ใช้เวลาขนาดไหนหรอครับ ถึงจะแบบ พัฒนาในระดับต่อไป ตอนนี้เริ่มตื้อละแหะ ช่วงนี้ผมทำแค่ทักเธอไปเกือบๆทุกวัน ถามว่าเธอตอบไหม ก็ตอบนะ ตอบตลอด ระบะเวลารอ ก็มีทั้งแปปเดียวบ้าง หรือหลาย ชม บ้าง แต่ก็เหมือนพอว่าง หรือพอสะดวกก็ตอบตลอด แต่ก็นั่นแหละ บางทีผมมองว่า คุณภาพแชทมันก็ไม่ได้ดูมากมายอะไร แต่เขาก็ไม่ได้ตอบแต่แบบ อืม อือ อะไรแบบนั้นนะ เหมือนเขาก็ขยายความคำตอบเพิ่มอยู่ แต่เหมือนผมเป็นพิธีกรอะ ถามอยู่ฝ่ายเดียว 55555555555 คือเขาก็ไม่ถามผมกลับนะ

มีบ้าง บางคำถาม อยากจะรู้ว่ามีใครเคยอยู่ในช่วงเริ่มๆแบบนี้แล้วเขาตอบสนองแบบเราถามเขา เขาถามเรา ใช้เวลานานกันไหมครับ หรือผมควรจะถอย แล้วเป็นเพื่อนกันดีกว่า แต่ล่าสุดคุยกันเรื่องเกม เขาดันชอบดูเหมือนกัน ผมก็ถามนะว่าดูยัง เขาตอบดูแล้ว แล้วก็ถามผมว่าผมละ ดูยัง แล้วพอวันถัดมา มีคลิปใหม่ ตอนเจอกันที่ทำงาน เขาก็เดินมาถามว่าผมดูหรือยัง แชทวันก่อน ผมขอตัวไปนอน ปกติผมจะบอกฝันดี แต่เคยบอกไปละเขาไม่บอกคืน ผมเลย ไม่ได้บอกละ แต่เขาดันพิมพ์มาก่อนว่าฝันดี อาจจะไม่ได้ตั้งใจ หรือเป็นมารยาท แต่ทำผมหัวใจพองโตเลย

พอวันถัดมาผมก็เลยแซว ว่าเนี่ย เมื่อคืนดูคลิปผี พอได้คนบอกฝันดี หลับสบายยเลย เขาก็หัวเราะ แล้วบอก ต้องหาอะไรดูให้ลืมๆ พอผมบอกว่า ได้อ่านข้อความ ก็ลืมหมดแล้วว เขาก็หัวเราะเฉยๆ ไม่ได้ว่าอะไรต่อ ผมควรจะคุยเรื่องอะไรยังไงต่อ เพื่อพัฒนาความใกล้ชิดหรอครับ

ถ้าคุยแล้วถูกใจ ไม่เกิน 2-3 เดือน ควรได้เป็นแฟน

ขอตอบเรื่องระยะเวลาพัฒนาความสัมพันธ์นะครับ

ผมกับแฟนคนปัจจุบันใช้เวลา15วัน นับจากวันแรกที่รู้จักกันกลายเป็นแฟนกัน

แฟนเก่า3คนใช้เวลาคุยกันไม่เกิน2เดือนทุกคนครับ


คนที่คุยนานๆด้วยก็มี6-7เดือน อันนี้ลงเอยด้วยการไม่ได้คบครับ

จะบอกให้ชวนออกไปข้างนอก ดูหนัง กินเบียร์ ไปร้านคาเเฟ่ สิครับ ความสัมพันธ์มันถึงจะพัฒนาต่อได้

แต่ติดโควิด

จริงๆผมก็อยากชวนแบบวัดดวงไปเลยนะ จะได้ไม่อึดอัด ถ้าไม่ ก็จะได้แบบรู้ตัวไปเลย อันนี้ ไปไหนไม่ได้ เจอแต่โควิด ทำไรไม่ได้เลย หรือผมจะลองเกริ่นไปเลยว่า ถ้าโควิดมันดีขึ้น ไปร้านคาเฟ่กันไหมครับ ดีไหม ถ้าเขาตอบไม่ ผมก็จะได้ถอย ไม่อยากให้อึดอัดเหมือนกัน เพราะทำงาน อยากให้เป็นเพื่อนกันได้

