ปรึกษาครับ ผมคบกันแฟนมาจะ 5 เดือนแล้ว แต่รู้สึกเหงามากครับ คือเราแทบไม่ได้คุยกันเลย
ระหว่างวันเขาทำงาน ตอนนี้ผมว่างงานอยู่เลยแทบไม่ได้คุยไลน์กันเลย แต่ตรงนี้ผมไม่ซีเรียสเท่าไหร่เพราะเขาทำงาน แต่เลิกงานก็แทบไม่ค่อยได้คุยกันนะครับ 5555(บางวันมีประโยคในแชททั้งหมด 4 ประโยค) ปกติผมจะโทรไป 2 ทุ่มทุกวัน แต่หลังๆนี้เขาก็ไม่ค่อยรับสาย หลับเร็วบ้างไม่ได้ยินบ้าง คือผมอะน้อยใจเรื่องนี้ตลอดนะ ว่าทำไมเขาแทบไม่โทรมาบ้างเลย เป็นผมฝ่ายเดียวที่โทร เหมือนไม่ค่อยอยากคุย โทรไปก็ไม่ค่อยรับ(ไม่เคยบอกเขานะครับว่านอยด์) ช่วงนี้ถ้าคอลกันก็เงียบๆใส่ทั่งคู่เพราะไม่รู้จะคุยอะไร
.
บ้านผมกับเขาค่อนข้างไกลกัน จากบางแคมารามอินทรา เขาจะมาหาผมที่ห้องเดือนละครั้ง ส่วนใหญ่ 1 วัน
เต็มที่ก็ 2 วัน(พวกค่าใช้จ่ายผมออกให้เกือบหมดเลย) นอกจากนั้นเราก็แทบไม่เจอกันเลย นัดกินข้าวกันบ้าง นานๆที แต่ก็เป็นผมชวนตลอด จนมีความรู้สึกว่าเขาไม่อยากเจอเราบ้างหรอวะ ครั้งล่าสุดผมชวนเขามาหา เขาตอบว่ากลัวโควิด(คอนโดผมมีคนติดโควิด) ทั้งๆที่เขาเพิ่งกลับมาจากเที่ยวชลบุรีกับเพื่อนเลยหมาดๆ คือดูก็รู้อะครับว่าข้ออ้างชัดๆ
เขาอาจจะขี้เกียจเพราะอยู่ค่อนข้างไกลกัน แต่ผมก็รู้สึกเสียใจอะครับ ที่เขาอ้างเรื่องนี้มา เพราะเราแทบไม่เจอกันเลย
.
คือผมรู้สึกเหงามาก ไปดูหนังคนเดียว กินข้าวคนเดียว อยู่แต่ห้อง ไม่พบเจอผู้คนเลย คุยกับคนอื่นก็ไม่ได้ เพราะมีแฟนแล้ว ทุกวันนี้ผมถามตัวเองบ่อยมากว่าผมโสดหรือเปล่า ทำไมรู้สึกเหมือนไม่มีแฟนเลย ซึ่งมันเป็นความคิดที่ไม่ควรมีในหัวเลย คืออยากถามว่าผมปกติไหมครับ หรือผมไร้สาระแค่ขี้เหงาเกินไปเอง

ลองเปลี่ยนจากคบผู้ชายมาคบผู้หญิงดูครับ

ถ้าไม่มีความสุขก็เลิกเหอะครับ​ หาคนที่อยู่ด้วยละสบายใจดีกว่า​ จะได้ไม่ต้องมานั่งทนทุกข์แบบนี้

ผมพูดกับตัวเองเสมอถ้ามีความรักแล้วทุกข์ใจตัวเองกับคนนี้ก็ออกมา หรือไม่ก็หันหน้ามาคุยกันตรงๆ อะไรปรับกันได้ลองพยายามจูนคนเราเปลี่ยนกันยากนอกจะเข้าใจและปรับเข้าหาตรงกลางด้วยกัน

