พอดีผมไปเจอบทวิเคราะห์ที่น่าสนใจเกี่ยวกับแทคติคของโอเล่ในนัดหลังๆ ว่ามีความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นโดยเฉพาะเรื่องรูปแบบของการยืนตำแหน่งเวลาเล่นเกมรุก โดยได้อาศัยไอเดียจากแผนการเล่นของลิเวอร์พูลมาปรับใช้กับทีมตัวเอง

ในช่วงต้นของฤดูกาล แผนของโอเล่ส่วนใหญ่ก็คือการเข้าทำที่รวดเร็วในจังหวะสวนกลับ ซึ่งแผนนี้จะใช้ได้ผลดีกับทีมที่ระดับเท่าๆ กัน เพราะทีมคู่แข่งจะไม่มาอุดเพียงอย่างเดียว ทำให้มีพื้นที่ว่างที่โอเล่สามารถใช้บอลสวนกลับได้ตามถนัด

แต่อย่างที่ทราบกันดี บอลสวนกลับของโอเล่ เมื่อเจอกับทีมเล็กที่มารับลึกก็ใช้ไม่ได้ผลทันทีเพราะไม่มีพื้นที่ จึงเป็นที่มาที่โอเล่เริ่มพัฒนารูปแบบการเข้าทำแบบใหม่ให้กับทีมซึ่งได้ไอเดียมาจากรูปแบบการเล่นของลิเวอร์พูล

สรุปคร่าวๆ ก็คือ โอเล่ได้สั่งให้ฟูลแบคทั้งสองข้างเติมเกมบุกมากขึ้นกว่าเดิม (หลายๆ คนอาจะสังเกตเห็นได้จากเกมหลังๆ AWB เติมเกมรุกสูงขึ้นกว่าเดิมเยอะ) โดยจะให้เฟร็ด หรือ มาติช (คู่กลางคนใดคนหนึ่ง) ไปคัฟเวอร์พื้นที่ด้านหลังแบคในขณะที่เติมขึ้นไป เหมือนกับกรณีของลิเวอร์พูลที่จะให้กองกลางคอยคุมพื้นที่ด้านหลัง TAA และ โรเบิร์ตสันตอนเติมเกมบุก และให้มาซิยาลเล่นในลักษณะเดียวกันกับบ๊อบบี้ เฟียมิโน่ ซึ่งรูปแบบการยืนก็จะค่อนข้างใกล้เคียงกันมาก

แต่สิ่งที่แตกต่างของทั้งสองทีมก็คือ คุณภาพของผู้เล่นนั่นเอง ฟูลแบคของแมนยูฯ ไม่ได้ครอสบอลดีเท่าลิเวอร์พูล หรือเมื่อครอสบอลได้ค่อนข้างดี กองหน้าตัวจบสกอร์ของทีมก็ทำได้ไม่ดีเพียงพอ หรืออาจจะเรียกว่าขาดความสม่ำเสมอ หรือ ความแน่นอนทั้งคนเปิด และ คนยิงก็พอจะว่าได้ อีกทั้งยังรวมไปถึงการจ่ายบอลที่ค่อนข้างช้าจนทำให้การเติมของแบคไม่ได้เปรียบเท่าที่ควรจะเป็นในหลายๆ จังหวะ

สิ่งเหล่านี้จึงเป็นหนึ่งในเหตุผลที่ทำให้แผนของโอเล่ที่จะนำมาใช้ในการเจาะทีมรถบัสยังไม่สำเร็จดีเท่าที่ควร

อันนี้ก็เป็นบทวิเคราะห์ที่ทางเมือกนอกเค้าทำมา ผมเห็นว่าน่าสนใจดีเลยมาสรุปคร่าวๆให้ได้อ่านกันเล่นๆ ซึ่งในตัวต้นฉบับก็จะมีรูปภาพประกอบการอธิบายเพลย์ต่างๆ ที่ทีมกำลังพยายามทำอยู่ ซึ่งใครอยากเห็นภาพและอ่านรายละเอียดเพิ่มเติมก็ตามเข้าไปดูในลิงค์ต้นฉบับนี้ได้เลย

https://thebusbybabe.sbnation.com/2020/1/22/21068910/manchester-united-tactical-analysis-what-ole-gunnar-solskjaer-learned-from-liverpool

