-พอดีเมื่อครู่ดูไลค์ ยูทูป ของโค้ชคนนึง อยากจะถามเเกเหมือนกันเเต่คนถามเยอะข้อความเลื่อนไวเลยมาถามในนี้ละกันครับ
1.อย่างนักกีฬาไทย ทุกประเภทนะครับ จากเด็ก100เปอ จะเป็นนักกีฬาอาชีพหรือสมัครเล่น ระดับทีมชาติหรือเลี้ยงตัวเองได้ในช่วงเป็นนักกีฬา ผมคิดว่ามีจำนวนน้อยนะครับ อาจไม่ถึง10เปอเซนต์ คือที่ผมพิมมานี่คือ ถ้าอนาคตลูกหลานพวกเราอยากเป็นนักกีฬาอาชีพ ผมไม่ทราบว่า โรงเรียน ต่างๆโดยเฉพาะโรงเรียนกีฬา เค้ามีวิชาชีพเสริมหรือวิชาชีพเฉพาะสอนให้นักเรียนที่มุ่งสู่กีฬามัีย คือสอนวิชาชีพนะครับ ที่ใช้ทักษาะความรู้นอกจากกีฬา ไม่ใช่สอนเเค่สายสามัญ อย่างเดียว เพราะคนที่ไปเรียนด้านนี้เเละไม่ประสบผลสำเร้จก้เยอะครับ เเล้วถ้าไม่ประสบผลสำเร็จพวกน้องๆหรือคนเหล่านั้นเค้าจะไปทำงานหรืออาชีพอะไร ไม่รวมคนที่เรียนเก่งทั้งกีฬาเเละการเรียนนะครับ ผมไม่รู้ว่าไทยมีระบบรองรับคนส่วนนี้มัีย ผมลองคิดดูคนอายุช่วงผมหรืออายุช่วงต่างๆ เห้นหลายคนเก่งกีฬาครับ ทักษาะดี เเต่ต้องเลือกระหว่างเรียนหรือกีฬาเพื่อมุ่งไปเป็นอย่างๆไป หลายคนผมเห็นเเละคิดว่างั้น จะเลือกการเรียนหรือสายอาชีพเป็นหลัก สายอาชีพนี่คือพวก เทคนิค อาชีวะ ต่างๆนะครับ ส่วนสายกีฬา มีน้อย
--สรุปคือ ถ้าระบบการกีฬาของไทย พัฒนาเเละรองรับหลายๆด้าน ไม่ใช่รองรับเเต่คนเก่งกีฬา มันจะทำให้คนรุ่นหลัง มีโอกาศเลือกเเละมุ่งไปทางกีฬามากขึ้น เพราะว่าถึงพอเลือกด้านกีฬาเเล้ว ไม่ประสบผลสำเร้จ ยังมีวิชาชีพหลายๆอาชีพรองรับ เเบบวิชาชีพที่เรียนไปด้วยเเละมีใบผ่านงานรองรับนะครับ ไม่ใช่วิชาชีพของพ่อเเม่ที่สืบต่อกันมา หรือระบบนี้มีอยู่เเล้วครับ เเต่ผมไม่ทราบ เพื่อนๆว่าไงครับ

อย่างกีฬาอื่นไม่ค่อยทราบครับแต่ถ้าฟุตบอลมันมีระบบของมันอยู่
ส่วนมากสโมสรบ้านเราจะทำmouกับโรงเรียนไว้ ใครเล่นเก่งก็จะดึงมาเข้าที่โรงเรียน ตอนเช้าเรียนที่นี่ตอนเย็นไปซ้อมกับสโมสร หรือบางที่ก็เล่นให้โรงเรียนซ้อมที่โรงเรียนแล้วสโมสรดึงไป
แต่นั่นแหละเด็กต้องเก่งใช้ได้ถึงจะเข้าระบบที่ว่า
ซึ่งก่อนจะมาถึงนี่ถ้าเป็นยุคนี้ก็ทางบ้านส่งไปฝึกกับอคาเดมี่เอกชนเพื่อเอาทักษะให้มีของก่อนค่อยไปคัดตัวกับทางโรงเรัยนหรือสโมสรอะไรก็ว่าไป ส่วนอัตราส่วนการหาเลี้ยงตัวก็จริงๆน้อยแหละทอย่างฟีฟ่ายังเคยมีผลวิจัยเลยว่าเด็กๆที่อยู่ในระบบทั่วโลกมีเป็นล้านแต่ที่จะเทิร์นมาเป็นโปรได้ตัวเลขเหมือนจะไม่ถึง5หรือ10%นี่แหละผมจำไม่ได้