ถ้าปล่อยไปแบบนี้เรื่อยๆ น่าจะลงเอยด้วยจบกันเพราะใครคนนึงนอกใจ แอบมีใหม่

แค่5เดือนเป็นแบบนี้ผมว่าไปต่อยากมากครับ ของผมกับแฟนคบมา3ปีกว่ามีแค่ช่วงโควิทที่ไม่ค่อยเจอกันแต่เดะผมจะย้ายไปอยู่ด้วยแล้วครับปลายๆปีนี้

ผมว่าอยุ่ที่ใจล้วนๆๆครับ

ผมคบกับเเฟนได้3ปี อยุ่คนละที่เเต่เริ่มจีบเลย คนละจังหวัด คนละภาค

ตอนทำงานเวลาว่าง ก่อเเชทหากันบ้าง โทรคุยวันละ หน่อย ตอนกลางคืน

ต่างคนต่างหา กิจกรรม ไรทำ

เเต่จะเเชท บอกัน ถ่ายรุปกันตลอดว่าทำไรอยุ่

เดือนนึงเจอคั้ง - 2 ครั้งเเล้วเเต่

ก้ยังอยุ่ดีสบายใจ เพราะ เปิดเผย กันตลอด

ผมว่า ท่านลองคุยกับเเฟน ถึงอยุาไกลกัน เเต่เอาใจใส่ ความรุ้สึกกันได้นะ เทคดนดลยี สมัยนี้

มันอยุ่ที่ใจมากกว่า

ผมว่าต้องคุยกันแบบเป็นจริงจังเป็นจัง
คบ 5 เดือนของท่านคือความสัมพันธ์ไประดับไหน
อย่างของผมเคยมีปัญหาเรื่องเวลากันจริงๆ
แต่ก็คุยกันปรับกันเรื่อยๆ
ผมว่าลองคุยกันตรงๆ ผมว่าของคุณคุยไปตรงๆ เรื่องความต้องการของคุณเลยเช่นอยากโทรอยากเจอกันบ้าง บอกความต้องการของเราไปเลย
ส่วนถามว่าปกติไหมของผมอะไม่ เพราะตัวผมก็อยากเจอแฟนบ่อยๆเท่าที่บ่อยได้ อาทิตย์นึงเจอกันครั้งนึงได้จะดีมาก คือสำหรับผมถ้ารู้่สึกว่ามีแล้วเหมือนต้องมาเหงา ต้องมาคิดว่ามีจริงรึเปล่าคือมุมมองมันไม่ตรงกันแล้ว

ปล. เดี๋ยวยาว

ลองปรับความเข้าใจกันดู พูดกันตรงๆ อย่าอึดอัดอยู่ฝ่ายเดียวถ้าใช้ชีวิตคู่

อย่าอยู่ในความสัมพันธ์ที่อึดอัดครับ ถ้ามีแล้วเป็นแบบนี้จะมีทำไม
อยู่คนเดียวถึงเหงาก็ไม่ต้องมารู้สึกคิดเล็กคิดน้อย น้อยใจแบบนี้
ถ้ามีแฟนแล้วรู้สึกแบบนี้ ผมไม่มีดีกว่า

มีแฟนแล้ว ทำไมมีอีกไม่ได้ ดูเขาเป็นตัวอย่าง ขอให้ท่านเพียงกล้ามาก เก่งมาก เข้าใจตรงกันนะ

อ่านดูๆ แล้วเหมือนแฟนไม่ได้มีแค่ คนๆเดียวเลย 555 เป็นผมนะ ถ้ามันไม่มีความสุข ก็เลิกครับ ไปยึดติดคนๆเดียวชีวิตก็ทุกข์ครับ ผู้หญิงมีเยอะแยะ ลองก้าวออกมาจาก safe zone แล้วอาจจะเจอสิ่งที่ดีกว่าก็ได้ครับ ไม่ก็แย่กว่า แต่อย่างน้อยก็ได้เลือกความสุขอีกแบบครับ ผมเชียร์ให้เลิกหาใหม่นะ

