thx you

รวมๆนะครับ เป็นข้อความที่สื่อมาประมานว่า มนุษย์ในสังคมทุกคนมี package ที่สร้างความเป็นตัวตนของคนๆนั้นอยู่

ซึ่ง “พัสดุ” ที่พูดถึงรวมทุกอย่างที่ตัวเองเคยผ่านมา บวกกับอารมณ์ ความกลัว ฯลฯ

โดยสรุปสุดท้ายว่า คุณจะมั่นใจได้ยังไงว่าคนที่คุณคุยอยู่คือตัวตนแท้ๆของเค้า หรือเป็นเพียง ตัวตนที่ถูดสร้างขึ้นมาในหัวของคุณเอง


ประมานนี้ครับ ถ้าผมเข้าใจไม่ผิดน่ะนะ เพราะ paragraph แรก และ 2 ดูจะเขียนไม่ค่อยถูกหน่อย ผมพยายามแปลให้ได้ใจความที่สุดละ

EDIT เพิ่งได้อ่านข้อความสุดท้ายของ จขกท. ถ้าตามที่ท่านถาม ผมว่าน่าจะเป็นการตัดพ้อกับเพื่อนร่วมงาน ประมานว่าเสียใจที่คุยด้วย และอาจจะคิดไปเองว่าเค้าเป็นคนแบบนั้นแบบนี้ และโดนหักหลังจากความคิดของตัวเอง

ปล. LEGO ที่เค้าหมายถึง คือเปรียบเทียบเหมือน จิ๊กซอว์ ครับ ประมานว่า คนๆนึงมันมี character - ตัวตน หรือบุคลิก (อันนี้ผมไม่แน่ใจว่าต้องแปลเป็นไทยยังไงถึงจะตรงที่สุด)(แต่ไม่ได้แปลว่า ตัวละคร แบบที่จขกท. แปลครับ) ที่ประกอบขึ้นมาด้วย ประสบการณ์ อารมณ์ ความไม่มั่นคง ความกลัว บลาๆๆ

เข้าใจนะ แต่ก็อธิบายไม่ค่อยถูก

ความเข้าใจของผมคือเค้าจะสื่อว่าตัวตนของคนอื่นที่เราเห็น จริงๆแล้วมันเป็นแบบที่เราคิดไว้จริงๆรึเปล่า หรือเป็นตัวตนที่เราคิดว่าเค้าเป็น ประมาณนั้นมั้ง

ตรงนี้ผมว่า package มาตรงตัวเลย ส่วน lego ก็เหมือนกับเวลาที่เราคิดสร้างตัวตนคนอื่นขึ้นมาในมุมมองของเราอ่ะ เราก็จับนู่นนี่มาประติดประต่อกันจากประสบการณ์ของเรา นู่นนี่ เหมือนต่อตัวต่อเลโก้ น่าจะประมาณนี้

เหมือนรู้หน้าไม่รู้ใจ หน้าไหว้หลังหลอกรึป่าว ถ้าเป็นภาษาบ้านเรา เลโก้ก็ประมาณ สร้างทิฐิในใจไรงี้
ปล เดาล้วนๆ ผม ป เอกไฟน่อลแฟนดาซี

เขากำลังพูดถึงว่า ภาพวาดที่เราวาดเกี่ยวกับคนๆหนึ่งในหัวของเรา มันคนละเรื่องกับตัวจริงครับ

คนนึงที่เราวาดขึ้นในหัวเกิดจากหลายปัจจัย รวมกันเป็นก้อนใหญ่ๆก้อนนึง ภาพที่เราวาดคนๆนึงในหัวของเรามันเกิดจากประสบการณ์ส่วนตัวทุกอย่างหล่อหลอมมาเป็นภาพนี้ อาจจะไม่ใช่ตัวจริงของคนๆนั้น

ผมเดานะครับ (แบบคนอ่อน eng จัดๆ)

เธอคงกลัวว่าคุณจะรับไม่ได้ในสิ่งที่เธอเป็นครับ เพราะในโลกของเธอนั้นเจอแต่คนใส่หน้ากากเข้าหากันจนเธอเองก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่เธอเป็นน่ะเป็นตัวเธอหรือเปล่า

เหมือนเธอบ่นถึง คนใส่หน้ากากเข้าหากันน่ะครับ "packages" of characteristics เยอะจนไม่รู้ว่าคนที่รู้จักใส่หน้ากากแบบไหนอยู่ ส่วนเลโก้ผมไม่แน่ใจนะ

ส่วน Do you think that you comunicate to real people, just as they are ?? or maybe you comunicate with characters that you have created in your head ??

อันนี้น่าสนใจ คือคุณแน่ใจมั้ยว่าคุณคุยกับตัวตนจริงๆ หรือแค่คุยกับบุคลิกที่ถูกสร้างขึ้น ประมาณนี้ แต่ยังไงก็รอกูรูท่านอื่นๆแล้วกันครับ

ผมไม่มั่นใจนะครับ อ่านละมีจุดที่ผมงงๆอยู่

มันเป็นความคิดเรื่อยเปื่อยนะ
เคยคิดมั้ยว่าคนที่คุณรู้จักในชีวิตจริง ละคุณคิดว่ารู้จักเค้าดีแล้ว แต่ละคนมีลักษณะเฉพาะตัว มันเป็นสิ่งลึกลับที่เกิดจากปสก. ที่แต่ละคนผ่านมา (นั่นสินะ อื่มม)

เราทุกคนมีลักษณะเฉพาะตัวแบะประสบการณ์ส่วนตัวที่เราทำออกไป กำหนดโดยปสก. เหล่านั้น

นอกเหนือจากนั้นก็มีความรู้สึกไม่ปลอดภัย ความกลัว ความฝัน ความคาดหวัง

มันก็เหมือนเลโก้ที่คุณเอาหลายๆส่วนมาประกอบสำหรับการสร้างลักษณะเฉพาะตัวเหล่านั้นของคนๆนึง

ละคุณคิดว่าคุณสื่อสารกับคนๆนั้นแบบที่เค้าเป็นจรืงๆรึเปล่า? หรือว่าคุณกำลังสื่อสารกับลักษณะที่คุณสร้างขึ้นมาในหัว?

อ่านละงงๆ ถ้าให้เดาน่าจะอารมณ์ ทุกวันนี้ที่คุยอยู่กับคนๆนึงอ่ะ มันเป๋นตัวตนของเค้าจริงๆ หรือเราคุยกับตัวตนของเค้าที่เราสร้างขึ้นมาเอง(เหมือนเราคิดว่าคนๆนั้นเป็นยังไง)ในหัว

ผญ ชอบเยอะงี้ล่ะครับ อย่าไปใส่ใจมาก

แต้งกิ้ว