ในฐานะที่พวกคุณเกิดก่อน หลายปี

อยากถามว่าโลกเรามันเครียดแบบนี้ทุกๆปีไหมครับ

ทำไมปัญหาเหมือนกับว่ามันมีทุกๆปีเลย

ตอนนี้ไม่ว่าจะเป็นพิษเศรฐกิจทั่วโลก

ประเทศเราก็ย่ำแย่

หุ้นราคาตก

ตลาดออนไลน์ไทย เหมือนจะโดนจีนครอบงำอีกไม่นาน

ไฟไหม้ป่าอเมซอน เดือนก่อนน้ำแข็งละลาย

ประเทศเราบางพื้นที่มีภัยแร้ง บางพื้นที่ไหนจะน้ำท่วม ฯลฯ

ผมว่าผมเป็นเจ้าของกิจการ สบายกว่าคนอื่น มีเวลามีเงินมากกว่าคนทั่วไป

ยังเครียดรู้สึก สงสารพนักงานนะ ทำงานได้วันละ 300+

ปัญหาเขาจะมีขนาดไหน แค่ใช้เงินกินข้าวก็ลำบากแล้ว ไหนจะครอบครัวเขาอีก

ปัญหาจิปาถะ เช่นป่วย รถเสีย ซ่อมบ้านนี่ไม่ต้องพูดถึง

หรือผมวิตกมากไป โลกเรามันหมุนด้วยแบบนี้จริงๆเหรอ

ทุกวันนี้จะซื้ออะไรเช่น รถ บ้าน หรือของอะไรที่มันดีต่อใจ ราคาแพงๆผมไม่กล้าจับเลยนะ

เพราะรู้สึกโลกเรามันผันผวนมาก แต่ก่อนพึ่งรัฐบาลดีชั่ว
เดี๋ยวนี้รู้สึกต้องเอาเศรษกิจโลกมาอ้างอิงด้วย

ยังนึกเป็นห่วงน้องๆ เงินเดือน 10,000-30,000 ที่ผ่อนรถอยู่เลย เขาจะลำบากขนาดไหน

แล้วถ้าเขาตกงาน หรือมีเหตุที่ต้องใช้เงินก้อนใหญ่ต้องทำไง

ชีวิตมันต้องเจออะไรเลวร้ายอีกมากมายเลย

ความโชคดีแต่ละวันคือ ไม่เจอสิ่งเลวร้าย
แต่ถ้าวันนั้นโชคร้าย เขาจะใช้ชีวิตยังไง

. .

ตอนต้มยำกุ้งก็เครียดอยู่นะ แต่คนละฟีลกับปัจจุบัน

เครียดเหมือนๆกันครับ

แต่ปัจจุบันมีโซเชี่ยลมีเดียเข้ามา

มันมีทั้งมุมที่มีอยู่ตั้งนานแล้วแต่เราไม่เคยเห็น

ทั้งแง่ของเรื่องร้ายๆ และ เรื่องดีๆ

แค่ที่สำคัญคือ เราเสพความปลอม ความโอ้อวด ในโลกโซเชี่ยล

จนมาดูถูดตัวเองครับ

สังคมแย่ มันก็บีบให้คนแย่ตามๆกันไป พวกเงินเดือนน้อยแล้ว

สร้างหนี้ มี ลูก มีครอบครัวนี่ ผมไม่สงสารนะ ทำตัวเองแท้ๆ

แต่นั่นก็คือสิ่งที่เค้าเลือกไง เค้าอาจจะมีความสุขในแบบของเค้า

ชีวิตใครชีวิตมันไม่ยุ่งกันฟินสุดละ ส่วนตัวผมเงินเดือนน้อย

ผมก็เลือกที่จะไม่มี เมีย ลูก ใช้ชีวิตฟินๆไปเรื่อยๆ ผมอายุ30ก่านะ

สิ่งที่สำคัญคือการรู้จักมองโลกในแง่ดี มองเห็นสิ่งดีๆในชีวิต ทุกวันนี้คนเราตีค่าความสุขจากเงินไปหมด

ถ้าเศรษฐกิจดี คนมีเงิน อย่างอื่นมันก็คงพอไปได้แหละ

แต่พอเงินไม่มี ไอ้ที่พอทน มันจะเริ่มไม่ไหวละ

แถมยังคิดอยู่ว่าน่าจะเป็นแบบนี้ไปอีกซักพักเลย ทั้งปัจจัยภายในของเรา และภายนอกด้วย

