[๒๓๒] ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราจะแสดงปฏิปทา
อันเป็นอุปการะแก่นิพพานแก่เธอทั้งหลาย
เธอทั้งหลายจงฟัง ฯลฯ

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ปฏิปทาอันเป็นอุปการะ
แก่นิพพานนั้นเป็นไฉน ภิกษุในศาสนานี้
ย่อมเห็นว่า จักษุไม่เที่ยง รูปทั้งหลาย
ไม่เที่ยง จักษุวิญญาณไม่เที่ยง
จักษุสัมผัสไม่เที่ยง แม้สุขเวทนา
ทุกข์เวทนาหรืออทุกขมสุขเวทนา
ที่เกิดขึ้นเพราะจักษุสัมผัสเป็นปัจจัยก็ไม่เที่ยง ฯลฯ
ภิกษุในศาสนานี้ ย่อมเห็นว่า ใจไม่เที่ยง
ธรรมารมณ์ไม่เที่ยง มโนวิญญาณไม่เที่ยง
มโนสัมผัสไม่เที่ยง แม้สุขเวทนา ทุกขเวทนา
หรืออทุกขมสุขเวทนา ที่เกิดขึ้น
เพราะมโนสัมผัสเป็นปัจจัยก็ไม่เที่ยง

ดูกรภิกษุทั้งหลาย นี้เป็นปฏิปทาอันเป็น
อุปการะแก่นิพพาน ฯ

ที่มา สัปปายสูตรที่ ๑
พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๘ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๐
สังยุตตนิกาย สฬายตนวรรค
www.84000.org



ทุกท่านครับ วันนี้ผมจะพาท่านมาสู่แก่นของธรรมะโดยย่อดังนี้

รูปทั้งหลายที่เกิดขึ้นจาก ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ
(รูป คือ รูป รส กลิ่ง เสียง สัมผัส ระลึก เป็นต้น)
จิตรับรู้รูปดังกล่าวแล้ว
เพราะจิตยังไม่มีปัญญารู้เห็นตามความเป็นจริงว่า
รูปนี้ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ไม่มีตัวตน
เมื่อไม่รู้เห็นตามความเป็นจริงอย่างนั้น
จิตย่อมน้อมไปสู่อารมณ์อันเกิดจากรูปนั้น

เช่น จิตเกิดราคะ เพราะรูปนั้นเป็นที่ตั้งของราคะ
จิตเกิดโทสะ เพราะรูปนั้นเป็นที่ตั้งของโทสะ
จิตเกิดโมหะ เพราะรูปนั้นเป็นที่ตั้งของโมหะ
เมื่อจิตเป็นไปตามรูปภายนอกแบบนี้
กุศลกรรมก็ดี หรือ อกุศลกรรมก็ดี ย่อมเกิดขึ้นได้
ตามอารมณ์ที่จิตนั้นถูกครอบงำ
บุคคลจึงทำกุศลกรรมหรืออกุศลกรรม
ด้วยอาการอย่างนี้ ติดอยู่ในวังวนอย่างนี้
ย่อมเวียนว่ายตาย เกิด ไปตามภพ ชาติ
ตามเหตุปัจจัยของกรรม ดังนี้

แต่เมื่อใดที่บรรลุธรรมแล้ว
จิตเกิดปัญญารู้เห็นตามความเป็นจริงว่า
รูปนี้ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ไม่มีตัวตน
รูปทั้งหลายที่เกิดขึ้นจาก ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ
ย่อมครอบงำจิตไม่ได้
กุศลกรรมก็ดี หรือ อกุศลกรรมก็ดี ย่อมไม่เกิดขึ้นได้
เพราะจิตไม่ถูกอารมณ์ใดๆครอบงำ
บุคคลจึงไม่ทำกุศลกรรมหรืออกุศลกรรม
ด้วยอาการอย่างนี้ ไม่ติดอยู่ในวังวนอย่างนี้
ย่อมตัดภพชาติ ไม่เวียนว่ายตายเกิด

การดับทุกข์ที่ถูกต้อง จึงเป็นการดับที่ต้นเหตุ
คือ การมองเห็นรูปตามความเป็นจริงว่า
ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ไม่มีตัวตน

ปฏิปทา หรือ การปฎิบัติอันใด
ที่เป็นไปเพื่อการรับรู้รูปตามความเป็นจริงอย่างนี้
คือ ทางปฎิบัติเพื่อพ้นทุกข์ที่ถูกต้อง

ปล. ผมใช้แค่ รูป ยกตัวอย่างเพื่อให้ง่าย
แต่จริงแล้ว ขันธ์ 5 คือ "รูป เวทนา สัญญา สังขาร
วิญญาณ" ทั้งหมดนี้ คือสิ่งที่ควรเห็นตามความจริง
ในทำนองนี้เช่นกัน


กระทู้เก่า
สติเป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่ง
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1821074
การได้ความเป็นมนุษย์เป็นของยาก
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1819464
ความทุกข์ในนรกนั้นอุปมาได้ยาก
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1815802
ความทุกข์ของมนุษย์เป็นแค่เศษของกรรมชั่ว
http://www.soccersuck.com/boards/topic/1814014

