สวัสดีค่ะ สืบเนื่องจากเราได้โพสต์มู้นี้ เมื่อวันพุธ จนเราแน่ใจอาการของแม่ถึงมาโพสต์กระทู้ ปล. ไม่ดราม่านะคะ
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1892511
ตอนเย็นวันพุธเราก็ทำหน้าที่ลูกปกติ ดูแลแม่ ป้อนข้าวต้มให้แม่ จนมากระทั่งช่วงสี่ทุ่มกว่าเรากับพี่เลี้ยงน้องสาวเราพยายามประคองแม่ไปอาบน้ำ แต่แม่เกิดขาอ่อน ตาลอยค้างขึ้นมาทั้งน้องสาวทั้งเราต่างโทรหารถพยาบาล แต่แม่ได้สติบอกทั้งเราทั้งน้องว่าไม่เอา (แต่ตอนนั้นเราพอดูออกแล้วว่ามะเร็งลามไปที่สมองแม่แล้ว) แต่ทำอะไรไม่ได้แม่นอนยันอยู่ท่าเดียวว่าไม่ไปโรงพยาบาล แต่พอเมื่อวานตอนเช้าแม่ยังมีอาการเวียนหัว อาเจียน แล้วทีนี้แม่ลุกขึ้นไม่ได้ ต้องให้พี่เลี้ยงน้องสาวและแม่บ้านมาช่วยพาแม่ไปห้องน้ำ (โชคดีที่ช่วงนั้นหมอนัดแม่) กว่าจะพาแม่ไปได้ก็ทุลักทุเลเพราะแม่ขาอ่อนแรงเต็มที ทีนี้เราได้แต่อยู่บ้านฟังจากข่าวแฟนของแม่ว่าเป็นยังไง แต่จอนนั้นรู้ได้แค่ว่าหมอต้องให้เลือด ต้องให้น้ำเกลือและแม้กระทั่งเข้าห้องไอซียู
และพอมาวันนี้มันชัดเจนเลยว่ามะเร็งลามไปที่สมองแม่แล้ว เรารู้ข่าวจากป้าที่มาจากชลบุรีมาเฝ้า (ก่อนหน้านั้นหมออยากให้ป้าที่เป็นญาติมารับฟังข่าว) เราเลยรู้ว่าที่อีกสองเดือนแม่จะหายแต่ความจริงไม่ใช่เลย จริงๆ เรารู้อยู่แก่ใจแล้วว่ามันไม่ใช่แน่ๆ เพราะเรามีประสบการณ์เรื่องของตามาแล้ว แต่เหมือนเรายังหวังว่าแม่จะอยู่รอดได้ถึงจะเท่าไหร่ก็เถอะ (ฟังดูเป็นลูกใจร้ายนะคะ แต่เราไม่อยากให้แม่ทรมานอีก)
ตอนนี้มีคนไปรับยายและลุงที่เป็นพี่ชายคนรองของแม่มากรุงเทพเพื่อจะดูแม่ (พูดตามตรงว่าเราไม่อยากเห็นน้ำตายาย เพราะแม่บอกให้เราพูดกับยายว่าแม่สบายดี แต่เรารู้สึกอัดอั้นเสียใจ)
ตอนนี้เหมือนเราคิดอยู่อย่างเดียวว่าจะทำยังไง จะพูดยังไงให้แม่สบายใจ และไม่ต้องห่วงเพราะเรารู้ดีเวลาแม่มีไม่มากพอแล้ว จะรอให้จบคงไม่ใช่เพราะของเราเลื่อนไปสอบต้นเดือนกรกฎาคม
ปลสอง. ขอคำแนะนำนะคะ ไม่แซว ไม่ล้อ ใดๆ ทั้งสิ้น ขอบคุณค่ะ