พักเรื่องชิงทองไว้บ้างก่อน ผมอยากจะชวนคุยเรื่องงานหน่อยเพราะโพสใน FB ไม่ได้ คนจะลากเข้าหาว่าด่าว่าใครรึเปล่า เอาจริงๆ ผมพยายามที่จะบันทึกเรื่องราวในชีวิตและสรุปบทเรียนที่ได้รับ ผมคิดว่าอะไรดีเอาไปใช้ อะไรไม่ดีจะไม่ทำ

เรื่องคือได้ยินเจ้านายคนปัจจุบันผมพูดหลายทีเกี่ยวกับการทำงานหรือมอบหมายงานว่า "ถ้าผมตก(ตัวชี้วัด)ผมจะเล่นคุณ" แถมยังตั้งเป้าไว้สูงกว่าเป้าจริงอีก..พูดตลอดว่าต้องทำให้ได้ อย่าให้ผมอาย ไม่งั้น..โดน ถึงจะไม่พูดกับผมโดยตรงผมก็รู้สึกว่าเขาต้องมีกระบวนการคิดยังไงเกี่ยวกับการใช้งานคนเพราะ

1. มันได้ประโยชน์อะไร? คิดในแง่ว่าถ้าเจ้านายได้รับโทษ ก็ต้องมาเอาโทษกับลูกน้องด้วย แบบนี้มัน Lose-Lose solution มันทำให้งานมันแก้ไขได้ยังไงกับการมา Blame กัน?
2. เจ้านายมีหน้าที่ "อำนวยการ" งาน ถ้างานมันไม่ได้ผลมันต้องมองที่ตัวเองก่อนไหมว่ามอบหมาย ใช้งาน คิดงาน ให้งานมันบรรลุผลได้จริงรึเปล่า ตัวเองมีกิ๋นจริงไหม? หรือโยนงานให้ลูกน้องแล้วค่อยมาคิดบัญชี ประมาณให้ทำงานแต่ถ้าพลาดมาโดนหนักแน่
3. พูดแบบนี้มัน "ทำลาย Spirit" การทำงานรึเปล่า? ผมเชื่อว่า เจ้านายต้องทำให้ทีมมันมีจุดมุ่งหมายเดียวกัน ปลุกใจ ทำให้ฮึกเหิม ทำงานไปให้เต็มที่ ผลลัพธ์การทำงานเป็นยังไงก็ตามที่ตกลง (รับผิดรับชอบ) แต่นี่..นอกจากไม่บอกว่าทำดีแล้วจะได้อะไรมากกว่าเดิม แต่ถ้าทำผิดมันชัดเลยว่าจะโดนเล่น
4. ผมเคยจิตนาการ หน. หรือเจ้านายไว้ว่า เขาจะต้องปกป้องเราในการทำงาน อำนวยการทำงานให้เราทำงานสะดวก ผลลัพธ์ยังไงก็ตามตกลง ทำได้ก็ให้รางวัล ทำไม่ได้ก็ผิดตามตกลง แต่นี่นอกจากไม่ปกป้อง ยังมาขู่อีกว่าโดนแน่ๆ ผมแอบคิดว่าพวกนี้มันโตมายังไงวะ? มันต้องอยู่ในสภาพแวดล้อมแบบไหนถึงครองใจคนไม่ได้

นี่เป็นหนึ่งในมุมมองการงานของผม เรื่องการ blame ล่วงหน้าแบบนี้ ผมว่ามันใช่เหรอ? คือก็อยากถามเพื่อนๆ SS ทุกท่าน ไม่ว่าท่านจะเป็น หน. หรือลูกน้องว่า ถ้าวันหนึ่งท่านเป็นผู้บังคับบัญชา ท่านจะทำแบบนี้ไหม? คือบางทีผมอาจจะอยู่ในสายงานที่ไม่ได้เครียดแบบทหาร ตำรวจด้วยมั้ง อันนั้นอาจต้องโหด ต้องได้.. อยากฟังมุมมองหลายๆ ท่าน ขอบคุณครับ

อาการแบบนี้

แสดงว่าเคยทำไม่ถึงเป้าหรือเปล่าครับ คาดว่าคงโดนเบื้องบนกดดันมาอีกที

และคงโดนติติงมาด้วยแน่ๆเลยกะทำเกินเป้าอุดปากอะไรแบบนั้น

ส่วนตัวไม่ตัดสินเพราะสไตล์การใช้คนของแต่ละคนมันไม่เหมือนกันอยู่แล้วน่ะครับ

ผมนี่โดนสั่งแบบ ให้ไปคุยกับลูกค้าแบบที่ 1 แล้วคือตอนแรกผมจะไปคุยแบบที่ 2 ก็ด่าผมไปทีมึงจะไปคุยงั้นไม อะโอเคผมก็ไปคุยแบบที่ 1 ที่หัวหน้าสั่ง พอไปถึงลูกค้าจะเอาแบบที่ 2 (ของผม) แล้วหัวหน้าก็คุยกับลูกค้าว่า ขอโทษนะครับลูกน้องผมมันโง่เองเดี๋ยวผมเปลี่ยนให้นะครับ แล้วก็จะเป็นอารมณ์นี้ตลอด ทำผิดโยนให้ลูกน้อง ทำดีเอาหน้า ไอ้เราลูกน้องก็ไม่รู้จะพูดไง บางทีก็รับปากเจ้าของมา แล้วก็มาไล่บี้ลูกน้องให้ทำให้ได้ รับปากแบบมันลงมาทำเองก็ไม่ได้ แต่ก็ไปบอกเจ้าของว่าพวกผมทำไม่ได้ ได้ประเมินต่ำอีก