สาธุครับ

คนหยาบ ๆ ด่าพระได้โดยไม่ต้องกลัวว่าจะบาปอย่างผม
ไม่เคยยกเนื้อหา ที่ต้องแปลแล้วแปลอีก เนื่องจากมันค่อนข้างเป็นภาษาเชิงราชการเกินไป

อารมณ์คล้าย ๆ ยังกะอ่านกฏหมายที่คนทั่วไป อ่านแล้วจะมึน ๆ งง ๆ กับศัพท์แสงและจรติในการใช้คำต่าง ๆ


ขอสรุปสั้น ๆ ง่าย ๆ ได้ใจความที่ ไม่เคยเห็นเนื้อหาในพระไตรปิฎกของใครยกมาเล่าอ้างหรือกล่าวถึงว่า

แก่นของธรรมะ มีอยู่ 3 อย่าง
-------------------------------
"ศีล สมาธิ ปัญญา"
-------------------------------
ลดรูปให้สั้น และกระชับกว่านั้นเหลือคำคือ
===============================
"สติ"
===============================
เมื่อมีสิ่งเหล่านี้แล้ว
ก่อนกาลจะทำอะไร คุณจะสามารถพินิจ พิจารณา ถึงสิ่งต่าง ๆ ได้เอง ทั้งสภาวะรอบข้าง เหตุผล/มุลเหตุที่จะทำสิ่งนั้น

รวมทั้งวิธีการและรูปแบบที่จะทำ


ทำไมไม่ค่อยเห็นชาวพุทธ คุยกันเรื่องนี้เลยน้ออออออออออ
มีอะไรไม่ถูกใจ ก็ด่ากัน สาปแช่ง กรรโชคให้กลัวกันอย่างไร้เหตุผล
และแน่นอน

... ไร้ "สติ" อย่างที่ชาวพุทธควรจะเป็น


ทำไมน้ออออออออออออ

ขอบคุณครับ

วัฏสงสารนี้ เป็นภัยใหญ่มีทุกข์มาก ชาตินี้จะเป็นชาติเดียวและชาติสุดท้ายที่เราจะเกิด

การเกิดจะไม่มีแก่เรา ถ้าเราตายทางเดียวที่เราจะไปคือพระนิพพาน

คุยครับแต่ไม่ใช่ทุกคนจะรับฟังหรือทำตาม แม้เเต่ตัวผมเองบางครั้งสติก้อไม่มั่งคง ทุกอย่างมาจากการอบรมสั่งสอน ปลูกฝังและฝึกปฏิบัติ เราไปห้ามเขาไม่ได้คนดีคนไม่ดีมันปะปนกันไปในสังคมนี้ถ้าทุกคนดีหมดสังคมคงอยุ่กันสบาย ก่อนจะไปเรื่องแก่นแท้ของศาสนาเอาเรื่องประเพณี ความประพฤติ ถาษา กิริยา ครอบครัว การเมือง ก่อนดีไหมครับเรื่องรอบๆตัวเรามันส่งผลต่อพฤติกรรมของเรายิ่งกว่าศาสนาอีกนะผมว่าเราเกิดมาเจอแม่ก่อครูอาจารย์เจอเพื่อนก่อนจะเจอพระนะครับผม

ขอถามหน่อยครับ สิ่งที่ผมอยากรู้คือวิธีทางปฏิบัติเพื่อเป็นพระโสดาบัน หรือวิธีเพื่อให้เห็นความจริงเห็นไตรลักษณ์ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ต้องทำยังไงบ้าง เช่น ฝึกสมาธิ ถือศีล
และท่านศึกษาจากครูอาจารย์ท่านไหน
คือตัวผมไม่รู้ว่าคำสอนไหนคือของแท้ ผมคิดว่าจะศึกษาหลายๆสำนัก อันไหนที่พูดตรงกันก็คิดว่าคือคำสอนของพระพุทธเจ้าจริงๆ
หลักๆก็ศึกษาพุทธวจนะ อ.คึกฤทธิ์ และหลวงพ่อฤาษีลิงดำ

ผมปฎิบัติธรรมตามแนวทาง มหาสติปัตฐาน 4 ครับ
ทำเฉพาะ กายคตาสติ คือ มีสติตามดูกายในกาย
และเมื่อนั่งกับที่ ก็จะเจริญอาณาปานสติ
ไม่จำเป็นต้องทำได้ทั้งหมดนะครับ
เอาที่เราทำได้สะดวก ไม่ยาก ไม่ลำบากก็พอ
แต่ขอให้ทำไปเรื่อยๆจนชิน จนเป็นนิสัย

เมื่อสติบริบูรณ์แล้ว อินทรีย์ด้านอื่น
มี ปัญญา ศรัธทา สมาธิ วิริยะ ก็จะตามมาได้
ศีลย่อมบริบูรณ์ได้

เท่านี้ก็ได้ชื่อว่าปฎิบัติมาถูกทางแล้วครับ
หมั่นให้ทานตามกาลสมควร
ก็ได้ชื่อว่าทำ ทาน ศีล ภาวนา แล้วครับ

กายคตาสติสูตร
http://www.84000.org/tipitaka/read/v.php?B=14&A=4182&Z=4496