bubba พิมพ์ว่า:
ผมมีโอกาสได้คุยกับรุ่นน้องโรงเรียนคนนึง หลังจากไม่เจอกันหลายปี
เหมือนผมจะโดนหยอด และน้องเค้าก็น่ารัก ผมเลยชวนน้องเค้าคุย
ก็คุยกันมาตลอด วันไหนเค้าว่างก็คุยเยอะ วันไหนเค้าหายคือหายแล้ว
ผมทำแค่ส่งสติกเกอร์รอเค้า ถ้าเค้าว่างก็จะส่งกลับมา แบบนี้ จะประเมินได้ว่ายังไงครับ
เอาจริง ๆ ผมจะคุยเรื่อย ๆ แหละ อยากคุยกับเค้าจริง ๆ
แฟนปัจจุบัน ตอนผมจีบใหม่ๆ ยังมีเงียบกันไป 3-4วัน ผญ.ถึงตอบ
หนักสุดหายกันไปเลย 2 อาทิตย์ เพราะผมทักไปละไม่ค่อยตอบ ผมก็ไม่จีบต่อ ปรากฏเดินสวนกันละเค้านึกได้มั้ง ว่าทำไมไม่ทักมาหาเค้าไรงี้
ของแบบนี้อยู่หลา่ยใจปัจจัยครับ ทั้งดวง โอกาส สำคัญสุด เป็นผู้ชายต้องใจเย็นๆครับ
ฝืนไปจะไม่ได้อะไรสักอย่าง
ค.ศ. 1925(พ.ศ. 2468)เมื่อเราเริ่มจัดตั้งกลุ่มแกนของพรรคอภิวัฒน์ในปารีส ข้าพเจ้ามีอายุเพียง 25 ปีเท่านั้น หนุ่มมาก หนุ่มทีเดียว ขาดความจัดเจน แม้ว่าข้าพเจ้าได้รับปริญญาแล้ว และได้คะแนนสูงสุด แต่ก็ไม่มีอะไรมากไปกว่าทางทฤษฎี ข้าพเจ้าไม่มีความจัดเจน และโดยปราศจากความจัดเจน บางครั้งข้าพเจ้าประยุกต์ทฤษฎีอย่างนักตำรา ข้าพเจ้าไม่ได้นำความเป็นจริงในประเทศของข้าพเจ้ามาคำนึงด้วย ข้าพเจ้าติดต่อกับประชาชนไม่พอ ความรู้ทั้งหมดของข้าพเจ้าเป็นความรู้ตามหนังสือ ข้าพเจ้าไม่ได้เอาสาระสำคัญของมนุษย์มาคำนึงด้วยให้มากเท่าที่ข้าพเจ้าควรจะมี ในปี ค.ศ. 1932 (พ.ศ. 2475) ข้าพเจ้าอายุ 32 ปี พวกเราได้ทำการอภิวัฒน์ แต่ข้าพเจ้าก็ขาดความจัดเจน และครั้นข้าพเจ้ามีความจัดเจนมากขึ้น ข้าพเจ้าก็ไม่มีอำนาจ
ปรีดี พนมยงค์ เอเชียวีก ฉบับวันที่ 28 ธันวาคม พ.ศ. 2523