อย่างตัวผมเลยนะ เมื่อก่อนชอบดูบอลมาก จะต้องดูแมนยูเตะทุกแมตช์

ชอบตามข่าวการเมืองตลอด ข่าวสารบ้านเมืองทุกฝ่าย

ชอบเล่นเกมส์ ไปเที่ยวสังสรรค์กับเพื่อนๆ

แต่พออายุมากขึ้น 30+ แต่งงาน(ยังไม่มีลูก) มีกิจการของตัวเอง

ความรู้สึกมันโฟกัสแค่เรื่องธุรกิจกับครอบครัวของตัวเอง จนบางทีก็คิดว่าเราอาจจะคิดถึงคนอื่นน้อยลงรึเปล่า ประมาณว่ากูขอเอาตัวเองกับครอบครัว และธุรกิจให้รอดก่อน (ไม่รู้ว่าเห็นแก่ตัวมั้ย) 555

- บอลก็ดูบ้าง แต่ไม่ทุกนัด

- ข่าวการเมืองก็ติดตาม แต่ไม่อินเหมือนเดิม (แต่ไม่ได้ขาดไปเลย เพราะยังเกี่ยวข้องกับชิวิต)

- เล่นเกมส์นี่แทบไม่ได้แตะ ปกติก็ไม่ได้เล่นเกมส์มือถืออยู่ละ ตอนนี้เล่นเป็นเกมส์เดียวแค่ Dota 1 555

- สังสรรค์กับเพื่อนนี่ก็ไม่บ่อย ส่วนมากจะกินเบียร์ที่บ้านหลังเลิกงาน

แต่ละคนใครมีความรู้สึกแบบนี้บ้าง รึว่ามีความคิดยังไง ลองเล่าสู่กันฟังบ้างครับ

ผมก็เป็นครับท่าน (แต่ผมมีลูกแล้ว)

หมดpassion กับอะไรหลายๆอย่าง งานก็น่าเบื่อ(แต่ลาออกไม่ได้ครับ)

เกมส์ก็ไม่ค่อยมีเวลาเล่น ที่ทำงานเก่าเตะบอลเกือบทุกวัน แต่ตอนนี้ปีนึง เตะ3ครั้งเอง

เซ็งจิต

passion เรื่อง sex ลดลง

อายุ 28 แต่งงานแล้ว

เมื่อก่อนปาร์ตี้กับเพื่อนแทบทุกอาทิตย์ เดี๋ยวนี้เลิกหมด บอลนี่ไม่มีเวลาดูแล้ว ตามผลอย่างเดียว

ทำงานประจำ วันหยุดทำงานเสริม วันที่หยุดจริงๆก็แค่พาแฟนกินข้าวตามห้าง

รู้สึกต้องใช้ชีวิตแบบมีการวางแผนมากขึ้น

ลดลงทุกอย่าง เมื่อก่อนชอบไปร้านเหล้า เดียวนี้ไม่ไป
ชอบเตะบอลมากๆ ตอนนี้ไปเล่นเดือนละครั้งแล้วไม่สนุกเลย
ปล.จะพิมบอกเบื่อเมียก็ตรงไป

ผมลูกสอง ไม่รู้สึกหมด Passion นะครับ งานนี่ยิ่งกระหายเงิน เพราะต้องส่งลูกเรียน หารายได้ทุกทาง เปิดร้าน ทำกับที่บ้าน เทรดหุ้น

ที่ผมยิ่งอยากมากขึ้น คือแบ่งเวลากลางคืนมาเล่น เกมส์นี่แหละครับ มีครบ ทั้ง PC Switch Ps4 จนเมียชอบเล่นด้วยเลยครับ

ลดดูบอล ลดงานเลี้ยงสังสรรค์ อย่างอื่นเหมือนเดิม ฟังเพลง อ่านหนังสือ ดูหนังแผ่น เล่นกีตาร์

แพสชั่นในการดูบอลเนี่ยแล่ะ ลดลงเยอะเลย

ตะก่อนพลาดไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว

เดี๋ยวนี้ดึกก็ไม่ไหวละ

ยิ่งหลังๆรู้สึกเล่นเกมดูสตรีมสนุกกว่าดูบอลอีก

ผมไม่ลด แต่ไม่ได้

ที่นึกได้ก็เรื่อง เกม PS4วางจนฝุ่นเกาะ แต่แผ่นนี่ซื้อจัง กะดูเรื่องดูบอล ผมหมด Passion จริงๆเพราะต้องทน อม"โอเล่" นี่แหละ

ผมยังไม่แต่งงาน แต่ได้เห็นความเปลี่ยนแปลงของเพื่อนที่แต่งงานมาหลายคนแล้ว เท่าที่เห็น คือ passion ในด้านความฝันของพวกมันหายไป ความฝันที่เคยเล่าไว้อย่างยิ่งใหญ่ ฉันอยากทำนั่น ทำนี่ หายไปพร้อมๆ กับการมาของสิ่งมีชีวิตที่ถูกเรียกว่า "ลูก" เหมือนเงินที่จะสร้างฝันของตัวเองนั้นมันถูกเอาไปสร้างฝันของลูกแทนเกือบหมดทุกคู่ (ยกเว้นคู่ที่บ้านรวยอยู่แล้ว กับพวกศักยภาพในการหาเงินสูงเท่านั้นที่ความฝันยังอยู่ แต่ก็หดเล็กลงกว่าเมื่อก่อน)