ส่วนรายได้ก็ยุคนี้มันก็เลี้ยงตัวได้ถ้าอยู่ทีมใหญ่ แต่อายุการใช้งานไม่ถึง20ปีมีจังหวะต้องรีบเก็บเงิน บริหารเงินให้ดี เพราะแก่ไปเตะไม่ไหวจะเอาไรกิน นอกจากไปเป็นโคชวนเวียนในวงการต่อไป หาอาชีพอื่นสำรองหลังจากเลิกเล่น

นักบอลตอนเด็ก
เข้ามหาลัย อาจเป็นวิทยาลัยพละ
เป็นครู เป็นโค้ช

ถ้าเข้ามหาลัยดัง ส่วนมากเรียนคณะศึกษา
เป็นครู หรือไปทางสายวิทย์การกีฬา
เป็นเทรนเนอร์ว่ากันไป

ตอนเด็กเตะเก่งทุกคน
พอโตมาหน่อยมีสาว ติดเที่ยว ติดเหล้า

เตะบอลอ่อนแรง ขาอ่อนสู้ตาย

ถ้ามองแล้วเห็นภาพตอนนี้ก็คงมีแค่กีฬาฟุตบอลครับ ที่สามารถต่อยอดไปเล่นอาชีพได้ ในฐานะที่เคยสอนที่โรงเรียนกีฬาแต่เป็นวิชาสามัญนะครับ
1.สมัยผมสอนช่วงนั้นฟุตบอลลีคกำลังบูม มีนักเรียนโดนเรียกไปติดทีมอคาเดมี่ของสุพรรณบุรี เซ็นสัญญาตั้งแต่ม .4 ม.5 มีเงินเดือนตอนนั้นน่าจะเล่นทีมเยาวชนพวกโค้กคัพบ้าง ปัจจุบันเด็กๆชุดนั้นก็ผ่านขึ้นมาเล่นชุดใหญ่ของหลายๆสโมสรและหลายๆคนก็ติดทีมชาติ ปัจจุบันเล่นอยู่ก็มี ในรุ่นหนึ่งโรงเรียนกีฬามีจำกัดจำนวนว่ากี่คน คิดเป็นเปอร์เซ็นออกมาก็เกือบๆ 50 ที่ยึดเป็นอาชีพ ถ้าเรื่องการสอนสมัยที่นั้นก็จะมีโค้ชที่เคยเล่นลีคอาชีพ มีรุ่นพี่ศิษย์เก่าที่เล่นอาชีพ ว่างๆเขาจะกลับมาสอนและถ่ายทอดประสบการณ์ให้น้องๆครับ ในส่วนของโค้ชเขาก็จะมีวิธีการสอนหลังซ้อม ตอนประชุมก่อนขึ้นหอเป็นประจำอยู่แล้ว
2.ถ้าเป็นกีฬาอื่นการจะเล่นเป็นอาชีพนั้นยาก ไม่มีลีครองรับ ถึงมีก็น้อย เช่น ตะกร้อ วอลเลย์บอล
3.พวกที่เรียนเก่ง กีฬาเด่นก็สอบติดโควต้าจุฬา ธรรมศาสตร์ เกษตรศาสตร์ มศว โดยใช้ความสามารถด้านกีฬาช่วยส่วนหนึ่งครับ
4.จบ ม.6 ส่วนมากก็เรียนต่อ วิทยาลัยพลศึกษาหรือปัจจุบันก็คือมหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ เรียนพวกครูพลศึกษา วิทยาศาสตร์การกีฬา(เด็กในที่ปรึกษาเรียนเยอะพอสมควร) จบออกไปเป็นเทรนเนอร์ ทำงานที่ฟิตเนสเปิดเองด้วยก็มี บางส่วนก็อาศัยทักษะที่เคยเป็นนักกีฬามวยไปสอนอยู่ต่างประเทศ เช่นจีน ลาว บางคนก็เป็นตำรวจ ทหาร เช่นนักกรีฑาทีมชาติ