มีนก็เป็นแนวทางการทำงานหนึ่งๆหละ

บางคนมองว่าต้องซัพพอร์ทลูกน้อง ต้องพูดดีๆซื้อใจ เพื่อให้ลูกน้องตั้งใจ

บางคนมองว่าต้องกระตุ้น ต้องpush ต้องด่า เพื่อให้งานออกมาดีที่สุด ให้ตามเป้า และคิดว่าคอยประคบประหงมไม่ใช่ทางออก

ผมคิดว่ามีคนที่ประสบความสำเร็จกับทั้งการบริหารทั้งสองแบบนะ ท่านแค่บังเอิญซวยเจอแบบที่ไม่ดีกับท่านเท่านั้น (แต่อาจจะดีกับบริษัทมากกว่า เพราะถ้าไม่push หลายคนอาจจะเอื่อยเฉื่อยทำไปเรื่อยๆหนะ)

ยังไงก็สู้ๆครับ เชื่อว่าถ้าได้ตามเป้า นอกจากดีกับบริษัทแล้ว หัวหน้าก็อาจจะชื่นชม และตัวท่านเองก็พัฒนาไปด้วยครับ

ขอนอกเรื่อง ผมมีความคิดว่าถ้าอยากบันทึกอะไร ก็ลงเฟสแล้วตั้งส่วนตัว
หรือไม่ก็พิมพ์ใส่ แอพ บันทึกอะไรสักอย่างน่าจะดีกว่าคับ
ผมมองว่าการโพสต์มันคือการโชว์ความคิดในที่สาธารณะละ (แถมคนที่เราโชว์เราก็อนุญาติทุกคนแล้วด้วย)

เรื่องหัวหน้า ผมทำงานประจำน้อย แต่ก็เจอหัวหน้าค่อนข้างดี แบบที่จขกท.ว่ามานี่ ไม่น่าทำให้ชีวิตของ จขกท. ดีขึ้นหรอ
แต่จะฉุดต่ำลงมากกว่า หนีไป!!!!!

ลูกน้องผมทำงานห่วยแตกผมโดนเบอร์ 1 ด่าประจำผมยังไม่เคยไปลงกับน้องเลย เห็นใจท่านที่เจอนายแบบนั้น

ปกครองด้วยความกลัว สุดท้ายก็จะโดนลูกน้องเล่นกลับ

เอาจริงๆ ผมไม่กลัวเลยนะ คือ..แล้วไงเหรอ? ผมก็จะถามตัวเอง นายเจ็บผมเจ็บมันได้ประโยชน์อะไร คือ..มันไม่ฉลาดเลย

ไหนจะต้องระแวงว่าลูกน้องจะเกลียดจะเอาคืนอีก จะมีความสุขได้ไง แบบที่ท่านว่าแหละ

อาจจะประสบการณ์ของหัวหน้าก็ได้นะครับ
เคยปกครองแบบนี้แล้วสำเร็จมาก่อน
หรือ อาจจะเคยทำแบบสายซอฟท์แล้วล้มเหลว ก็ได้
ก็ขอให้บรรลุเป้าหมายตามที่ต้องการครับ

หัวหน้าผมก็พุดงี้นะ "ถ้ากลำบาก พวกมงก็จะลำบาก

ถ้ากสบายพวกมงก็จะสบาย" แต่ผมไม่พุดงี้กับลุกน้องนะ

ผมพุดดีๆปกติ ตัดเกรดตามงานงานดีครบAงานดีเกือบครบB

เพราะผมคิดว่า คนมันจะทำดีมันก็ทำเอง ไม่ต้องมีคนบี๊บก็ทำ

ส่วนคนที่ไม่ทำ บอกยังไงก็ไม่ทำอยุ่ดี ขยันก็แค่ชั่วคราว

จริงๆผมงงกับหัวหน้ามาก ในเมลต้นปี19จะคิดเกรดตามระบบ

ดาว แต่พอมาเดือนนี้บอกให้ผมส่ง ประเมินเกรดเหมือนปีก่อน

ถ้าสำหรับผม
เเค่คำพูด อยากพูด ก็พูดไป กดดันอะไรผมไม่ได้หลอก
เเย่สุด ถ้าโดนบีบให้ออก ก็ออก เเต่จะไม่ออกเองเด็ดขาด เพราะไม่ได้เงินชดเชย
อันนี้ผมพูดในฐานะที่งานมา จะ 20 ปีละ เคยเจออะไรมาก็พอสมควรอ่ะนะ
ความรู้สึกปัจจุบัน งานคือทำเพราะเงินเเค่นั้น ไม่ได้มีความผูกพันธ์อะไรกันมากมาย
เซ้าซี้มากๆเข้า ผมไม่ทำซะดื้อๆเลยด้วย
ผิดกับตอนเรียนจบเเล้วทำงานใหม่ๆ
ตอนนี้ คุณก็เเค่เจ้านาย ไม่ได้มีความยิ่งใหญ่อะไรขนาดนั้น

แบบที่คุณจินตนาการก็มี แต่แบบที่ชอบเบลมลูกน้อง งานดีเสมอตัว พองานแย่ก็เตรียมโดน มันก็มีไม่น้อย เราทำผิดตลอด มีอะไรแจ้งไปก็หาว่าเราดูงานไม่ดี พอไปตรวจเองก็ตามที่เราว่า ก็เงียบ

ผมเองก็เคยโดนมา ทำตัวเด่นไปเขาหมั่นไส้ ฮาา