ไปๆมาๆทำงานก็นั่งใส่หูฟังไม่สนใครเพราะ สนง มีเเต่ ผญ เยอะเลยคุยกันทั้งวันตัดปัญหาใส่หูฟังเพลงบ้าง รายการผีบ้าง เลิกงานออกตรงเวลากลับห้องอยู่คนเดียวไปเรื่อยๆ เเบบนี้โอเคมั้ยท่านๆว่า มีใครเป็นเเบบผมไหม

โคตรชอบเลย ชีวิตผมนี่สุ่มเสี่ยงเป็นซึมเศร้าอยู่ (หรืออาจจะเป็นแล้วก็ได้)

ชอบอยู่คนเดียว สามารถอยู่คนเดียวได้ อยู่ในห้องได้ทั้งวันทั้งคืน ลงไปข้างล่างแค่ตอนจะออกไปหาอะไรกิน

หน้าต่างห้องผมเอาหนังสือพิมพ์มาแปะ เอาม่านดำมาติด ชอบอยู่มืดๆมาก ไฟฟืนไม่เปิด

มีแฟนนะ แต่แฟนก็ให้พื้นที่เยอะเหมือนกัน ครอบครัวนี่ คุยกับพ่อแม่ สัปดาห์นึงนับคำได้เลย

ทั้งๆที่อยู่บ้านเดียวกัน พ่อ แม่ พี่ น้อง ผมอยู่รวมข้างล่าง แล้วชอบเปิดทีวีเสียงดัง เปิดทีวีแล้วเปิดมือถือดูคลิปอีก

รำคาญจัดๆ แถมชอบเปิดบ้านรับแขก มีหมาสองตัว เห่าแม่งทั้งวัน รำคาญสุดๆ

แล้วก็ผมไม่ใช่สัตว์สังคมอ่ะ งานสังคม งานอะไรที่ต้องมีพิธีการ ผมไม่ค่อยชอบไปอ่ะ

งานศพ งานแต่ง ไปได้นะนานๆที งานบุญนี่ตัดไปเลย เสียงดังโหวกเหวก เปิดเพลงลั่นทุ่ง โคตรน่ารำคาญ

เหมือนผมเลยครับ
อยู่คนเดียวแล้วสบายใจกว่า
ของผมคล้ายๆ comment ท่านบนเลย เคยไปหาหมอเรื่องซึมเศร้าเหมือนกัน แต่ของผมตอนอยู่ออฟฟิศก็ไม่ได้ถึงขั้นแยกตัวออกมานะ ยังไปกินข้าว ไปคุยเล่นกับเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ อยู่ปกติ แต่แค่นอกเวลางานไม่ได้ไหนมาไหนด้วยกัน ผมนี่ตัวชิ่ง outing เลย

ชอบอยู่คนเดียวเฉพาะตอนทำงาน แต่ถามว่าอยู่คนเดียวได้มั้ย สบายมาก กินข้าวคนเดียวตามห้าง เดินจตุจักรคนเดียว อะไรแบบนี้ เวลารีบๆ ชอบมากกว่าไปกับคนอื่น เพราะคล่องตัวกว่า

Introvert แบบผมนี่เหมือนสวรรค์เลย ไม่วุ่นวายดี แต่บางฟีลก็แอบเหงาเป็นบ้างครั้ง

ชอบบบบบ รักการอยู่คนเดียว

ผมตรงกันข้ามเลยครับ เลยอยากแชร์ให้อ่านเป็นอีกมุมมอง

ผมชอบเข้าสังคมสุดๆ มีเพื่อนกลุ่มใหญ่มากๆ แถมมีหลายกลุ่ม แทบทุกวันจะต้องมีกิจกรรมไปทำอะไรกับเพื่อนสักอย่างหลังเลิกงาน (แต่ช่วงนี้คือไปม็อบเป็นหลัก) ส่วนวันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ นี่ไม่ต้องพูดถึง ปาร์ตี้หัวราน้ำกันสุดเหวี่ยง แทบไม่ได้อยู่ติดบ้านเลย

ถ้าไม่ได้ออกไปไหนมาไหนผมจะรู้สึกเหงา โดดเดี่ยวครับ แต่ก็มีโลกส่วนตัวบ้างเหมือนกันครับ บางกิจกรรมก็ชอบทำคนเดียวเช่นกินข้าว ดูหนัง มันได้ตามใจตัวเองแบบไม่ต้องเกรงใจใคร

นี่ผมพิมพ์คอมเม้นท์นี้เสร็จก็เตรียมตัวออกไปปาร์ตี้ต่อเลยครับ

ชอบครับ สบายใจ อยากทำอะไรก็ทำ ไม่ต้องเกรงใจใคร

นั่งใส่หูฟังทำงานนี่โคตรมีสมาธิเลย วันไหนไม่ใส่เสียงคนเมาท์มอย หยอกล้อ ตะโกนข้ามโต๊ะทั้งวัน คือทำลายสมาธิมาก

ผมก็แนวนี้ ไม่ชอบอะไรที่วุ่นวาย ชอบอยู่คนเดียวเงียบๆมากกว่า ได้ทำอะไรตัวคนเดียวก็มีความสุข ไม่ชอบรอใคร น่าเบื่อ สังสรรค์ได้ นานๆครั้ง ผมก็เป็นชาว introvert อีกคน

* คล้ายพี่ที่ทำงานผมเปี๊ยบเลยครับ แต่อาจจะไม่เท่าท่าน แต่อ่านที่ท่านพิมพ์มาแล้วแบบโคตรคือ แล้วแบบผมนี่สายชอบเงียบๆ ไม่วุ่นวายอะ แต่ก็มีสังสรรค์ได้บ้าง สุดเหวี่ยงได้ แต่ต้องมีลิมิต


แล้วต้องมาทำงานอยู่ส่วนเดียวกันกับพี่เขา คือผมต้องทำใจอย่างเดียว แบบจะไม่ไปเลยก็ไม่ได้ เพราะแกชอบแบบปะ นิดหน่อย แต่คือคนกินอะครับ เบาๆ ไม่มีอยู่จริงหรอก ผมก็หาทางเลี่ยงเอาตลอด อีกอย่างตัวผมเองก็มีภาระ ผิดกับพี่เขาบ้านก็ไม่ต้องส่ง รถก็ไม่ต้องส่ง ฐานะดีกว่าผมเยอะ บางทีก็จะเลี้ยงผมนะ แต่ผมไม่ชอบให้ใครมาเลี้ยงอะ


ผมก็คิดในใจมันจะกินอะไรบ่อยๆ วะ มาเจอท่านผมหายสงสัยละ