ปล. นี่ก็เป็นหนึ่งในเครื่องยืนยันว่าถึง formation ตั้งต้นจะเป็น 4231 เหมือนเดิมทุกแมทช์แต่รายละเอียดลึกๆ ในการยืนตำแหน่งหรือการทำเกมบุกในแต่ละเกมก็ไม่ได้เหมือนเดิมซะทุกเกม

ลองเปิดอ่านคร่าวดู ผมว่าใกล้เคียงนะ อาจไม่ทั้งหมดแต่มีส่วนที่ทำตามลิเวอร์พูลมา

ทีนี้ก็เหลือว่าโอเล่จะจูนผู้เล่นยังไงให้มีประสิทธิภาพอย่างลิเวอร์พูล

ผมว่าแบ็คแมนยูเกมส์บุกด้อยกว่า เทรนท์และร็อบโบ้แน่นอน

ผมว่าด้อยกว่าเยอะ ไปหวังลูกครอสโค้งๆ ลงหัว ลงเท้า แบบ TAA กับ โรเบิร์ตสันคงเป็นไปไม่ได้

แต่จะหวังเปิดเหมือนวาเลนเซียสมัยก่อนคงจะพอทำได้ ขึ้นอยู่กับเวลาแล้วว่านักเตะจะพัฒนาขึ้นมาได้แค่ไหน

ตอนนี้ฟานบิสชาก้ายังครอสบอลไม่เป็นเลย

ทรงบอลเดียวกัน แต่ความหลากหลายก็หายไป 1 จุดละ

ขนาดลิเวอร์เองนัดไหนที่เอาโกเมสลงแทน TAA นี่เกมบุคฝั่งขวายังยวบหายไปเลย

ถ้าผีจะใช้แผนนี้ AWB ต้องยกระดับเกมบุกขึ้นมาอีกเยอะเลย

AWB ตอนนี้เริ่มบุกเยอะขึ้นแล้วนะ แต่ต้องพัฒนาสกิลการเปิดกับการบุกอีกนิดหน่อย

ถ้าจะหวังเกมบุคจากเเบคฝั่งขวา คงต้องหวังกับดาโลวเเล้วละครับ คนนี้บุกมันจริง เเต่เกมรับก็รั่วพอกัน

ผมว่าใันเป็นพื้นฐานแบบเบสิคของฟุตบอลนะ
คือแผนมัยคงมีไม่กี่แผนนะ แต่ที่แตกต่างคือเรื่องของรายละเอียดการเคลื่นลอนไหวที่ตรงนี้โค้ชสอนได้ แต่ถึงเวลาจริงในสนามนักเตะจะทำมั้ยนั่นอีกเรื่อง โดยเฉะลพาะมาเที่ยวที่ผมแม่งโคตรหลุดหงิด ส่วนร่วมกับเกมน้อย แถมหลายๆรังหวะหยุดวิ่งไปซะงั้น เพื่อก็ไม่รู้จะจ่ายยังไง หน้าเป้านี่ผใีผลกับเกมบุกการเคบื่นอที่ของทีมมากๆนะ ถ้าเคลื่อนไหวฉลาดแบบชิชาร์นิโต้ มาเน่ กุนนี่สร้างประโยชน์ให้ทีมได้มหาศาลเลย

ส่วรลนเรื่องแผนนี้จริงๆอย่างในเกมผมก็เล่น 4231 นะ เอาปีกสองข้างหุบเข้าไปเล่นกลางช่วยหน้าเป้าในหลายๆจังหวะ แล้วก็ต้องเอาแบ็คเติมเพื่อให้ไปเปิดบอล
ผก็ว่ามันเป็นเบสิคของฟุตบอล ขนาดเราๆไม่ใช่โค้ชยังมองออกเลย แต่ไอเดียในการเข้าทำหน้าเขตโทษนี่แหละที่ของโค้ชแต่ละคนอาจต่างกัน

นัดที่แล้ว awb เปิดสวยๆสามสี่ลูกได้แต่มาต้า มาเที่ยวยิงแป๊กเอง