เห็นกรณี ซัวเรส - สเตอริดส์ , ซาลาห์กับมาเน่ ที่เหมือนไม่ค่อยลงรอยกัน

หรือเนย์มาร์ที่โดนบัปเป้ เริ่มแซงละ

แต่พวก เคน เลวาน ซัวเรซยุคบาซ่า กุน ไรพวกนี้ไม่มีคู่แข่งในทีมอยู่ละ

คืดว่า กองหน้าอาชีพนี่มองเพื่อนร่วมทีมตำแหน่งเดียวกัน เป็นคู่แข่งปะคับ

กรณีที่มีฝีเท้าดีๆ ในตำแหน่งเดียวกัน มากกว่า 1 คน

ต้องมีอยุละครับ ผมว่าทุกสายอาชีพแหละ มองว่าไอนี่คู่แข่งเรานะ ไอคนนี้เพื่อนเรานะ

ดูที่โกล์น่าจะชัดเจนที่สุดนะฮะ

ตำแหน่งเดียวกัน แต่มีที่ให้ลงแค่ที่เดียว..ส่วนใหญ่ถ้าแต่ละคนต่างคิดว่าตัวเองไม่เป็นรอง ก็ต้องมีคนนึงย้ายออก

ส่วนกองหน้า ขึ้นอยู่กับคาแรคเตอร์ส่วนตัวแหละฮะ

ถ้าบ้าสถิติมากๆ อยากมีชื่อบนสกอร์บอร์ด ก็อาจจะมองอีกคนเป็นคู่แข่งแหละ

ดูโด้เมสสิครับ ถึงจะคนละฝั่ง แต่ก็เป็นคู่ปรับกันมาตลอด

มองแหละ มากน้อยแล้วแต่คน

เพราะไอ้คนๆนั้นมันมีสิทธิจะมาแข่งรางวัลดาวซัลโว ถุงมือทองกับเราหรือ เรากับมันใครจะติด best 11

อีกทั้งสื่อที่จะยกชื่อนั้นมาเทียบกับเรา คนเราถ้าต้องเทียบกับใครเป็นธรรมดาที่เราอยากดีกว่า เหนือกว่า

อย่างเอาใกล้ตัว เรื่องเรียนเนี่ย ในระบบอิงเกณฑ์ใครก้มสิทธิ์​ได้เกรด 4 หมด แต่พวก top 5 ในห้องมันก็มีเหล่กัน ดูคะแนนตัวเองแล้วเหลือบมองอีก 4 คนที่เหลือบ้างแหละ

คนที่ไม่เป็นแบบนั้นอาจจะพอมี แต่เป็นส่วนน้อย

เคยอ่านสัมภาษณ์ฟาบินโญ่ หมอปลาบอกว่าตอนมาอยู่ลิเวอร์พูลช่วงแรก เค้าก้แปลกใจมากที่ มิลเนอร์ กับ เฮนโด้ที่ควรจะเป็นคู่แข่งแย่งตำแหน่งของเค้า มาช่วยดูแลเค้าดีมาก พยายามช่วยให้เค้าปรับตัวเข้ากับทีมได้เร็วๆ ถ้าอ่านจากสัมภาษณ์นี้ก็แสดงว่า เรื่องแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกันในทีมฟุตบอลก้คงเปนเรื่องปกติ

หมอปลา

แล้วแต่คนมั้งครับ ถ้านิสัยดีๆ ทัศนคติดีๆเขาก็ไม่มองเป็นคู่แข่งหรอก ถ้าเจอแบบพวกยโสโอหัง ก็คงไม่ชอบกัน

ลึกๆแล้วก็อยากชนะแหละ แต่มันทีมเดียวกันไง ถ้าไม่มองว่าทีมสำคัญกว่ามันก็อยู่ยาก

ที่ดูๆก็ทีมชาติไทย แบ๊คขวาแข่งขันกันสูงมาก แต่เขาก็สนิทกันนะ

เวลาทำงาน หรือถูกเลือกเป้นตัวแทนอะไร แล้วเขาไม่เลือกผม ไปเลือกเพื่อนผม ผมก็รู้สึกเฟลเหมือนกันนะ แต่ก็ไม่แสดงออกอะไร คนเขาจะมองว่าเรางี่เง่าและไม่มืออาชีพด้วย รอโอกาสต่อไปดีกว่า

ก็ต้องแยกแยะนิดนึง เป็นคู่แข่ง(rival)ไม่ได้หมายความว่าเป็นศัตรู(enemy) การมีคู่แข่งก็เป็นแรงผลักดันให้ตัวเองพัฒนาเหมือนกัน

คนที่เก่งๆ เขาก็มองทุกคนเป็นคู่แข่งหมดไม่ว่าจะคนละทีมหรือทีมเดียวกัน

ก็อยู่ที่แผน

ถ้าตัวจริงทั้งคู่คงเป็นเพื่อนร่วมงาน

ต้องมีอยู่แล้ว มีตัวหลักก็ต้องมีตัวสำรอง

ก็ดีนะจะได้มีแรงผลักดันในการพัฒนาตัวเองเพิ่มขึ้น

เป็นสิครับ ถ้าไม่ใช่สตาร์ค่าตัวแพงจริงๆ ย้ายไปยืนชูมือขอบอลจนปวดจักแร้. ไม่จำเป็นเขาแทบไม่ส่งให้ ยกเว้นทีมที่มีผู้จัดการคุมจัดการคนเก่งๆ สามารถจัดสรรปันส่วนให้ทุกคนลงเล่นสม่ำเสมอได้. ปัญหาพวกนี้ก็จะน้อยลง

ปล. เหมือนมุ้ยไปเล่นลีกสเปน แทบไม่ได้บอล ถ้าไม่วิ่งไม่ว่างจริง หรือไม่ตันเพื่อนแทบไม่จ่ายบอลให้เลย

กับเมสซี่นี่ ไม่เคยเห็นกองหน้าคนไหนมองเมสเป็นคู่แข่งเลย(เฉพาะในทีมบาซ่า)

เอาง่านๆลองนึกภาพ ตอนนั้นมีแต่ข่าวสเปอร์สอยากได้กองหน้ามาช่วยเคน และไม่มีใครอยากมา เพราะไม่อยากมานั่งสำรอง

เลิกคิดว่าการมีศัตรูในชีวิตคือคำสาปซะเถอะ มันอาจเป็นของขวัญ

"คนฉลาดตักตวงจากศัตรูได้มากกว่าคนโง่ได้จากสหาย"


เราทุกคนถูกขับเคลื่อนด้วยบางสิ่ง

ในเกมฟุตบอล เราต่างต้องการเป็นตัวจริงและแชมป์
แต่คำถามคือ “คุณจะเป็นตัวจริงในแบบไหนและเป็นแชมป์อย่างไรล่ะ?”


เพื่อให้เล่นเกมชีวิตให้ชนะ หลายคนมักแสวงหา “วิธีการ”
ทั้งที่ในความเป็นจริงแล้ว สิ่งที่สำคัญยิ่งกว่า “วิธีการ” คือ “แรงขับ” หรือเหตุผลที่คุณต้องชนะ
และสิ่งที่คอยขับเคลื่อนคุณนี่เอง คือสิ่งที่จะกำหนด “วิธีการ” แข่งในเกมชีวิตของคุณ

http://oknation.nationtv.tv/blog/trainthetrain/2019/04/15/entry-1