ผมว่า เน้นโทรคุยดีกว่า

vdo call ไรงี้

ความสัมพันธ์มันจะพัฒนาไปเองโดยไม่รู้ตัว

ผมก็กลัวการคุยนานๆครับ ยิ่งนานมันยิ่งไม่ชัดเจน ยิ่งชวนอึดอัดไปใหญ่

สู้ๆละกันครับ ขอให้สมหวังครับผม

มีตั้งแต่1อาทิตย์จนถึงห้าหกปีอ่ะ

ระยะเวลาพัฒนาความสัมพันธ์มันจะแปรผกผันกับอายุครับ ยิ่งอายุมากขึ้นจะใช้เวลาพัฒนาสั้นลงคืออะไรๆมันจะชัดเจนเร็วมาก ถ้ายังเรียนอยู่อะไรงี้จะคุยกันนานเป็นปีนี่เรื่องปกติเลย แต่ถ้าเริ่มต้นทำงานแล้วผมให้เต็มที่ไม่เกิน6เดือนควรจะต้องรู้สถานะแล้ว อายุเกิน30ไม่เกินเดือนแน่ๆ(แถมจะรู้ความน่าจะเป็นไปได้ตั้งแต่ที่คุยครั้งแรกๆเลยด้วย)

ของท่านเนี่ยผมให้เป็นความกำ้กึ่งครับ ถ้ายังไปแนวนี้เรื่อยๆก็คงไม่มีทางไปได้มากกว่านี้แล้วต่อให้คุยนานแค่ไหนก็ตาม แต่จากที่อ่านดูมันก็ยังมีความหวังครับแต่ต้องมีจุดเปลี่ยนอะไรสักอย่างลองหาดูครับ ถ้าเป็นผมนะผมจะเลิกถามแล้วแชทให้น้อยลง เน้นชวนไปโน่นนี่เลย หาที่ๆคิดว่าเค้าน่าจะสนใจไม่ก็เป็นที่แปลกๆที่เค้าอาจจะไม่รู้จักมาก่อน หรือหากิจกรรมแปลกๆทำ ที่แนะนำแบบนี้มากกว่าจะไปหาอะไรที่เค้าชอบเพราะว่ามันน่าสนใจมากกว่าครับ จะชอบหรือไม่ชอบก็ช่างแต่อย่างน้อยมันก็ไม่น่าเบื่อ พอได้ออกไปด้วยกันมันจะไม่คุยยากเหมือนคุยโทรศัพท์ครับ แต่ช่วงนี้โควิดอาจจะยากหน่อยแต่ก็น่าจะพอหาได้นะ

เรื่องเวลานี่แล้วแต่เคมีของทั้งคู่เลยครับ ถ้าเข้ากันได้ดีมากๆก็จะพัฒนาได้ไวหน่อย

เรื่องคุยก็คุยไปเรื่อยเปื่อยก่อน ให้ความสำคัญกับเรื่องที่เค้าสนใจแล้วก็ชวนคุยเรื่องนั้นๆ แค่ถามว่าวันนี้ที่ทำงานเป็นไงบ้างสาวอาจจะบ่นให้ท่านฟังได้ทั้งคืนแล้ว

พอสนิทสนมคุ้นเคยระดับนึง ก็ซื้อของฝากบ้าง ขนมนมเนย กาแฟ ชานมอะไรก็ว่าไป เจอที่ทำงานก็สังเกตเอาว่าพักเที่ยงเค้าถืออะไรติดมือเข้าออฟฟิสบ้าง วันไหนดูดาวน์ๆก็แอบเอาไปวางให้กำลังใจ นิดๆหน่อยๆก็สะสมคะแนนไป

พอร้านเปิดให้นั่งได้หาโอกาสชวนไปร้านกาแฟ จนไปถึงชวนไปเที่ยว ไปกินข้าว ถ้าสาวยอมไปด้วยก็คือเปิดใจระดับนึงแล้ว

คุยเรื่องที่เค้าสนใจครับ แล้วให้เราพูดถึงสิ่งที่เค้ารัก

เช่น ถ้าเค้าชอบแมว ลองถามประมาณ เนี่ยทำไมถึงชอบแมวหรอ แมวน่ารักหรอ รักอะไรในแมว เคยคิดจะเลี้ยงมั้ย บลาๆ ประมาณนี้ พยายามถามคำถามปลายเปิดที่สร้างสรร ช่วยได้เยอะครับ

มันก็แล้วแต่คนอีกอ่ะนะ ของผมเคยจีบสาวที่เรียน ป.โท ด้วยกันแต่คนละ sec ผมก็คุยโทรศัพท์กับเค้าตั้งแต่ห้าทุ่มยันตี2ตี3 เกือบทุกวัน เค้ามีเรียนวันธรรมดาตอนเย็นๆ เค้าก็ขับรถมารับผมไปกินข้าวด้วยก่อนเค้าเข้าเรียน แล้วก็ให้ผมขับรถเค้าไปส่งที่มหาลัยแล้วฝากรถไว้ที่ผมพอเค้าเลิกเรียนก็ไปรับเค้า เป็นแบบนี้อยู่ 2 เดือน ไอผมก้คิดว่าจีบติดแน่ๆละ สุดท้ายอยู่ดีดีเค้ามาบอกว่า เราเป็นเพื่อนกันเถอะ