู่เองได้แล้ว เป็นตัวของตัวเองได้แล้ว ไม่มีใครต้องกังวลแล้วนะ ฉากนี้คือโคตรกินใจจริงๆ สุดท้ายคนที่เป็นผู้ใหญ่ที่สุดก็ไม่ใข่ใคร นอกจากซังแทนี้แหละ


เรื่องนี้ตัวละครอื่นๆก็ดีงามมาก

ผอ.โอ ที่คอยเป็นที่ปรึกษาที่ยอดเยี่ยม และเข้าใจทุกคน สุดท้ายก็หันมาเข้าใจตัวเอง และคนรอบข้างมากขึ้นด้วย

ซุนด็อก คุณป้าที่เหมือนแม่ของเรื่อง ดีงาม และซื่อตรง

ประธานอี ที่เหมือนจะหน้าเงินและผลประโยชน์ แต่จริงๆแล้วเป็นห่วงมุนยองที่สุดเหมือนกัน

แจซู ที่สมหวังในที่สุด และก้าวผ่านจากคนข้างๆ กลายเป็นคนที่ชี้นำคังแทได้ในตอนท้าย


ถ้ายิ่งพูดจะยาวโคตรๆเพราะงั้นพอก่อน

5. นิทานทุกเรื่องดีงาม และถ่ายทอดความรู้สึกได้เยี่ยม ยิ่งเรื่องสุดท้ายแล้วยิ่งดีสุดๆ
6. คอสตูม เมคอัพ ปัง ปัง ปัง และปังงงงงงง
7. เพลงประกอบโคตรดี งานภาพโคตรดี mood&tone เรื่องก็โคตรดี
8. ครบเครื่อง feel good ตลก เศร้า รำคาญ โมโห ร้องไห้

ตอนจบแอบอยากเห็นโมเม้นของมุนยองมากกว่านี้ แต่ก็ถือว่าจบได้โคตรดีและสวยงามมากแล้วล่ะ



เรื่องนี้สำหรับผม มันไม่ใช่ series สำหรับทุกคนดูได้เหมือนเลขาคิม หรือ itaewon แต่เป็นเรื่องที่คนชอบจะชอบแบบมากๆๆๆๆ เหมือนผมไปเลย

ดูจบแล้วเล่นเอานอยแดรก งง moveon ไม่ได้เลย หลังจากดู Vincenzo / Modern Family จบ มาเจอเรื่องนี้ทิ้งให้เหงาหนักเลย สำหรับผมให้เป็น #1 ในใจสำหรับ series Asia เลย (ฝั่งฝรั่งของผมคือ Modern Family)

ใครที่ยังไม่ได้ดู อยากให้ดูครับ ไม่เสียดายจริงๆ แต่ถ้าชอบมากทำใจไว้หน่อย เพราะ move on ลำบากมาก ขนาดจบได้ fullfill ขนาดนี้ยังนอยเลย 55555555


สุดท้ายนี้ข้อคิดจากเรื่องนี้คือ จงยอมรับในอดีต ตัวตน โอบล้อมสิ่งเหล่านั้นไว้ และเดินหน้าต่อไปเพื่อความสุขที่จะมาถึง และ มันไม่ผิดที่จะรู้สึกไม่โอเคกับสิ่งที่มันไม่โอเค