ทั้งนี้มันอยู่ที่การต่อยอดช่วงจบมัธยมปลายครับ ว่าจะเลือกเส้นทางไหน

โควต้ามหาลัย จบมาก็ได้ดีกรี ป.ตรี ก็ไม่แย่
คนไหนติดทีมชาติ ก็รอบรรจุราชการ ทหาร ตำรวจ แบบตำแหน่งพิเศษ

ในไทย กีฬาอาชีพที่พอจะเลี้ยงตัวได้ มันก็มีแค่บอล กับ มวย แค่สองอย่างละมั้ง
ที่เหลือถ้ามุ่งมั่น เป้นอาชีพมันต้องไปต่างประเทศ เช่นกอล์ฟ เทนนิศ ซึ่งจะส่งได้บ้านก็พอมีเงินอยู่ละ



สมัยก่อนหนักกว่านี้นะ ไม่มีกีฬาอาชีพ นักกีฬา เล่นให้ทีมชาติ ต้องมี หน่วยงานรัฐหรือเอกชนมารองรับ ให้เบี้ยงเลี้ยง ให้งานทำ เช้าทำงาน บ่ายไปซ้อม

ถ้าผมเข้าใจไม่ผิดท่านหมายถึงกลุ่มคนที่ไปไม่ถึงฝัน (ไม่ได้ไปถึงระดับอาชีพ) แล้วจะไปทำอาชีพอะไรต่อได้บ้าง ในระหว่างที่ทุ่มเทกับฟุตบอลมีสายอาชีพอื่นให้เรียนควบคู่ไปด้วยเผื่อกรณีไม่ได้เป็นนักกีฬาระดับอาชีพ ประมาณนี้ใช่ไหมครับ

กีฬาประเภทอื่นผมไม่แน่ใจนะครับ เอาฟุตบอลละกัน เท่าที่ผมทราบนะครับ

1. กรณีท่านไปถึงระดับเยาวชนสโมสร สโมสรจะมีโรงเรียนให้ครับ (ไม่ใช่ทุกสโมสรนะครับ เพราะบางสโมสรไม่มีอะคาเดมี่เป็นของตัวเอง ใช้วิธีเซ็นสัญญากับโรงเรียนฟุตบอลตามท้องถิ่น) เรียนเหมือนเด็กปกติทุกอย่าง แค่เพิ่มการซ้อมบอลเช้าเย็น แต่ถ้าสายอาชีพอย่างที่ท่านต้องการตรงนี้ผมไม่แน่ใจเหมือนกัน ต้องรอผู้รู้ครับ

2. กรณีไปไม่ถึงระดับเยาวชนสโมสร เคสนี้ผมคิดว่าก็คือเด็กนักเรียนทั่วไปครับ เรียนโรงเรียนปกติ หรือสายอาชีพ ส่วนในทางฟุตบอลก็อาจจะเล่นให้กับโรงเรียน หรือเล่นตามอะคาเดมี่เอกชนต่างๆ ไปเตะตาแมวมองสโมสรตอนไหนก็ได้ไปต่อ ถ้าไม่ก็มุ่งไปทางเรียนต่อ

ส่วนในระดับมหาวิทยาลัยจะมีพวกคณะวิทยาศาสตร์การกีฬาต่างๆ ในกรณีที่ยังอยากทำอาชีพสายฟุตบอลอยู่ ถึงแม้จะไม่ใช่นักเตะ ที่น่าสนใจตอนนี้ผมเห็นมีของมหิดล เป็นคณะฟุตบอลโดยเฉพาะครับ คือจบมาน่าจะไปได้หลายทาง โค้ช ทีมงานบริหาร แมวมอง กรรมการ

