ผมมา เล่าประสบการณ์ ตัดสินใจ ลาออกจากงานช่วงโควิด
คนอื่นมีแต่ก่อนงานไว้แน่นๆ งานหายาก ซึ่งผม งานที่ทำอยู่คือมั่นคงมากแถมมีโอกาสโต
สวัสดิการ ดีเลย ที่พัก น้ำไฟฟรี
แต่ผมไปต่อไม่ไหวจริง รู้สึกตัวเอง ทำงานไม่สมเงินเดือนที่ได้ เริ่มไม่เป็นตัวของตัวเอง รู้สึกตัวเองพัฒนาไปต่อไม่ได้กว่ากว่านี้แล้ว เลยตัดสินใจลาออกทั้งน้ำตา ตอนลาออกนี้ คือเสียดายงาน เสียดายโอกาสมาก
ออกมา ก็ แบบ นอนติสแตกอยู่ 3เดือนใช้เงินเก็บจนเกลี้ยงไม่ทำไร ใครมาชวนทำไรก็ไม่ไป เอาแต่นอนเก็บตัวอยู่ในห้อง
จนเงินเก็บไกล้หมด เลยไลน์ไปหางานจาก เจ้านายเก่า เดชะบุญ ตอนอยุ่ที่เก่า ทำงานไว้ให้เค้าดี แถมจากกันด้วยดี บวกกับคนที่มาแทนผมไม่ได้เรื่อง เค้าเลยเอาคนเก่าออก เอาผมกลับไปแทน
พอกลับมาทำงานที่เก่า เงินเดือน น้อยลงไป ค่าใช้จ่ายมีเพิ่มขึ้น แต่ กลายเป็นว่า โครตแฮปปี้เลย
เพราะผมได้เวลา กลับมาเยอะมาก พอเวลาเหลือเยอะ ผมมีเวลา ทำงานเสริมอย่างอื่นควบคู่ไปด้วย
กลายเป็นงานเสริม รายได้แซงงานหลัก แถมหาได้ตลอดทั้งเดือน ไม่ต้องรอเงินเดือนเข้า สิ้นเดือน
อยากได้อะไร บอกตัวเอง เดี่ยวหาเงิน ได้เท่านี้จัดเลย ก็จัด
ทำงานมา 2 เดือน เงินเก็บ มากกว่าเงินเดือนหลัก 2เดือนรวมกันซะอีก แถมไม่ได้ประหยัดด้วยนะ ซื้อของเพื่อให้ตัวเองทำงาานสะดวก มากกว่าเงินเดือนซะอีก คอมใหม่ เก้าอี้ผู้บริหาร โซฟา ส่วนตัวไว้ออฟฟิศ ให้ตัวเองทำงานสะบายสุดๆ เงินเดือนยังไม่ทันออก เสียตังมากกว่าเงินเดือนอีก
เลยมานั่งคิดได้ ที่สำคัญของเราจริงๆ คือเวลา พยายามตัดเวลาที่ไม่สำคัญออกในชีวิต เช่น เวลาในการเดินทาง งานที่งานโหลด จนเกินไป แล้วคุณจะมีเวลาพักผ่อนที่เพียงพอ มีหัวสมองที่โล่งๆ เอาไปหาโอกาส ทำเงินจากช่องทางอื่นๆ อย่าติดกับวังวน ทำงาน หลักแบบเอาเป็นเอาตาย ที่รวยคือบริษัท ตัวเรา แทบไม่มีเวลาอะไร เฝ้ารอแต่วันหยุด แล้วได้นอนยาวๆให้หายเหนื่อย เราจะไม่มีเวลาทำอย่างอื่นเลย
สำหรับปีนี้ของผม เกือบเป็นปีที่แย่ ออกงานตอนกลางปี ใช้เงินเก็บจนเกลี้ยง แต่มาเร่งตอนปลายปี จนฟื้น
หวังว่าปีหน้า จะกลับ เป็น ปีที่ดี ของผม
ขอบคุณที่ฟังผมบ่นคร๊าบบบบบ
ปล งานเสริมผม เป็นเอเจน หาลูกค้าให้พวกบ้านพัก พูลวิลล่า ไรงี้ครับผม ลองดูแนวทางอื่นก็ได้ครับ ขับลาลามูฟ หรือพวกเกรป ฟู๊ดไรพวกนี้