ถ้าไม่อยากใช้เวลาร่วมกัน แล้วจะคบกันทำไมอ่ะครับ คือเรื่องพรรค์นี้มันไม่ใช่เรื่องของเวลาหรือความคิดไม่ตรงกันเลยนะ มันคือเรื่องของความรู้สึกล้วนๆที่ไม่เท่ากัน ถ้าอยากปรับก็ปรับที่ความรู้สึกก่อนเลยครับ แต่ใครจะปรับล่ะ ดูแล้วก็คงต้องเป็นท่านแหละที่ต้องปรับก่อน จากมากก็ต้องให้น้อยลง เพราะเขามีให้ท่านเท่านี้ ส่วนปรับแล้วท่านจะมีความสุขไหม ตัวท่านคงรู้ดีที่สุด

เมื่อรักเราไม่เท่ากัน แล้วแฟนท่านเผื่อความรู้สึกที่เหลือนั้นไว้ให้ใคร ขออภัยที่อาจจะตรงไปหน่อยครับ

จริงๆความสัมพันธ์ 5 เดือน ก็ยังไม่ได้การันตีว่าจะคบกันจริงจังนะคับ
ผู้หญิงบางทีดูยาก เค้าอาจจะอยากให้เรานำ ให้เราชวนเองมากกว่า พอเราไม่เริ่ม ไม่ชวนก็อาจจะน้อยใจก็ได้คับ
ผู้หญิงบางคนอยากคุยกับเราทุกวัน บางคนก็ชอบที่จะพยายามทำอะไรที่อยู่ตรงหน้าให้เสร็จก่อน แล้วค่อยมาคุยกับเรา

ท่านน่าจะต้องบริหารความเหงาและความคาดหวังของตัวเองแหละครับ บางทีเรามานั่งกังวลเพราะเราคาดหวังว่าเค้าจะต้องคุยกับเราทุกวัน เค้าควรจะออกปากชวนเรสไปข้างนอกบ้าง

ผมแนะนำว่าอยากทำอะไร ทำไปเลยคับ อยากคุยก็ถามเค้าว่างมั้ย อยากได้ยินเสียง อยากเจอก็ชวนออกมาเลย
ถ้าเค้าไม่ว่าง ไม่มา ก็เอาเวลาไปทำอย่างอื่นคับ ออกกำลังกาย หารายได้เสริม พัฒนาตัวเอง

แล้วค่อยๆสังเกตุท่าทีของหญิงไปเรื่อยๆคับ ถ้ามันดูเหมือนไม่คืบหน้า ไม่ได้คุยกันเป็นเดือนๆ อย่างนี้เราก็ถอยออกมา
แต่เราจะถอยออกมาแบบเราภูมิใจว่า เราทำอย่างที่เราอยากทำแล้ว แถมเรายังเก่งเรื่องโน้นเรื่องนี้ขึ้นอีกตะหาก

คู่ท่านพึ่งเริ่มคบกันเองนะ ทำไมดูเบื่อกันจัง เอาตรงๆ ผญ เขาอาจไม่ได้รักท่านแล้วนะครับ แต่ไม่กล้าบอก ผมก็เห็นหลายคู่ละครับอยู่ไกลกัน ส่วนใหญ่ไปไม่รอด ถ้าไม่เข้าใจกันจริงๆ

อยู่ในกรุงเทพเหมือนกันแต่เจอกันแค่เดือนละครั้ง ผมว่าน้อยไปอ่ะพึ่งคบกันด้วย

ทางเราว่างๆด้วยอย่างน้อยชวนทำนู้นนี่หลังเลิกงานแล้วมีไปส่งบ้านบ้างน่าจะโอเคกว่านะ

แต่ถ้ามีแล้วเหมือนไม่มีก็อย่ามีเลยครับ