ที่พูดมาทั้งหมดบอกตรงๆผมก็ยังตอบท่านไม่ได้เรื่องสายอาชีพครับ ต้องรอผู้รู้ท่านอื่น

ตัวเด็กต้องทำให้กีฬากับการเรียนมันควบคู่กันไปด้วยอ่ะ แต่จริงๆผมอยากจะบอกว่า
ทุกวันนี้เด็กที่เป็นโควต้านักกีฬา/หรือมีความสามารถด้านกีฬา ก็ได้สิทธิ์มากกว่าเด็กปกติด้วยซ้ำ

-พอดีเมื่อครู่ดูไลค์ ยูทูป ของโค้ชคนนึง อยากจะถามเเกเหมือนกันเเต่คนถามเยอะข้อความเลื่อนไวเลยมาถามในนี้ละกันครับ

อย่างนักกีฬาไทย ทุกประเภทนะครับ จากเด็ก100เปอ จะเป็นนักกีฬาอาชีพหรือสมัครเล่น ระดับทีมชาติหรือเลี้ยงตัวเองได้ในช่วงเป็นนักกีฬา ผมคิดว่ามีจำนวนน้อยนะครับ อาจไม่ถึง10เปอเซนต์

คือที่ผมพิมมานี่คือ ถ้าอนาคตลูกหลานพวกเราอยากเป็นนักกีฬาอาชีพ ผมไม่ทราบว่า โรงเรียน ต่างๆโดยเฉพาะโรงเรียนกีฬา เค้ามีวิชาชีพเสริมหรือวิชาชีพเฉพาะสอนให้นักเรียนที่มุ่งสู่กีฬามัีย คือสอนวิชาชีพนะครับ ที่ใช้ทักษาะความรู้นอกจากกีฬา ไม่ใช่สอนเเค่สายสามัญ อย่างเดียว เพราะคนที่ไปเรียนด้านนี้เเละไม่ประสบผลสำเร้จก้เยอะครับ เเล้วถ้าไม่ประสบผลสำเร็จพวกน้องๆหรือคนเหล่านั้นเค้าจะไปทำงานหรืออาชีพอะไร ไม่รวมคนที่เรียนเก่งทั้งกีฬาเเละการเรียนนะครับ ผมไม่รู้ว่าไทยมีระบบรองรับคนส่วนนี้มัีย

ผมลองคิดดูคนอายุช่วงผมหรืออายุช่วงต่างๆ เห้นหลายคนเก่งกีฬาครับ ทักษาะดี เเต่ต้องเลือกระหว่างเรียนหรือกีฬาเพื่อมุ่งไปเป็นอย่างๆไป หลายคนผมเห็นเเละคิดว่างั้น จะเลือกการเรียนหรือสายอาชีพเป็นหลัก สายอาชีพนี่คือพวก เทคนิค อาชีวะ ต่างๆนะครับ ส่วนสายกีฬา มีน้อย

--สรุปคือ ถ้าระบบการกีฬาของไทย พัฒนาเเละรองรับหลายๆด้าน ไม่ใช่รองรับเเต่คนเก่งกีฬา มันจะทำให้คนรุ่นหลัง มีโอกาศเลือกเเละมุ่งไปทางกีฬามากขึ้น เพราะว่าถึงพอเลือกด้านกีฬาเเล้ว ไม่ประสบผลสำเร้จ ยังมีวิชาชีพหลายๆอาชีพรองรับ เเบบวิชาชีพที่เรียนไปด้วยเเละมีใบผ่านงานรองรับนะครับ ไม่ใช่วิชาชีพของพ่อเเม่ที่สืบต่อกันมา หรือระบบนี้มีอยู่เเล้วครับ เเต่ผมไม่ทราบ เพื่อนๆว่าไงครับ

.......................................................................................

