การพ่ายแพ้ ทีมชาติกัมพูชาและมาเลเซีย คือความผิดพลาดไม่กี่จุด แต่กลายเป็นหายนะ

นัดที่พบกับกัมพูชา หลังจากที่ทีมชาติไทยชุด U19 บู้แหลกยิงเป็นกอบเป็นกำ ก็เดินเกมส์รุกเหมือนเดิม ทิ้งกองหลังไว้สองคน และตำแหน่งกลางตัวรุกดันขึ้นสูง ไปรวมอยู่กับตำแหน่งด้านหน้า(ยืนหน้า 4 คน) ทำให้เพื่อนร่วมทีมต้องเรียกให้ลงมาหลายครั้ง กลางโล่ง กัมพูชาใช้จังหวะสวนกลับเราในครึ่งแรก ก็เป็นประตูอย่างง่ายดาย ครึ่งหลังกัมพูชาแรงหมด(หมดจริงๆไม่ได้ตั้งใจถ่วง) จึงไม่ขอพูดถึงนะครับ ถ้าวันนั้นเราเคาะบอลเล่นบอลกันเป็นกลุ่มไปเรื่อยๆ รอโอให้กัมพูชาแรงหมดค่อยเจาะแบบสบายๆ โอกาสแพ้กัมพูชาแทบไม่มีเลย แต่โค้ชเลือกที่จะเล่นแนวเดียวคือบู้แหลก ไม่มีบุ๋น

นัดสุดท้ายพบกับมาเลเซีย เล่นกันเป็นกลุ่มได้ดีขึ้น ตำแหน่งกลางช่วยกันมากขึ้น ตำแหน่งหลังยืนตำแหน่งได้ดีขึ้น เล่นเกมส์เพลสแล้วทำให้มาเลเซียพลาดหลายครั้ง ไทยครองเกมส์เป็นส่วนใหญ่ แต่ปัญหาคือบู้แหลก เมื่อได้บอลรีบพาบอลขึ้นไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว จึงทำให้หลายครั้งส่งบอลขาดๆเกินๆ ใช้โอกาสเปลือง เพราะทุกคนหวังให้ได้ประตูเร็วที่สุด ยิงแบบก้มหน้าตา เต็มแรง ไม่มีทิศทาง ก่อนที่จะมาเสียประตูเพราะหมดแรง (หมายเลข 3 วิ่งไม่ออก)

การที่เราจะชนะไม่จำเป็นต้องเร่งตะบี้ตะบันขนาดนั้น พยายามเล่นกันเป็นกลุ่มพาบอลไปแล้วจบสกอร์โดยการกำหนดทิศทางด้วยสติแล้วยิง ไม่จำเป็นต้องแรงเข้าไว้ (ลูกจ่อๆหน้าเขตโทษหลายครั้ง แตะเปลี่ยนทิศก็เข้าแล้ว)

ผมมองว่าโค้ชหระมีการพัฒนาขึ้นเหมือนกัน เช่น มีการออกมายืนสั่งการหลังจากทัวร์นาเม้นก่อนหน้านี้ไม่มี มีการเล่นบอลเป็นกลุ่มดีขึ้นแต่ยังไม่ดีเท่าชุดใหญ่ มีการเพลสแบบเป็นทีมดีขึ้นแต่ยังไม่ดีเท่าชุดใหญ่ แต่คงเป็นเพราะโค้ชอิสระ เป็นโค้ชหนุ่มไฟแรง ที่หากสะสมประสบการณ์อีกนิดอาจเป็นโค้ชที่มีฝีมืออีกคนในวงการฟุตบอลไทยในอนาคตก็ได้ครับ(อาจจะนะครับ) เพราะว่า ทราบมาว่าโค้ชหระเป็นคนทีี่มีวินัยสูงและนี่ก็ไม่แปลกใจถ้านิชิโนะจะยังให้โค้ชหระเป็นผู้ช่วยต่อ (ผู้ช่วยแต่คงยังไม่ใช่โค้ชครับ)