ผมว่าสังคมปัจจุบันมันเปลี่ยนไปจากเหมือนก่อนโดยมีโซเชียลเน็ตเวิร์กเป็นตัวเร่ง
สมัยก่อนเราอาจะใช้ชีวิตตามปกติเสพสื่อจาก TV หรือสื่อสิ่งพิมพ์ซึ่งมันไม่กระตุ้นความอยากมาก

แต่ในปัจจุบันการมีโซเชียลเน็ตเวิร์ก คนส่วนมากก็พยายามหันด้านดี หรูหรา ความสะดวกสบายเข้าหากัน ใครที่จิตอ่อนก็ต้องพยายามไขว่ขว้าเอามาอวดกันบ้าง ที่สำคัญคือมันเป็นคนใกล้ตัวในสังคมบางคนทำงานตำแหน่งเดียวกัน เหมือนกันเห็นเค้ามีก็อยากมีบ้าง เร่งกู้เร่งสร้างหนี้สินกันอย่างไม่บันยะบันยัง

นี่ยังไม่รวมการนอกใจที่เพิ่มขึ้นอย่างมาก โดยมีโซเชียลเน็ตเวิร์กเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งมันทำให้คนสานสัมพันธ์กันได้ง่ายขึ้น

คิดเหมือนเจ้าของมู้เลย​ ยังคิดอยู่ว่าโดน​disrupt แบบนี้​เศรษฐกิจไทยจะกลับมาดีได้ไง
​ออนไลน์เงินออกนอกประเทศ​
ค่าแรงแพง​ฐานการผลิตย้าย
ยี่ห้อไทยดังๆไม่มี​คนไทยนิยมใช้ของนอก
การเมืองไม่มั่นคงอีก
ความเหลื่อมล้ำสูงติดอันดับโลก
ไม่รู้ผมมองแง่ร้ายไปมั้ย​

สมัยผมบ้านเกิดผมยังมีฤดูหนาวอะ(เชียงใหม่)

สมัยก่อนใส่เสื้อกันหนาวไปเรียนทุกเช้า ตอนหน้าหนาว นั่งพิงไฟ กัน ปิ้งหมูปิ้งไก่

ตอนนี้ หน้าหนาวไปไส?

สมัยนี้ดีกว่าสมัยก่อนมากกกกกกกกกกกก
อาหารการกินดีกว่า มีหลากหลายสะดวกสบาย, การเดินทาง การติดต่อสื่อสารดีกว่ามาก

แต่ก็ตามมาด้วยความคาดหวังที่มากเกินไป ไม่มีอะไรได้มาง่ายๆ
ต้องรู้จักประมาณตน ปล่อยวางบ้าง

อยากถามว่าโลกเรามันเครียดแบบนี้ทุกๆปีไหมครับ
Ans - ถ้าเราเครียด มันก็เครียดคับ ถ้าเรามองว่าธรรมดา มันก็ไม่ค่อยเท่าไหร่ ผมน่ะมองว่า ธรรมดา

ทำไมปัญหาเหมือนกับว่ามันมีทุกๆปีเลย
ตอนนี้ไม่ว่าจะเป็นพิษเศรฐกิจทั่วโลก
ประเทศเราก็ย่ำแย่
หุ้นราคาตก

ตลาดออนไลน์ไทย เหมือนจะโดนจีนครอบงำอีกไม่นาน
ไฟไหม้ป่าอเมซอน เดือนก่อนน้ำแข็งละลาย

ประเทศเราบางพื้นที่มีภัยแร้ง บางพื้นที่ไหนจะน้ำท่วม ฯลฯ

หรือผมวิตกมากไป โลกเรามันหมุนด้วยแบบนี้จริงๆเหรอ

Ans - ผมว่าไม่ได้วิตกไป มันก็เป็นแบบนี้แหละ
แต่เราจะต้อง รู้จักมัน และเอาตัวให้รอด และช่วยคนอื่น รอบๆ เท่าที่ทำได้

ยิ่งอยู่นาน จะยิ่งเห็นเอง จะมีทางออกส่วนตัว ในทุกเรื่อง
เจ้าของกระทู้เป็นเจ้าของกิจการผมไม่มีอะไรฝาก
แต่จะฝากคนทำงานออฟฟิซและงานส่วนตัวคล้ายๆผมว่า
เศรษฐกิจไทย เศรษกิจโลก ไม่เท่าไหร่ เงินในบัญชีเรา และ ร่างกาย สุขภาพ สำคัญมากๆ รักษาไว้ให้ดี

