[RE: เสียดาย แต่ไม่ถึงกับเสียใจ !]
ดาร์เรน เฟรชเชอร์ พิมพ์ว่า:
สำหรับผมบอลแมตย์นี้ มันมีภาพเปรียบเทียบอะครับ ไทยเราพอหมดปุ้ปเดินไม่เอาแล้ว ตัดไปที่เวียดนามวิ่งจะเป็นจะตายให้ได้ เราเป็นกองเชียร์จะรู้สึกยังไงอะครับ จะบอกว่า ยังไงเราก้ไม่เข้ารอบ แต่การเล่นกีฬาเพื่อความเป็นเลิศ มันน่าจะคิดได้ดีกว่านี้ อย่างแมตย์อินโด นี่เราเดิน คือไม่เอาแล้ว ผมว่ามันไม่ใช่อะ จะบอกว่าจารโน้ะ บิ้วไม่ขึ้น การเล่นกีฬา โค้ชบิ้วไม่ได้ ล็อคเกอร์รูมน่าจะช่วยกัน อยากแพ้อยากอายคนข้างนอกหรอ นี่พูดถึงแค่การพุชอารมณ์ตัวเอง ส่วนแท็คติค การเล่นผมว่า มีคนบ่นกันเยอะละขอข้ามละกัน u23 ก็ลองคิดเอา ว่าจะทำยังไง แต่ถ้ายังทำ ยังคิดแบบนี้ ก้ได้แค่นี้แหละตกรอบแรกแห้งๆ แบบไม่ได้ลุ้น และมาครื้นเครงในกะลา ในลีคต่อไป แล้วหลอกตัวเองว่า ลีคเราดีที่สุดใน sea
ผมก็คิดไม่ได้ต่างจากท่านเลยครับเอาจริงๆ นักฟุตบอลบ้านเราชอบมีอีโก้ว่าข้าเนี่ยเก่งแล้วมีความคิดที่แบบได้เงินเดือนเป็นล้าน คนติดตามเป็นแสนเล่นบอลแค่เพราะชื่อเสียง ความโด่งดัง เจ็บนิดเหนื่อยหน่อยคือไม่เอาแล้ว มีแค่ไม่กี่คนที่เล่นเพื่อชาติ ส่วนนี้คิดว่าทุกคนคงเห็นกันมาตลอด แต่ก็ยังไม่เคยเห็นใครมาแก้ได้หรือปรับเปลี่ยนทัศนะคติได้ ถ้าถามผมคงอยากให้โค๊ชมีเวลาทำความรู้จักนักเตะกว่านี้ ละก็เฮี๊ยบเลยคือเลือกคนที่อาจจะไม่ดีมากแต่ต้องการเล่นเพื่อชาติ หัวจิตหัวใจแบบไฟท์เตอร์ไม่ยอมแพ้ ละตัดพวกเก่งแต่ทัศนะคติขี้แพ้ออกไปอะครับ