ทัศนคติของโค้ชและนักเตะคือปัญหาหลัก

อิสระ ผิดพลาดตั้งแต่นัด2ที่ส่งชุดใหญ่ลงไปเจอทีมอ่อนที่สุด ผมเป็นโค้ชจะไม่สนใจนัดนี้เลย ยิงแค่10ลูกก็พอแล้ว เอาจริงๆแค่ชนะก็เพียงพอ นักเตะจะได้หมุนเวียน สำรองจะได้โอกาส ตัวหลักจะได้พัก แล้วค่อยมาจัดเต็ม2นัดสุดท้าย ชึ่งแค่ชนะกัมพูชาก็เพียงพอแล้วล่ะ นัดเจอมาเลย์รูปเกมจะเปลี่ยนไปเพราะมาเลย์จะไม่เสี่ยง เราก็ไม่ต้องเร่ง 7คะแนน(ตัดนอร์ทมาเรียน่าออกไป) ก็เข้ารอบทั้งคู่ ประตูบวกสูงทั้ง2ทีม ไม่ว่าใครจะเป็นที่2ก็เถอะ

พลาดท่าต่อกัมพูชา อิสระประมาท ประเมินคู่แข่งต่ำ ควบคุมนักเตะไม่ได้ แทคติกไม่มีอีก ผมนั่งดูไม่มีห่าอะไรเลย แถมเร่งจังหวะเพราะลนลาน บางคนก็พยายามโชว์อย่างเดียว และเมื่อเริ่มสั่งการนักเตะไม่ได้ ผลคือนักเตะสมาธิหลุด

นักเตะ แก้กันไม่ได้จริงๆเรื่องทัศนคติ (ชุดใหญ่ก็เป็น) เมื่อเราประเมินคู่แข่งต่ำ หากเล่นผิดฟอร์มหรือพลาดจะมีปัญหาทันที จากที่เล่นฟุตบอล กลายเป็นเล่นคน นอกเกม

ผมชอบสไตล์ญีปุ่น ตรงที่เขามีวินัย ให้เกียรติคู่ต่อสู้ ไม่ขี้โม้ ไม่เกทับ แต่จะยกยอคู่แข่ง แล้วค่อยไปถล่มในสนาม

เราเห็นบ่อยๆ นักเตะ โค้ช เวลาสัมภาษณ์แต่ละทีโวล้วนๆ จะชนะ จะถล่ม ขนาดเจอญีปุ่นแม่งยังบอกว่าจะชนะ ขณะที่ญีปุ่นบอกว่า ไทยเป็นทีมที่ดี น่ากลัว มีนักเตะฝีเท้าดีหลายคน เป็นงานยากของญีปุ่น

แต่พอลงสนามเท่านั้นแหละ ถล่มไทยเละมาตลอด

ผมว่าโคชยังวัยรุ่นอยู่ยังไม่แก่วิชาพอ ยังไม่รู้จังหวะผ่อนหนักผ่อนเบา เด็กก็ด้วยด้วยความมุ่งมั่นจะเอาประตูให้ได้เลยกดดันตัวเองและบุกตะบี้ตะบันขาดการผ่อนหนักเบาเช่นเดียวกับโคช ซึ่งเรื่องพวกนี้เมื่อสะสมเวลไปเรื่อยๆจะเก่งขึ้น อย่างครึ่งหลังเนี่ยกองกลางแทบไม่มีประโยชน์เพราะถ้ากองหลังตัดบอลได้ก็เน้นโยนท่าเดียว ซึ่งโดนดักง่ายมาก ถ้าบุกแบบขึงเกมตรึงแผงกลางไว้จะกดได้ต่อเนื่องมากกว่าแต่จะยิงได้ไม่ได้มันก็ตอบไม่ได้แต่มีโอกาสสร้างเกมบุกเยอะกว่าตักบอลโด่งแน่นวล แต่เอาแหละตกรอบไปแล้ว ผลงานออกมาไม่ดีก็ต้องรับผิดกันไป

