ตอนเจอทีมจากออส คิดว่าเหมือนกันหรือต่างกันยังไง

ส่วนตัวแล้วผมภูมิใจเกมเพรสที่กำลังดีขึ้นเรื่อยๆของเรานะ แต่ก็ต้องยอมรับว่าระดับทีมแชมป์ J1 ยังมีอะไรที่เราขาดอยู่เรื่องความต่อเนื่องและการวิ่งในตำแหน่งที่ไม่มีบอล

อย่างเกมแดนกลางนี่ค่อนข้างชัดเลยว่ารู้เหลี่ยมจ่ายกันค่อนข้างดีและก็ดูเป็นธรรมชาติมากประมาณเล่นเหมือนที่ซ้อมมา

อีกอย่างผมว่าออสจะกี่ชุดกี่สโมสรก็เดินตามรอยลีกอังกฤษคือเน้นความแข็งแกร่ง ก็ถือเป็นบททดสอบสำหรับทีมเอเชียที่ดี

มันวัดกันไม่ได้นักเตะไทยสู้ญี่ปุ่นยา่ก เหมือนเอานักเตะญี่ปุ่นไปเจอบราซิล หรือพวกสเปนงั้นก็สู้ไม่ได้ ระบบดีแต่ความสามารถเฉพาะตัวเป็นรอง

ตามความเห็นของผมเท่าที่ดูมา หลักๆเลยนักเตะไทยเรามีปัญหาเรื่องความฟิตกับความเข้าใจระบบและแทคติคครับ

ไม่ต้องมองใครไกล เจ มุ้ย อุ้ม ฤดูกาลแรกในญี่ปุ่นครับ กว่าจะปรับตัวได้ไม่ง่ายเลย

รองลงมาคือการวิ่งหาช่องในขณะที่ไม่มีบอลกับการเข้าบอลในตำแหน่งที่ได้เปรียบ ซึ่งอย่างหลังถือว่าสำคัญมาก

ถ้าเปรียบเทียบแบบเห็นภาพชัดเจนคงเป็น ศุภชัย ใจเด็ด กับ เบนจามิน เดวิส สองคนนี้โค้ชนิชิโนะจับมายืนหน้าเป้าทั้งคู่

แต่การวิ่งหาช่องกับเข้าบอลต่างกันชัดเจน ในกรณีของ เบนจามิน เดวิส ทั้งการวิ่งหาช่องและการเข้าบอล

ในตำแหน่งที่ได้เปรียบตลอดเลยเรียกฟาล์วได้บ่อยมาก

มองจังหวะเพรสว่าดีแล้ว
ออสขายาวกว่าเยอะ แต่โยโกเพรสที
มีตัวไล่ตามตูด ตัวซ้อน ตัวดักบอลสุดจริง

แต่ระบบโต้กลับนี่สิ สุดยอดจัด
มองตารู้ใจ วิ่งตัดหลังมองตูดยังรู้ใจเลย
เซ้นส์ทันกัน อุ้มจ่ายเพื่อนวิ่งช่องเนียนตา

กลับมาที่ทีมชาติไทย
อุ้มจ่ายช่องเพื่อนอยู่ตรงกลางสนามอยู่เลย
อีหยั้งว่ะ

เจว่าเก่ง พีคๆที่สุดในตอนไปแรกๆ ยังโดนจับเทรนเบสิคใหม่เลย

อุ้มที่ว่า ซ้ายปีศาจไปแรกๆ ยังต้องติวเข้มเรื่องการดัก หรือจังหวะบีบเข้าบอลใหม่ การจ่ายบอลใหม่เลย

มุ้ยนี่ เทรนความฟิตจนกล้ามพองๆ กลายเป็นเเน่น
เล่นที่ โน่นไม่ค่อยหมดบ่อย ตอนเล่นในไทย หมดไวมาก

ส่วนนิว จากตุ้ยนุ้ย กลายเป็นหน้าตอบ กล้ามลีนแน่นกว่าตอนอยู่ไทยเยอะ แต่ตอนนี้ กลับมาตุ้ยนุ้ยเหมือนเดิมละ


ความพยายาม มุ่งมั่นในการพัฒนานักบอลทุกคนมีเหมือนๆกัน
แต่ตอนเล่นในหมู่คนไทย กับ ในหมู่คนต่างชาติ ยังไงก็ไม่เท่ากันแน่นอน

Edit : ถ้าได้โค้ชดีๆ ระบบชัดเจนมาคุม มันต้องใช้เวลาเยอะแน่นอน เพราะบ้านเราระบบการเล่นสะเปะสปะ มาตั้งแต่บอลเยาวชน แนวทางการเล่นไม่เหมือนกันสักที่

นักแตะไทยขาดความก้าวร้าว ไม่แปลกใจที่ธีรทรจะประสบความสําเร็จกับมารินอส แต่พอในทีมชาติธีรทรจะโดนมองว่าเป็นคนนิสัยไม่ดี แต่ขาดไม่ได้ แต่พอไม่มีเจกลับไม่เดือดร้อน

