ของผมคือ รัฐสวัสดิการไม่เหมาะสมกับภาษีที่จ่ายไปครับ

ประเทศนี้ให้ความสำคัญกับนายทุนกับชนชั้นมากเกินไปครับ
ผลคือ ประชาชนออกเสียง จะไม่ค่อยได้ยิน
แต่นายทุน หรือ ชนชั้น ขยับปากนิดเดียว พร้อมประเคนให้

มันหมายถึงว่าเราเรียกร้องคุณภาพชีวิตที่ดีหรือให้บำรุงอะไรก็ตามทำได้ยากมาก บางครั้งการเรียกร้องนั้นไปขัดผลประโยชน์นายทุน ยิ่งทำให้เป็นเรื่องยากเลย ที่ประชาชนจะสมหวัง
เลยทำให้รู้ว่าประเทศไทยไม่มีทางเจริยไปกว่านี้แน่ ถ้าระดับบนไม่ยอม

ยกตัวอย่าง ประเทศเราจะไม่มีการย้ายเมืองหลวงเกิดขึ้นเด็ดขาด ถามย้ายเมืองเหลวงแล้วประชาชนเดือดร้อนอะไร นี้ มีแต่ส่วนน้อยเลยนะที่เดือดร้อน ประเทศเราได้การกระจายเมืองเจริญ ลดประชาชนแออัด
วางแผนปรับผังเมืองใหม่ สิ่งอำนวยความสะดวกเรื่อง ขนส่ง

แต่ถ้าในมุมของนายทุน มีห้างร้านของเค้า ที่ดินของเค้า อะไรต่างๆ ที่เค้าลงทุนไว้ เค้ากลัวเสียมูลค่า เค้ากลัวเสียกำไร คงยากที่เราจะได้เห็นการย้าย
อื่นๆ เช่น บุหรี่ไฟฟ้า รถพลังงานไฟฟ้า พวกนี้เกี่ยวข้องกับ นายทุน กับภาษีทั้งนั้น


มาแก้ต่อ ผมยังอยากอยุ่ต่อนะ ถ้ามันพอเห็นแสงสว่างบ้าง แต่ มันมึดมน ไม่เห็นความหวังเลย
นายทุนก็ยังได้สัมปทานนู้นนี้ นายทุนก็ยังผูกขาดตลาดเอา ยิ่งโควิด ทำให้เห็นธาตุแท้คน นายทุนกับชนชั้น ชัดขึ้น
ที่ผมไม่อยากอยุ่ต่อ ไม่ใช่ผมรับไม่ได้กับสิ่งนี้ แต่ รับไม่ได้กับการอยู่แบบไม่มีความหวังตางหาก ยิ่งมีคนไม่ลืมหูลืมตารักและปกป้องแบบผิดๆ มันยิ่งทำให้ความหวังผมเริ่มหมดไป

คนไม่ฉลาดแล้วอวดฉลาดที่บริหารประเทศครับ แต่ก่อนเฉยๆนะ ตอนนี้ยิ่งดูยิ่งเซ็ง

ประเทศนี้ให้ความสำคัญกับนายทุนกับชนชั้นมากเกินไปครับ
ผลคือ ประชาชนออกเสียง จะไม่ค่อยได้ยิน
แต่นายทุน หรือ ชนชั้น ขยับปากนิดเดียว พร้อมประเคนให้

มันหมายถึงว่าเราเรียกร้องคุณภาพชีวิตที่ดีหรือให้บำรุงอะไรก็ตามทำได้ยากมาก บางครั้งการเรียกร้องนั้นไปขัดผลประโยชน์นายทุน ยิ่งทำให้เป็นเรื่องยากเลย ที่ประชาชนจะสมหวัง
เลยทำให้รู้ว่าประเทศไทยไม่มีทางเจริยไปกว่านี้แน่ ถ้าระดับบนไม่ยอม

