เหตุผลเพราะอะไรคร้บ

หมดแพสชั่น

ศีลไม่เสมอกันครับ

เค้าเคร่งศาสนา ผมนี่ปาตี้นัวไปหมด

แรกๆมันก็ได้ แต่พอถึงมุมมองชีวิตมันคนละจุดเลยครับ

ผมบอกครับ ผมอยากจะหยุดมัน ก่อนที่จะสายไปกว่านี้

ถ้าแต่งงานกันไปคงไม่มีความสุข เพราะ มีบางอย่างที่พูดความจริงกันไม่ได้ เขาจะโกรธและไม่พอใจแม้แต่สิ่งเล็กน้อยๆ จนผมเริ่มชินและไม่คิดที่จะไปกันต่อแล้ว

เขาชอบเปรียบเทียบทุกอย่างและไม่พอใจกับนิสัยของผม อยากชนะบังคับซะทุกอย่างเพื่อที่จะชนะผมในหลายเรื่อง

คบมาสักพักหมดความเป็นตัวเองมากๆ เพราะ ไม่ได้รักกันมานานแล้ว แต่แค่ทำหน้าที่แฟน คิดสักพักเลยต้องบอกไปดีกว่ายื้อไปกว่านี้

แบบแต้วเลยครับ จริงๆ ก็เจ็บๆน่วงๆกันไป

มันต้องมีเหตุผลครับ
อย่างผมมองระยะยาวคือ ไม่ได้อยู่ด้วยกันใน5-10ปีแน่ๆเพราะเขาอยู่กับแม่(เหลือแม่คนเดียว) ถึงแต่งงานก็ไม่ได้อยู่ เพราะแม่อยากให้ลูกโสด คบกันเป็นปี แม่ไม่รู้เรื่องเลย
มองไปมองมาผมดูเอี้ยเลย

คบกันมา 5 ปี บอกเลิกเพราะเหตุผลเล็กๆน้อยๆ แต่พอได้ไปแล้วไปยาวว พูดมาละสงสาร ไม่น่าเลย

เจอคนใหม่แล้วรู้สึกว่าใช่ อยู่ด้วยแล้วสบายใจ จนปัจจุบันแต่งงานมีลูกด้วยกันสองคน

มันรู้สึกแย่มากตอนต้องบอก เพราะเขาไม่มีความผิด แต่ความสัมพันธ์มันอึดอัดสำหรับเรา เจ้าแง่แม่งอนกันบ่อย มุกตลกเรากับเขาก็ไม่เข้ากัน รักกันแต่นิสัยคนละทาง

เค้าเบื่อ​ หมดแพสชั่นในตัวผม​ จนผมทนไม่ไหวแล้วบอกเลิกไปนั่นแหล่ะ

เขามีคนอื่นครับ คนที่ทำงานเขา ละมาอ้างว่าอยากอยู่คนเดียวสักพัก

ไม่เคยบอกเลิกใครก่อนเลยจริงๆ

อยู่ไกลกัน ไม่เข้าใจกัน ใช้ชีวิตคนละแบบ ผมอยู่อินดี้ๆเงียบๆ เธอสายปาร์ตี้ สุดท้ายเสร็จคนในบริษัทเดียวกันแต่คนล่ะสาขา ล่าสุดได้ข่าวมาว่าออกจากที่เก่าแล้วย้ายมาทำงานด้วยกันใน กทม. TT ได้ดีก็ดีใจด้วย

เลิกกันคงเพราะหมดรัก
คบกันเข้าปีที่ 8 แล้ว
เคยเลิกกันเพราะจับได้เข้า
นอกใจคุยกับคนที่ทำงาน
กับมาคืนดีกัน แต่หลายๆอย่างมันไม่เหมือนเดิม
ความรู้สึกมันเปลี่ยน แล้วเข้าก็ทำมันพังอีกครั้ง
เลยต้องจบลง อาจจะเป็นเพราะ หมดรักหรืออะไรก็แล้วแต่ ช่วงหลังๆ ไม่ค่อยมีโมเม้นท์เติมรัก
ไม่มีมุก ไม่ตลก ไม่ชวนคุยหรือเฮฮา
ไม่รู้มันเรียกว่า หมดรักไหมนะ
จริงๆตอนนั้นถ้าเราเติมรักกันบ่อยๆ
คงไม่ได้เลิกกัน เสียดายเวลา

ผมเริ่มต้นกับคนใหม่ คนใหม่ได้ทุกโมเม้นเลย
มองย้อนกลับไปก็คิดว่า เป็นตัวเองหรือเปล่า
ที่ทำให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้

นมเล็ก​ เรื่องมาก