ผมตอบให้เลย มันมีโรงเรียนกีฬาครับ แต่ข้างในไม่ง่ายครับ ที่คุณเห็นว่าทักษะดีจริงๆนั้นพอไปเทียบกับมืออาชีพแล้วอาจจะคนละโยชน์เลยก็ได้

เพราะฉะนั้นอย่ามองว่าแค่เลี้ยงชีพแล้วมันจะไปรอด เห็นเด็กฝึกมวยไทยไหมครับ ตีแข้งให้กระดูกเกิดการแตกเล็กๆเพื่อให้แข้งคม วิ่งจนอ๊วก โดนเตะจนอ๊วก เขาถึงเป็นแชมป์ นั่นคือสิ่งที่ต่างประเทศยอมรับ

เด็กผอมๆบราซิลเจ็ดขวบ เตะบอลยัดทรายเด้งไปชนคานจนกระเพื่อม เพื่อนผมที่ไปโรตารี่มันเล่าให้ฟัง เด็กไทยสักกี่คนที่ฝึก mechanics ของกล้ามเนื้อได้ขนาดนั้น ไม่รวมทักษะอื่นอีก

สิง่ที่เรามีมากสุดตอนนี้มันคือ อคาเดมี่คลับ อาเดมี่ทีมชาติ ขนาดนั้นยังสู้ญี่ปุ่นเกาหลีไม่ได้เลย เรื่องเพชรในตมน่ะมี แต่กระบวนการที่ต้องผ่านมันไม่ใช่แค่ เออ คนนี้ทักษะดีเอามาฝึกหน่อย มันผ่านอะไรอีกเยอะ ไอ้ที่มองว่าเพชรพอเจอเด็กอคาเดมี่อาจจะกลายเป็นลูกแกะเลยก็ได้

เดี๋ยวเจ้าหนึ่ง ชาญณรงค์กลับมาคุณคอยฟังให้ดีๆว่าเด็กชาติที่เขามี football culture จริงๆเขาฝึกกันยังไง ไม่มีฟลุ๊คแน่นอนครับ

กีฬาก็เหมือนๆ ทุกอาชีพ ถ้าเก่งก็มันคง มีคนจ้างต่อเรื่อยๆ เป็นโค้ช เป็นวิทยากร (ส่วนใหญ่ทีมชาติหรือมีดีกรีดังๆ)

ใครสายวิชาการหน่อยก็สอบเข้ารัฐได้ ก็มั่นคง

ผมเห็นมาเยอะ มีทั้งตรงสาย ไม่ตรงสาย

บางคนเป็นเทรนเนอร์ บางคนเป็นไลฟ์การ์ด บางคนค้าขาย หรือไปเป็นเซลล์ก็มี

สนุกก็แค่ตอนโรงเรียนกีฬา คณะพลศึกษา วิทย์กีฬา แต่พอทำงานจริง ไม่ได้สนุกเลยถ้าไม่ตรงสาย

บางที่เงินก็น้อยซะเหลือเกิน เน้นค่าคอม เป็นหลัก

บางคนเรียนวิทย์กีฬามา แต่หุ่นผอม ไปสมัครเป็นเทนเนอร์ก็ดูไม่น่าเชื่อถือ

พวกนี้ก็ทำได้ตอนอายุน้อยๆ พอแก่ไปก็ลำบาก ไม่มีแรงแล้ว ใครหาลู่ทางทันก่อน ก็ดีไป

ต่อละกัน เพื่อนผม ซ้อมว่ายน้ำ แต่รู้ตัวว่าไม่ติดทีมชาติแน่ ก็หาทุนป.ตรี ว่ายน้ำ สบายเรื่องค่าเรียนไป
แล้วหันเหไปเล่นไตรกีฬา ได้รู้จักคนนู้นคนนี้ ทุกวันนี้ก็รับงานจัดอีเว้นท์ไตรกีฬา ระดับนานาชาติ มันมีทางไปอ่ะ ถ้าคุณมองลู่ทางเจอ