ยกตัวอย่าง ประเทศเราจะไม่มีการย้ายเมืองหลวงเกิดขึ้นเด็ดขาด ถามย้ายเมืองเหลวงแล้วประชาชนเดือดร้อนอะไร นี้ มีแต่ส่วนน้อยเลยนะที่เดือดร้อน ประเทศเราได้การกระจายเมืองเจริญ ลดประชาชนแออัด
วางแผนปรับผังเมืองใหม่ สิ่งอำนวยความสะดวกเรื่อง ขนส่ง

แต่ถ้าในมุมของนายทุน มีห้างร้านของเค้า ที่ดินของเค้า อะไรต่างๆ ที่เค้าลงทุนไว้ เค้ากลัวเสียมูลค่า เค้ากลัวเสียกำไร คงยากที่เราจะได้เห็นการย้าย
อื่นๆ เช่น บุหรี่ไฟฟ้า รถพลังงานไฟฟ้า พวกนี้เกี่ยวข้องกับ นายทุน กับภาษีทั้งนั้น


มาแก้ต่อ ผมยังอยากอยุ่ต่อนะ ถ้ามันพอเห็นแสงสว่างบ้าง แต่ มันมึดมน ไม่เห็นความหวังเลย
นายทุนก็ยังได้สัมปทานนู้นนี้ นายทุนก็ยังผูกขาดตลาดเอา ยิ่งโควิด ทำให้เห็นธาตุแท้คน นายทุนกับชนชั้น ชัดขึ้น
ที่ผมไม่อยากอยุ่ต่อ ไม่ใช่ผมรับไม่ได้กับสิ่งนี้ แต่ รับไม่ได้กับการอยู่แบบไม่มีความหวังตางหาก ยิ่งมีคนไม่ลืมหูลืมตารักและปกป้องแบบผิดๆ มันยิ่งทำให้ความหวังผมเริ่มหมดไป

จ่ายภาษีแบบไร้อนาคตคับ เสียดาย เอามาจ่ายค่าประกันเอามาลงทุนชีวิตยังมีความมั่นคงกว่านี้ อันนี้จ่ายภาษีเหมือนจ่ายค่าคุ้มครอง

เด็กแว้น พวกขยะ ที่คิดว่าสิ่งที่ตัวเองทำแม่งเท่ แม่งดี
มะวานในหมู่บ้านแม่งไล่ตีกันอีกแล้ว แจกกรวย แจกเฮีย กันเต็ม เสียงท่อรถนี่จัดจ้าน

พวกสลิ่มที่อวยแต่รัฐบาล อวยเจ้า
แต่คุณภาพชีวิต สวัสดิการพื้นฐาน แม่งอย่างง่อย สาธารณูปโภคโคตรกระจอก แต่ดันอวยรัฐบาล

การคอรัปชั่นตั้งแต่ระดับท้องถิ่นไปถึงหัวๆ
เปลี่ยนมากี่พรรค คุณภาพชีวิตเหมือนเดิมเด๊ะ ไม่รุ้สึกถึงการพัฒนาแบบจับต้องได้เลย (ก็มีแต่หน้าเดิมๆอะเนอะ)

คอนเสิร์ต
ถ้าไปอยู่อังกฤษนี่ พวกวงที่ผมชอบนี่คอนเสิร์ตจัดโคตรบ่อย แค่วงเปิดก็คุ้มแล้ว

cursed country
hopeless country

ประเทศต้องคำสาป หมดหวัง ผมว่ามันจะเป็นแบบนี้ไปอีก 50-100 ปี ครับ

ผู้ใหญ่บ้านหมู่10เหี้ย เอาผลประโยชน์เข้าตัวเองไม่สนใจลูกบ้าน

หมารับใช้ก็เอาแต่เลียไข่ผู้ใหญ่บ้านหมู่ 10

ภาษีถูกไปใช้ในสิ่งที่ไม่ควรและไม่เหมาะสมกับราคาที่จ่ายไป


แก้ไขเพิ่มเติม

ควายบริหารประเทศ

ถ้าพิมพ์หมดมันจะยาวมากเลยครับ

เกิดมาแล้วไม่อยากเป็นหนี้บุญคุณครับ ทั้งๆที่แผ่นดินญาติโกโหติกาหลั่งเลือดสู้มา แต่ทุกคนเกิดมากลายเป็นหนี้เขาแค่คนเดียว