ทัศนคติของโค้ชและนักเตะคือปัญหาหลัก

อิสระ ผิดพลาดตั้งแต่นัด2ที่ส่งชุดใหญ่ลงไปเจอทีมอ่อนที่สุด ผมเป็นโค้ชจะไม่สนใจนัดนี้เลย ยิงแค่10ลูกก็พอแล้ว เอาจริงๆแค่ชนะก็เพียงพอ นักเตะจะได้หมุนเวียน สำรองจะได้โอกาส ตัวหลักจะได้พัก แล้วค่อยมาจัดเต็ม2นัดสุดท้าย ชึ่งแค่ชนะกัมพูชาก็เพียงพอแล้วล่ะ นัดเจอมาเลย์รูปเกมจะเปลี่ยนไปเพราะมาเลย์จะไม่เสี่ยง เราก็ไม่ต้องเร่ง 7คะแนน(ตัดนอร์ทมาเรียน่าออกไป) ก็เข้ารอบทั้งคู่ ประตูบวกสูงทั้ง2ทีม ไม่ว่าใครจะเป็นที่2ก็เถอะ

พลาดท่าต่อกัมพูชา อิสระประมาท ประเมินคู่แข่งต่ำ ควบคุมนักเตะไม่ได้ แทคติกไม่มีอีก ผมนั่งดูไม่มีห่าอะไรเลย แถมเร่งจังหวะเพราะลนลาน บางคนก็พยายามโชว์อย่างเดียว และเมื่อเริ่มสั่งการนักเตะไม่ได้ ผลคือนักเตะสมาธิหลุด

นักเตะ แก้กันไม่ได้จริงๆเรื่องทัศนคติ (ชุดใหญ่ก็เป็น) เมื่อเราประเมินคู่แข่งต่ำ หากเล่นผิดฟอร์มหรือพลาดจะมีปัญหาทันที จากที่เล่นฟุตบอล กลายเป็นเล่นคน นอกเกม

ผมชอบสไตล์ญีปุ่น ตรงที่เขามีวินัย ให้เกียรติคู่ต่อสู้ ไม่ขี้โม้ ไม่เกทับ แต่จะยกยอคู่แข่ง แล้วค่อยไปถล่มในสนาม

เราเห็นบ่อยๆ นักเตะ โค้ช เวลาสัมภาษณ์แต่ละทีโวล้วนๆ จะชนะ จะถล่ม ขนาดเจอญีปุ่นแม่งยังบอกว่าจะชนะ ขณะที่ญีปุ่นบอกว่า ไทยเป็นทีมที่ดี น่ากลัว มีนักเตะฝีเท้าดีหลายคน เป็นงานยากของญีปุ่น

แต่พอลงสนามเท่านั้นแหละ ถล่มไทยเละมาตลอด

ส่วนตัวคิดว่าถ้าได้โค้ชดีๆวินัยเฮี๊ยบๆมายังไงทรงบอลก็ดีขึ้นแน่ๆ

เป็นไปได้ก็อยากจะให้ลองเอาโค้ชญี่ปุ่นเกาหลีมาทำตั้งแต่ชุดเด็กๆเลย
โค้ชเยาวชนญี่ปุ่นตามทีมเจลีคเก่งๆที่ไทยพอจะจ้างมาคุมได้ต้องมีบ้างแหละ

คงคิดข้ามเกมส์เก็บชุดใหญ่จัดกับมาเล​ทั้งๆที่จัดกับกัมพูชาก็สบายแล้ว​ สลับตำแหน่งมั่วไปหมดสงสารน้องๆที่เตรียมตัวมาจริงๆ

โค้ชครับ อย่างเดียว อารมณ์อูไน เด๊ะๆ ตัวก็ไม่ได้ขี้เหร่ ทำพังหมด ไอเดียไม่มี

โค้ชไม่ฉลาดครับ​ มาเลเซีย​ดีกว่าเขมร​ เราเน้นนัดเจอเขมร​ ก็เข้ารอบแล้วครับ​ นัดสุดท้าย​เล่นชิลๆเสมอกอดคอกันเข้ารอบ