ตอนเราเหนื่อยๆ แล้วเคยลองทำ butterfly hug ดู มันช่วยได้จริงๆ นะ

ถ้าชอบมากๆ แล้วอยากสะสม มันมีแบบหนังสือนิทานออกมาวางจำหน่ายด้วยนะครับ

เรื่องนี้ทำให้ผมโอเคกับเรื่องแย่ๆที่เจอ กับเรื่องเหนื่อยๆที่เข้ามาพอสมควรเลยครับ


อินกว่าตอนดู 18 again ตอนที่เพิ่งเลิกกับแฟนอีก 5555


หนังสือนิทานอยากได้เลยครับ เดี๋ยวลองหาซ์้อดู ชอบมากๆ

คอสตูมคือ 100/100

ปีนึงแล้วหรอนี่เร็วจุง

อันนี้ผมก็ชอบทำตาม กับอีกอันคือลูบผมมาข้างหน้าเหมือนพัคแซรอยเวลาเครียดๆ

เรื่องนี้โคตรดี พี่พระเอกเล่นโคตรเก่ง เก่งจนเชื่อว่าเป็นแบบนั้นจริงๆ

เริ่มสวยจบสวย ฮาก็ฮาสุด น้ำตาแตกก็ไหลไม่อายใครเลย

มาเสียตอนจบปมแม่นางเอกนิดหน่อย

ตอนแรกผมก็ hello ผมตัวแม่นางเอกนะ แต่ถ้ามองว่ามันเน้นด้านอารมณ์ ด้านความรู้สึกแล้ว มันถือว่าโอเคเลย

ตอนแรกผมก็คิดนะ ตัวแม่นี้งั่งๆ มาโดดๆไม่มีปืน จะเอาอะไรมาสู้พระเอกฟ่ะ ที่ไหนได้มันจิตป่วย กะมาป่วนจิตโต่งๆเลย


การแสดงของมุนยอง คังแท ซังแท ผมให้ the best ติด top ๆเท่าที่เคยดูมาของผมเลย

นางเอกคือโคตรมีสเน่ห์เลยนะสำหรับผมอะ มีทั้งแข็งกร้าวจนน่าหมั่นไส้ และอ่อนแอจนน่าปกป้อง คือดูน่าค้นหามากๆ

ยังไม่รวมถึงการทอดสะพาน รุกสุดๆอีก

ที่ชอบอีกอย่างคือ ตอนจบมันมีช่วงเวลาให้แฟนๆได้ดูความสุขของตัวละครนานดี อีพีสุดท้ายแทบจะเหมือนการคืนกำไรให้แฟนๆเลย

ไม่เหมือนเกาหลีเรื่องอื่นๆ ส่วนใหญ่ชอบให้เห็นตอนจบแฮ๊ปปี้แค่ช่วงท้ายๆของ อีพีสุุดท้าย มันไม่เต็มอิ่มเท่าเรื่องนี้อะ ( it's okay นี่จัดเต็มให้ทั้งอีพีเลย )

ตอนแรกเห็นรูปท่านมานาน พอมาดูจริงๆเข้าใจเลย ที่ lock screen มือถือผมก็คุณนักเขียนนี้แหละ 55555 เรื่องจริงๆจะไปหาแบบนี้ได้ที่ไหน

การคืนกำไรนี้ผมก็ชอบมากเหมือนกัน มันเต็มอิ่มมากๆเลย ต่างจาก Vincenzo ลิบลับ อันนี้จบงานก็ต้องรีบเผ่น มีกลับมาโผล่ๆแปปๆ เซ็งเลย

นางเอกสวยมากแต่ผมชอบเสียงนางเอกที่สุด ได้ยินเสียงแล้วยืนขึ้นเลย



แต่ปัจจุบันโดนดราม่าไปหนักอยู่ ไม่รู้จะกลับมาได้มั้ย

มายกมือชอบด้วยอีกคน

เป็นเดอะเบสซีรี่ย์เกาหลีปีที่แล้วของผมเลย

นางเอกคือที่สุด โคตรมีเสน่ห์

ติดเพราะซีนนี้เลย

ยังคงเป็นซี่รี่ย์เกาหลีอันดับ 1 ในใจผม
อีกหลายๆเรื่องก็ชอบเช่นกัน
Something in the rain
Another Oh hae yong ไม่รู้เขียนถูกใหม

โคตรชอบบบ ฉากนี้เลย


พระเอกก็กวนทรีนตอนจบมีเลียนแบบ

EP สุดท้ายผมร้องไห้เลย ชอบมาก