ทำไมถึงมีลูกครับ

ตอนอยากมีคือตั้งใจมี ก็ไม่ได้จะหวังอะไร

แต่การเติมเต็มความสุขของครอบครัว อันนี้คือความรู้สึกที่รับรู้ได้ตลอดมาไม่ต้องรอวันข้างหน้า

ผมยังไม่มีนะ แต่ชอบเด็กมาก เวลาเล่นกับเด็กมันบัพหัวใจมากๆ ไม่ได้คาดหวังจะมาเลี้ยงอะไรเรา ขอแค่เขาโตมาเป็นอะไรก็ได้ที่เขาอยากเป็น ไม่ใช้ชีวิตเบียดเบียนคนอื่นก็พอแล้ว

อีตอนตั้งใจ มันไม่มี

ตอนไม่ตั้งใจ ดันมา

มีแล้วก็เลี้ยงให้มันดี

ของก็ใช้อยากดี ของกินพิถีพิถันกว่าพ่อแม่มันอี๊ก

ยังไม่มีนะครับ แต่อนาคตวางแผนว่าจะมี ผมเลือกโหวต "อยากเติมเต็มความสุขของครอบครัว"

ของผมตอนที่มีคือไม่ได้คิดอะไรเลย แค่แต่งงานอยู่กับภรรยาสองคนก็เลยอยากมี อาจจะเป็นสัญชาตญาณมั้ง
พอมีแล้วก็ไม่ได้คาดหวังอะไรอีกเหมือนกัน พยายามเลี้ยงลูกแบบฝรั่ง ให้ดูแลตัวเองได้ โตขึ้นก็มีชีวิตของตัวเอง
พยายามวางแผนเกษียณของตัวเอง เพื่อจะได้ไม่ต้องเป็นภาระลูก เพื่อที่ลูกอยากทำอะไรก็ทำได้ โดยไม่ต้องพะวง

ทุกวันนี้รายได้ผมกับภรรยา ถ้าไม่มีลูกนี่สบายเลยนะ แต่พอมีลูกแล้วตึงพอสมควร แต่ก็มีความสุขไปอีกแบบ
เคยได้ยินคนบอกว่าพอเรามีลูกแล้ว ความสุขเราจะเรียบง่ายขึ้น ก็เริ่มเข้าใจมากขึ้นว่าคืออะไร

คำถามนี้ผมเคยถามแม่นะว่ามีทำไม ทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีมันสบาย ไม่มีภาระกว่ามีแน่นอน
เขาบอกว่าอยากได้คนคอยดูแลเลี้ยงดู

ไม่มีดีที่สุด

ยังไม่มีนะครับ เคยคิดว่าจะมีทำไม เกลียดเด็กเลยอะครับ แบบไม่อยากเล่น พอมีแฟนคนปัจจุบัน อยากมีครับ กลัวเราไปก่อนแล้วเค้าต้องอยู่คนเดียว ไม่ใช่ให้มาเลี้ยงนะครับ เพราะผมวางแผนว่าจะลงทุนก่อนเกษียณแล้ว กลัววันที่ไม่มีเรา เค้าจะอยุ่ยังไงอย่างน้อยมีตัวแทนเราไว้กับเค้าก็คงดี

ผมอยากมี แฟนไม่อยากมี

แต่งงานมาสองปี อยู่ดีๆแฟนก็บอก มีลูกกัน ตอนนี้ก็ 2ขวบ 3เดือนละครับ

ความสุขของการมีลูก มันอธิบายเป็นคำพูดยาก ถึงจะเหนื่อยแต่ก็มีความสุข ยิ่งถ้าลูกเป็นเด็กดี ว่านอนสอนง่าย

โตขึ้นเป็นคนดีของสังคม ช่วยเหลือตัวเองได้ ไม่เป็นภาระให้คนอื่นแค่นี้ผมก็พอใจละ