ภูมิประเทศมันน่าอยู่ แต่ที่มันทำให้ไม่น่าอยู่คือคนบริหารประเทศ ระบบราชการ ปัญหาคอรัปชั่น และตระกูลที่คุณก็รู้ว่าใคร

การเมืองก็ส่วนหนึ่ง มันดูหมดความหวัง เพราะคนบางกลุ่มพยายามที่จะหยุดมันไว้ให้เป็นแบบเดิมๆ

คุณภาพประชากรก็เลยแย่ไปด้วย นิยมการเอารัดเอาเปรียบ เพราะมันใช้ชีวิตยาก เหตุผลก็มาจากข้อแรก

การจราจรก็แย่ใน กทม ส่วนจะไป ตจว ก็รายได้ต่างกันแบบเว่อร์ๆ (แทบจะตัด 0 ออกตัวนึงสำหรับงานแบบผม)

ผมเคยเสียเวลาบนถนนวันละ 4-5 ชั่วโมง จันทร์-ศุกร์ ผมเคยทนได้ จนกระทั่งมีลูก ผมก็ไม่รู้ว่าผมจะทนไปทำไม เอาเวลามาอยู่กับลูกดีกว่า คิดแล้วก็ย้ายเถอะ

พอได้มาอยู่ เห็นสภาพสังคม เห็นคุณภาพประชากรเค้าแล้ว

พูดเลย ให้ตายก็ไม่กลับ (ไม่กลับไปอยู่ กลับไปเที่ยว ไปเยี่ยมญาติได้)

มีคนชอบบอกว่าไทย จ่ายภาษีน้อยกว่าต่างประเทศที่เค้าเก็บ หลัก เกือบ 50เปอร์เซนของรายได้

คือแบบ ผมพร้อมจ่ายนะ 50เปอร์เซนต์ ถ้าฟุตบาทเป็นแบบญีปุ่น คุณภาพชีวิตแบบนอร์เวย์ เกษียรแบบสวีเดน
แต่แบบทุกวันนี้เอกชนแบกรัฐ โดยที่รัฐไม่ยอมปรับตัวเองเลย เงินน้อยจะทำให้ดีไม่ได้ จะคาดหวังเงินมากแล้วจะทำให้ดีได้ไง คนมันก็ไม่เชื่อมั่นจะให้เก็บหรอก

ผมอยากย้ายไปญีปุ่นนะ ผมเชื่อว่าผมทนได้ นิสัยแย่ๆของทางนั้น แต่อันที่ดีมันน่าจะเข้ากับผมมาก
สรุปคืออยากย้ายเพราะ คุณภาพชีวิต ในอนาคตของไทยมันคือระเบิดเวลาที่รอวันพัง และผมไม่เห็นแสงสว่างใดๆไม่ว่าผมจะพยายามช่วยประเทศยังไงก็ตาม ถ้าเลือกได้ผมก็คงเลือกย้ายไปสร้างสิ่งแวดล้อมที่ดีให้ตัวเอง

สิ้นหวังที่จะเปลี่ยนแปลง

สิ้นหวัง ครับ

อยากเยสาวผมทอง

สิ่งที่ได้รับไม่เหมาะกับภาษีที่เสียไป

แล้วผมเสือกบังเอิญ ไปวงโคจรระบบราชการ หดหู่ครับ ตาสว่างทันทีระบบข้าราชการแม่งเน่า

เข้าใจได้ทันทีทำไมประเทศไทยถึงยังอยู่จุดนี้ ภายนอกดูสวยหรู แต่ข้างในแม่งศูนย์รวม...

หัวคิว ใต้โต๊ะ เรียกค่าดำเดินการ เงินทอน สมัยเด็กๆคงคิดว่าคงมีแค่ในละคร ชีวิตจริงแม่งยิ่งกว่า