สำหรับผม ถ้าต้องการอย่างน้อยเทียบชั้นพวกชั้นนำทวีป เราต้องหาสไตล์ที่เป็นเอกลักษณ์ของเราให้เจอก่อน ถ้าแค่ตาม ญี่ปุ่น ทำอย่างเดียว คุณไม่มีทางจะเหนือกว่าทีม ญี่ปุ่น นั้นหมายความว่า คุณไม่มีทางใกล้ทีมชั้นนำไปมากกว่านี้

เนื่องจากอุปนิสัย ความคิด ทัศนคติ เราไม่ใช่ ญี่ปุ่น แม้เราจะพยายามลอกเลียนทุกกระเบียดนิ้ว แต่คุณไม่มีที่ไปถึงระดับทาบสนิทกับต้นแบบตัวเอง มันจะมีระดับที่ทำอย่างไรก็ข้ามไม่มีทางพ้น จะตันอยู่แค่ระดับนั้น เพราะ ถ้าต้องการก้าวข้ามระดับนั้น มันหมายถึงเราต้องเปลี่ยนอุปนิสัย ความคิด และทัศนคติของคนในชาติให้เป็น ญี่ปุ่น คิดแบบ ญี่ปุ่น ซึ่งถ้ามันง่ายขนาดนั้น ป่านี้หลายอาชีพอื่นไม่ต้องรอให้ถึงฟุตบอลคิดจะทำหรอก ทำได้ไปนานแล้วครับ

ขั้นแรกเราลอกเลียนได้ แต่เราต้องหาสิ่งอื่นที่มันต่างจากที่เราทำอยู่มาลอกเลียนเสริม แล้วปรับปรุงดึงจุดเด่นเข้าหากันจนกลายเป็นรูปแบบตัวเอง ดังนั้น การเพรสซิ่ง และ ฝึกการเล่นให้เป็นระบบเดียวกันแบบ ญี่ปุ่น เราไม่ควรยึดติดทำแต่แบบนี้ แต่ต้องหาโมเดลประเทศอื่นมาเสริม และอย่าทำลายความหลากหลายของตัวเองที่มี การที่อคาเดมี่เราควรยกระดับการซ้อมให้สูงขึ้น แต่อย่าพยายามลดความหลากหลายการผลิตนักเตะของอคาเดมี่ให้เหลือนักเตะแบบเดียวที่เข้ากับระบบ ญี่ปุ่น ตอนนี้ ความหลากหลายมันทำให้เราเล่นได้หลายแผนครับ ดู ลิเว่อร์พูล เป็นตัวอย่าง นี้คือระบบที่ทีมชาติไทยควรยึดถือ

จะวิงให้ได้แบบมารินอส เราต้องไปเล่นเจลีคให้หมดอ่ะ

ดูอุ้มสิ แรกๆเกือบไม่รอด แต่ก็เอาตัวรอดได้

และมาดูนิวสิ ขนาดนิวยังไม่รอดเลย

คือต้องมีพรสวรรค์บวกพรแสวงจริงๆ เราถึงไปถึงเจลีคได้อ่ะ

นักเตะคุณภาพสู้ไม่ได้เลยนะ คือมารินอสดีกว่าทุกตำแหน่ง ขนาดเจถ้ามาเทียบกับมากอส จูเนีย ผมก็ว่าไม่ดีกว่าหรอก มีเสมอตัวคนนึงคือแบคซ้าย ถ้าทีมชาติไทยอยากพัฒนาคงต้องภาวนาให้เนวินปล่อยตัวรุกทีมชาติไปเจลีคได้แล้ว อย่าทำตัวเป็นหมาหวงก้าง ห่วงบุญคุณนักเลย

คิดเหมือนผมเลย เจ กับ มากอส
มากอสบางครั้งเงียบหายทั้งเกม ไม่ต้องเรียกบอลเยอะ แต่ได้บอลอีกทีก็ยิงหรือแอสซิสต์ได้เลย

แต่ต้องยอมรับว่ารอบข้างมาร์กอสก็น่ากลัวทุกคน

การเพรสซิ่งมันไม่ได้แข่งกับตัวเองนะครับ

บอลไทยก็เพรสซิ่งหนักอยู่ ถ้าดูตอนเจอเขมร ลาว ไรพวกนี้อ่ะ

นี่ก็คือเราพละกำลังเราดีกว่าเค้า เราก็ไล่ต้อนเค้าได้

แต่เวลาเจอพวกตะวันออกกลาง ญี่ปุ่น เกาหลี อันนี้ก็แน่นอนแหละครับ เราเป็นรองเค้า เราก็เพลสไม่ได้

