sukiojenny พิมพ์ว่า:
ถ้าตอนเครียดสุด เคยต้องรีเฟอร์ผู้ป่วยโรคหัวใจ จาก ร.พ.นึง จากเพชรบุรี มุ่งหน้าไป ร.พ. ที่มีเครื่องมือพร้อม ร.พ.นึง ที่สมุทรสาคร
ก่อนขึ้นรถ Ambulance ก็ใส่ท่อช่วยหายใจอะไรเรียบร้อย อุปกรณ์มีตามมาตรฐานรถ Am ผมไปกับหมอ กับอินชาร์จ ER (หัวหน้าผมเอง ญ 40 ปลายๆ) ซึ่งผู้ป่วยก็คือญาติของหัวหน้าผมเองนี่แหละ
ระหว่างทาง ผู้ป่วยแย่ลง หัวหน้าก็เริ่มใจร้อนรน เริ่มถามหานู่นนี่ที่ในรถ Am ไม่มี แล้วก็โวยวาย (มันเป็นแค่รถ Am ไม่ใช่รถ Heart โดยเฉพาะ ไม่มีขนาดนั้น ก่อนขึ้นรถแกควรรู้อยู่แล้วว่ามาตรฐานรถเราเป็นแบบนี้ ก่อนขึ้นแกก็ถามรถมียาเหมือนเดิมใช่มั้ย ผมก็บอกใช่ ก็ตามมาตรฐาน) แกก็โทรหาน้องที่อยู่ ร.พ. ระหว่างทางที่รู้จักกัน สั่งนู่นนี่นั่นมา สักพักระหว่างทางอาการแย่ลงอีก ก็ทำ CPR ผมก็ทำตามมาตรฐานไป แต่หัวหน้าแกอะไรไม่รู้โวยวายบอกทำไม่ถูกเอามือดันผมออกแล้วขึ้นทำเองแล้วก็โวยวาย จนหมอที่มาด้วยต้องบอกใจเย็นๆน้องมันทำถูกแล้ว โคตรตึงเครียดสุดๆ
สุดท้ายก็สามารถประคองผู้ป่วถึง ร.พ. เพื่อผ่าตัดฉุกเฉินได้สำเร็จ ขากลับหมอนี่ชิงนั่งหน้าเลย ผมนั่งด้านหลังกับหัวหน้ากลับมา แทบไม่พูดอะไรกันเลยสักคำ วันต่อๆมาก็กลับเป็นปกติ ไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้กันอีกเลย มีแค่หมอเหมือนพยักหน้าให้เหมือนแบบ พี่เข้าใจน้องเอ๊ย
ผมเป็นแค่คนอ่านแต่เข้าใจเลยว่าเป็นสถานการที่ยากลำบากมาก เข้าใจความรู้สึกของทุกคนในตอนนั้นเลย