[RE: ฝากคนรุ่นถัดไป ทำประเทศไทยให้ดีขึ้นด้วยนะ]
Caramel Macciato พิมพ์ว่า:
อ้างอิงจาก:
คนเรา มันมีความรู้สึกอยู่ในใจกันทุกคน ว่าถ้าเราทำอะไรผิด ทำอะไรพลาด ทำอะไรไม่ดี เราต้องเจอกับผลไม่ดีที่จะตามมา ต้องพร้อมรับ consequences
ไปด่าคนอื่น ก็ต้องโดนด่ากลับ ไปทำร้ายคนอื่น ก็ต้องโดนสวนกลับ ปล่อยให้คนอื่นมาเอาเปรียบ ก็ต้องยอมเสียเปรียบ
คนไทยรุ่นแก่กว่าผม มาจนรุ่นผม (2528) หลายคนโตมาด้วยหัวคิดรอมชอม การปะทะเป็นสิ่งไม่ดี รักกันๆ ดีกว่า และยังมีประโยคคลาสสิคแบบ "เรื่องของผู้ใหญ่ เด็กอย่ายุ่ง"
ซึ่งมันเป็นประโยคที่เฮี่ยมาก ตะวันตกไม่มีหรอก
มันฝังมาในหัว ว่า "คลาสเรา" ควรสนใจแค่เรื่องใกล้ตัว เรื่องที่ตัวแตะแล้วเกิดผลทันที ส่วนอะไรที่มันใหญ่ๆ เราไม่ต้องไปสนใจ เหมือนเรื่องของพ่อแม่ สังคม เราไม่ต้องไปยุ่ง และเค้าก็ไม่ต้องแคร์ต้องถามเรา (ซึ่งมันโคตรผิด)
คนไทย สังคมไทยทุกวันนี้แม่งพังครับ แม่งคือพังจริงๆ ความชิบหายวายป่วงทั้งหมดทั้งมวลล้วนเกิดจากความรอมชอม ไม่ปะทะนี่แหละครับ จุดเริ่มต้นง่ายๆแค่ตั้งคำถามในสิ่งที่เจอว่ามัน non sense ไหม
มีคนเคยบอกผมว่า "คำถาม" สำคัญกว่า "คำตอบ" ถ้าอยากได้คำตอบดีๆก็ควรตั้งคำถามที่ดีเช่นกัน การหาคำตอบก็เป็นเรื่องที่ดี แต่การตั้งคำถามนั้นนำพาให้เจอคำตอบใหม่ๆได้เช่นกันครับ Columbus แล่นเรือจากยุโรปไปเจอชนเผ่านึงคิดว่าเป็นคนอินเดีย แต่ Americo แล่นเรือไปเจอทวีปที่ว่าแล้วเขาเดินทางต่ออีกหน่อย ถึงได้รู้ว่านั่นไม่ใช่อินเดีย นี่คือทวีปใหม่
การเป็นผู้ใหญ่ตบเด็กเป็นอะไรที่ง่าย ใครๆก็ทำได้ขอแค่คุณแก่กว่าอีกฝั่ง แต่ไม่มีใครตั้งคำถามว่าทำไมเด็กถึงตบผู้ใหญ่ไม่ได้ การตั้งคำถามว่าสิ่งที่ผู้ใหญ่เป็น จะรู้ได้ยังไงว่าสิ่งที่ผู้ใหญ่ทำนั้นคือสิ่งที่ถูกหรือแค่มีคนบอกว่าถูกเลยทำตามๆกันมา
เอาจริงๆ ผมว่าผู้ใหญ่ที่คุยกับเด็ก และเปิดใจว่าเด็กรู้มากกว่าในบางเรื่อง มีอยู่นะครับ แลกเปลี่ยนข้อมูลกัน ได้ประโยชน์ทั้ง 2 ฝ่าย
แต่ที่เป็นอยู่แบบนี้ คือ ผู้ใหญ่ที่มีอำนาจไม่ยอมมาคุยกับเด็กครับ ทุกอย่างมันเลยกระจายความเสียหายไปหมด
ทั้งที่การแก้ปัญหาความขัดแย้งทุกอย่าง ต้องเริ่มต้นจากการ เอา 2 ฝั่งมาคุยกัน ด้วยเหตุและผล