เรื่องความฟิตกับการเคลื่อนทีคงน่าจะรู้กัน แต่ผมอยากให้แก้เรื่องจังหวะเพรสด้วยนะ

คือการเพรสของทีมพวกนี้ไม่ใช่แค่ว่าจะวิ่งกันเข้าไปกรูกัน3-4คน การเข้าเพรสนอกจากบีบให้เขาเล่นยาก ตัวเองต้องอยู่ในตำแหน่งที่พร้อมจะรับบอลเล่นต่อได้

ซึ่งตรงนี้ผมเห็นหลายๆครั้งเลยคือแย่งบอลในแดนคู่แข่งได้แต่สุดท้ายก็ต้องดึงจังหวะรอเพื่อนวิ่งเติม

ปล.ส่วนตัวผมไม่ค่อยอยากให้เทียบกันระหว่างทีมชาติกับสโมสร พวกนี้คือเขาซ้อมกันแทบทุกวันเรียกว่ามองตาก็รู้ใจ แต่ทีมชาตินี่ต่างคนเล่นตามหน้าที่ตัวเองได้ผมก็ถือว่าเยี่ยมแล้ว

ลีคอาชีพบ้านเรายังพัฒนามาแค่ 12 ปีเพิ่งจะเริ่มมีผลผลิตจากอคาเดมี่ไม่เยอะแถมโภชนาการทางการกีฬายังไม่จริงจัง ความฟิตร่างกายนักฟุตบอลบ้านเรายังไม่ถึงขั้นมืออาชีพถ้าเทียบกับระดับโลก พวกนักกีฬานี่แทบจะไม่ค่อยแตะแอลกอฮอกันเลย ว่างก็เข้าฟิตเนสพัฒนากล้ามเนื้อฝึกกันหนักเคร่งครัดเรื่องอาหารตลอดเวลา มันมีผลกับทุกๆด้านซึ่งตรงนี้ยังต้องยอมรับว่าบ้านเรายังไม่ถึงจุดนั้น

เบสิคเรายังไม่ถึง ยอมรับกันเถอะ

ลูกที่อุ้มจ่าย บอลแรงมาก ในไทยจะมีกี่คนรับบอลได้นิ่ง แล้วเอามาเล่นต่อได้แบบนี้

สังเกตุได้เลย อุ้มจ่ายโคตรแรงทุกลูก แต่เพื่อนนี่รับมาเล่นต่อได้ทุกลูกเช่นกัน คือจ่ายๆไปเถอะ ยังไงมันก็เล่นได้ คงส่งมันก็สบายใจอ่ะ

มารินอส เล่นกันมา2ปีไม่แปลกที่ระบบจะลงตัว ปีแรกยังมีปัญหาเยอะ เพิ่งจะมาผงาดก็กลางปีที่แล้ว

ไทยเองเพิ่งจะ6-7เดือน เอ่อจะเอามาเทียบไม่ได้หรอก เพราะทีมชาติเก็บตัวไม่กี่วัน ผิดกับสโมสรที่ใช้เวลาอยู่ร่วมกันเกือบทุกวัน

ทีมชาติไทยเล่นแบบมารินอสได้ เล่นแบบญีปุ่นได้ แต่ต้องใช้เวลา โดยเฉพาะสโมสรต่างๆต้องปรับเปลี่ยนแนวทางก่อน ความฟิต เพรสซิ่ง เมื่อนั้นทีมชาติก็ต่อยอดได้

ญีปุ่นเขาลอกมหาอำนาจมาเหมือนกัน แล้วมาปรับให้เข้ากับตัวเอง

ไทยก็เหมือนกัน ลอกเขาแต่ก็มีระบบตัวเองที่วางไว้ นิชิโนะก็บอกนิว่า จะปรับให้เข้ากับนิสัยของไทย ไม่ได้ยกมาทั้งดุ้น

ไทยต้องพัฒนาคือ ฝึกนักเตะให้มีบุคลิก มีคาแรคเตอร์ที่จะก้าวขึ้นเป็นนักเตะระดับสูงได้ เพราะพวกนี้จะย้ายไปบีกใหญ่ๆได้ง่ายขึ้น

นักเตะไทยย้ายไปเจลีกอีก4-5คนเราก็พร้อมไขว้ทีมเกรด2ของเอเซียได้แล้ว ถ้าย้ายไปเจลีก10คน เราอาจจะยังสู้ ญีปุ่น เกาหลีใต้ อิหร่านไม่ได้ แต่ความห่างก็จะแคบลง และเราสามารถสู้ทีมอื่นๆได้ดีขึ้น

เรื่องยากที่จะเบียด3ทีมข้างต้น แต่เราก็สามารถสู้ทีมที่เหลือแบบมีลุ้นชนะ การเจอผู้เล่นดีๆทุกๆวัน ลงแข่งเจอทีมดีๆทุกสัปดาห์ พัฒนาการมันจะมาเอง

จุดอ่อนของไทย จึงต้องแก้ด้วยสไตล์ที่ญีปุ่นทำ นั่นคือ ระบบทีม เพรสซิ่ง ความแม่นยำ