[RE: วันนึงเราจะกลายเป็นสลิ่มเอง?]
Wolvesgangster พิมพ์ว่า:
ประตูขึ้นนำ พิมพ์ว่า:
Wolvesgangster พิมพ์ว่า:
ที่ยกตัวอย่างมาผมสนับสนุนเกือบทุกอันเลยนะ555555
ผมตั้งปณิธานมาตั้งแต่วัยรุ่นแล้วว่า จะไม่โตไปเป็นผู้ใหญ่แบบที่ตัวเองเกลียด
หลักปฏิบัติผมก็มีง่าย ๆ ไม่กี่ข้อ
1. รับฟังเด็ก ไม่ต้องเห็นด้วยก็ได้ แต่ต้องเปิดโอกาสให้เขาได้แสดงความคิดเห็น ส่วนเราก็ใช้เหตุผลของเราอธิบายในมุมของเรา
2. ไม่ prejudice แค่ว่าเพราะเขาอายุน้อยกว่า แปลว่าเขารู้น้อยกว่า
3. เคารพกติกาประชาธิปไตย เคารพความเห็นของเสียงส่วนใหญ่
แค่นี้เอง
ผมว่าคนในสังคมไทยเราก็ทำ 3 ข้อนี้กันเยอะนะครับ
แต่พอโน้มน้าวกันไม่ได้ เห็นต่างกันไปเสียทุกเรื่อง
ความเชื่อแตกต่างกันจนยืนอยู่คนละฝั่ง
ไหนจะพวกมากลากไป
ไม่ค่อยจะยอมคิดถึงทางเลือกที่3
.
ผลที่เกิดคือสังคมแตกแยก
แม้ไม่เป็นผู้ใหญ่แบบที่ตัวเองเกลียด แต่ก็เป็นผู้ใหญ่แบบที่มีเด็กเกลียดอยู่ดี
นี้เราอยู่สังคมเดียวกันหรือป่าวครับ555555555
ที่ผมคิดได้แบบนี้ ส่วนหนึ่งก็เพราะผมโตมาในสังคมไทยที่ห้ามถาม ห้ามสงสัย ไม่งั้นจะดูก้าวร้าว ผู้ใหญ่อาบน้ำร้อนมาก่อน เขาว่าไงก็ให้ว่าตามนั้น เดินตามผู้ใหญ่หมาไม่กัด
เด็กจะเกลียดผม เพราะความเห็นแตกต่างกันก็ช่วยไม่ได้ครับ แต่อย่างน้อยผมไม่กลายเป็นผู้ใหญ่แบบที่ตัวเองเกลียดก็โอเคแล้ว
แต่ส่วนใหญ่ผมจะเป็นที่รักของพวกเด็ก ๆ นะ ในขณะที่พวกผู้หลักผู้ใหญ่จะไม่ค่อยชอบผม
ผมคิดต่างจากคุณตรงที่ ผมไม่คิดว่าใครจะห้ามกันได้
.
คำพูด คำสอน คำเตือน ความหวังดี ดุด่า ด่าทอ ห้ามปราม ลงโทษ ตี เหล่านั้น ผมก็เจอมาครับแต่ผมไม่คิดว่านั่นจะห้ามกันได้จริงๆครับ เอาจริงๆผมไม่คิดว่าคนเราจะห้ามกันได้ด้วยนะ
.
อะไรที่ผมถูกขัด ถูกเบรค แล้วผมล้มเลิกหรือปล่อยมันไป ผมถือว่าผมไม่แน่วแน่เอง
.
ถ้าใครห้ามผมได้ คนนั้นต้องห้ามผมคิดได้ด้วย แต่ผมก็ไม่เห็นใครห้ามผมคิดได้สักคน
.
ผมเชื่อว่า "คนเราห้ามกันยากมาก ต่อให้มีกำลังเหนือกว่า ก็ห้ามกันยาก"
.
ผมขอเล่าเรื่องนึงให้ฟังมันให้บทเรียนกับผมดีทีเดียว
.
เพื่อนรักผมเคยขอให้ผมห้ามมันสูบบุหรี่
ผมถามมันว่าจะให้ห้ามแค่ไหน
มันบอกเมิงตบหน้ากูได้เลย ผมจึงโอเค
.
ผมไม่เห็นมันสูบอยู่ 2เดือน
วันนึงผมเจอมันอยู่กับกลุ่มพวกโดดเรียน มันกำลังสูบบุหรี่กับกลุ่มเพื่อนใหม่
ผมเดินไปดึงบุหรี่ออก มันขึ้นเสียงใส่ผม
ผมตบหน้ามันกลางกลุ่มเพื่อนใหม่ มันฮึดฮัด กลุ่มเพื่อนมันจะเอาเรื่องผม
ผมบอกผมห้ามเพื่อนผม ผมไม่ได้ยุ่งกับพวกคุณ ไม่เกี่ยวโปรดอยู่นิ่งๆ
สรุปก็ไม่มีเรื่องมีราวอะไรกัน
.
แต่เพื่อนผมก็สูบบุหรี่ต่อไป
.
บทเรียนที่ผมได้ คือ
"ภาวะเสพติด กับ ความคิดที่แน่วแน่" อันนี้ห้ามกันไม่ได้ อย่าไปห้าม
คนเราดื้อกว่าที่คิด
ขณะเดียวกันก็หัวอ่อนกว่าที่คิด
.
ฉะนั้น ถ้าคุณถูกอะไรห้ามได้ นั่นก็อาจแปลได้ว่า "คุณยังไม่เสพติด หรือ ยังไม่แน่วแน่"
.
.
ผมโตมาในครอบครัวที่ผู้ใหญ่พร่ำตลอด ว่า "การอ่านหนังสือเป็นอะไรที่ไร้สาระเสียเวลา หนอนหนังสือ=ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด เล่นหุ้น=การพนันขาดทุนแน่ ทำอสังหาเสี่ยงโดนยิงตาย"
.
ทุกวันนี้ผมก็ทำตรงข้ามหมดครับ
นอกประเด็นกระทู้หน่อยนะ
: 0 ใบ
: 0 ใบ
My Locker