นี่จึงเป็นเหตุผลที่ผมรู้สึกว่า ยังกลัวการที่จะต้องแต่งงานก่อนความฝันจะสำเร็จ อยู่พอสมควร

โอเคว่ามันมีหลายคนบอกว่า

1. การมีคู่คิด คู่ชีวิตก็อาจจะทำให้เรากระตือรือร้นมากขึ้น
>>> ผมมองว่านั่นก็ใช้ได้กับเฉพาะคนที่เข้ามาแล้วมีความฝันแบบเดียวกัน ซึ่งส่วนใหญ่ก็ไม่ค่อยจะตรงเท่าไหร่

2. แต่งงานช้า กลัวมีลูกไม่ทันใช้ กลัวไม่ได้เห็นความสำเร็จของลูกก่อนตาย
>>> เอาจริงๆ ความคิดผมตอนนี้คือ กุจะสร้างทุกอย่างเอาไว้ให้เอ็ง(ลูก) ส่วนสุดท้ายแล้วเอ็งจะอยากได้ หรือไม่อยากได้ในสิ่งที่กุสร้างให้ เอ็งก็ไปบริหารจัดการต่อเอาเอง จะขายทิ้ง จะบริหารต่อ จะเปลี่ยนแปลง จะทำอะไรก็เชิญ ข้าจะสอนเอ็งให้ใช้ชีวิตมากกว่าเรียนอยู่แต่ตำรา ส่วนสุดท้ายแล้วเอ็งจะประสบความสำเร็จในชีวิตหรือเปล่า มันก็คือโชคชะตาของเอ็ง กุคงไม่ได้มีชีวิตยืนยาวที่จะรอดูเอ็งไปได้ตลอดหรอกนะ โลกเรามันก็แค่นี้แหละ

3. มีลูก จะพบความสุขอีกแบบ
>>> ก็อาจจะจริงมั้ง เห็นคนมีลูกวันๆ โพสต์ fb อวดลูกตลอด ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนไม่มีโมเมนท์นี้ แต่ไม่เป็นไร เราเป็นผู้ชาย 30 40 50 มันก็ไม่แก่เกินไปที่จะแต่งงานหรือมีลูก แต่ถ้าคุณเป็นผู้หญิงอาจจะคิดแบบนี้ยากหน่อย ดูอย่างเจ้าสัวเขาช่องดูสิ

4. แต่งงานกับสาวรุ่นลูก ไม่อาย หรือไม่กลัวเขาเข้ามาเพราะเงินบ้างเหรอ
>>> จะเข้ามาเพราะอะไรก็ช่างเถอะ ขอแค่มันยอมแต่งด้วย ยอมร่วมเตียง ร่วมชีวิตซักพักก็ดีแล้วนี่ อย่างน้อยๆ ก็ถือว่าเราแฮปปี้ในช่วงเวลาหนึ่ง แม้สุดท้ายเขาจะเข้ามาเพราะเงิน หรือหลอกเราจริง สุดท้ายชีวิตคนคนหนึ่งตั้งแต่เกิดจนตาย ผมเชื่ออย่างหนึ่งว่า ความสุข-ความทุกข์ = 0 ไม่มีใครสุขหรือทุกข์ตลอดไป สุดท้ายชีวิตเราทั้งชีวิตก็จะลงเอยที่ 0 อยู่ดี

ผมคลั่งฟุตบอลน้อยลง แต่ไม่ใช่เพราะอายุขึ้น แต่เป็นเพราะโบอาช

สมัยก่อนเชียร์เชลซี ไม่รู้จักการแพ้จนชิน แค่เสมอยังนอนไม่หลับ

เกมในบ้านที่แพ้ยากโคตรๆ ก็ยังแพ้ได้ง่ายๆ

ทำให้ผมแบบเข้าใจฟุตบอลอีกแบบเลย แบบว่าเราต้องรู้จักการประมาณตน

ว่าทีมเราไม่ได้อยู่จุดสูงสุดเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ต้องแพ้ให้เป็น เพราะจะต้องแพ้อีกเยอะ

เมื่อก่อนนี่ผมบ้าบอลจริงๆ ผมเคยไม่ไปเที่ยวทะเลคนเดียว เพื่อที่จะอยู่บ้านดูบอลมาแล้ว

แต่ตอนนี้ลดลงไปเยอะมากแล้ว ใครด่าทีมก็ไม่รู้สึกโกรธเลย

น่าสงสาร ไม่เป็นไรครับ
ไม่ต้องง้อใคร มือเรายังมี

ผมเป็นเหมื่อนกัน ลูกกำลังจะคลอดเดือนมกราปีหน้า

เล่นบอร์ด ss น้อยลง
เล่นเกมส์น้อยลง

แต่ฟุตบอลดูมากขึ้นนะเพราะฟอร์มกำลังดีดูเกือบทุกนัด หนังก็ดูมากขึ้นแทน

สงสัยไอพวกที่ใช้แรง ต้องเล่น ต้องคิด มันเบื่อละ เหนื่อยด้วย เน้นรับชม

ดูบอล - ถ้าเชียร์แมนยู ก็ดูบ้างไม่ดูบ้างอ่ะ ถูกแล้ว เพราะทีมมันเล่นไม่สนุกเหมือนเก่า