ค่านิยมใช้ของไทยมันปรับยากจริงๆ
กับสินค้าออนไลน์มันแพ้ของจีนจริงๆนะ ของแม่มถูกไม่เท่าไหร่ บางอย่างได้ของเกินราคาด้วย ก็นะ Lazada ก็ของแจ๊คหม่า shopeeของเกาหลีใช่มะ

เว็บไทยๆก็ไม่ค่อยฮิตแน่ละ พวกเว็บดัง2เว็บสายป่านยาว ลดแลกแจกแถมเยอะจัดๆ

ค่าแรงก็ต้องขึ้นเอาใจฐานเสียง พอเป็นรัฐบาลปกติ ต้องเอาใจฐานเสียงหมดแหละนะ

เอาจริงๆ ส่วนตัวผมอยากให้รัฐบาล ลดค่าครองชีพมากกว่าขึ้นค่าแรง

กำหนดพวกราคาอาหารหมู ไก่ ปุ๋ยผักอะไรพวกนี้ มันแพงตั้งแต่ต้น ต้นทุนเลยสูง

ไหนจะพวกแม่ค้าที่ขึ้นราคาแล้วไม่เคยลงตามที่อ้างตอนขึ้น



ค่าแรงขึ้นเท่าไหร่ก็ไม่พอหรอก ถ้าค่าครองชีพมันสูง

ผมว่าตอนนี้ประเทศเรากำลังเดินหน้าเข้าสู่ช่วงจนกระจายรวยกระจุกแบบใกล้ถึงจุดอิ่มตัวละ คือภาพรวมไทยเจริญขึ้นจริงแต่แค่ในเมืองหลวงหลักๆเลยนะ สมัยก่อนภาคการท่องเที่ยวคึกคักมาก เงินหมุนกระจายไปทั่วถึงทุกจุดของประเทศ ล่าสุดผมไปเที่ยวไทยหลังจากไม่ได้ไปมา 4 ปีกว่าๆ โอ้โหโรงแรมที่ผมเคยทำงานอย่างแย่ๆ 10 ห้องต้องมีช่วงโลว์ซีซั่น ผมไปเยี่ยมเค้ามีลูกค้าแค่ห้องเดียว

โรงแรมเกือบ 100 ห้องมีลูกค้าแค่ห้องเดียว อาทิตย์นี้มีลูกค้ามาพักแค่ 10 ห้อง ผมไปเดินเล่นไนท์ บาซ่า ไม่มีฝรั่งเลย คนไทยก็น้อย จีนก็น้อย หลายๆอย่างซบเซามากๆ ไปเที่ยวผับกลางคืนสังคมแย่มาก แย่กว่าสมัย 5-10 ปีก่อน คือยาเสพติดกระจายหันไปโต๊ะใหนก็เจอแต่คนดม k เพื่อนบอกยาบ้ากลับมาระบาดแบบสมัยเราเรียนมัทยมอีกแล้วนะ มึงโชคดีมากไปอยู่ต่างประเทศเอาลูกไปเรียนที่นู่น กูนี่ไม่รู้เลยว่าลูกกูจะต้องเจออะไรบ้าง

แฟนผมมาเที่ยวไทยบ่อยกลับไปชอบบ่นว่าเดี๋ยวนี้ไทยก็ไม่ได้ถูกแบบเมื่อก่อนละนะ กลับไปเที่ยวรอบนี้ผมเข้าใจเลย หลายๆอย่างแพงกว่าค่าแรงขั้นต่ำไปเยอะ

คือผมชอบนะเมืองไทยรักเลยแหละบ้านเกิดผม มีตังก็อยู่สบายๆเลย สังคมที่ผมโตมาก็ถือว่าดี แต่พอมองไปรอบๆแล้วดูประเทศเราเหนื่อยมากๆเพื่อที่จะหาเงินมาใช้จ่ายสำหรับคนรายได้น้อย นี่ยังไม่อยากพูดเข้าไปถึงเรื่องการเมือง คอรัปชั่น ตำรวจแย่ๆ ทุกคนคอยจ้องแต่จะหาผลประโยชน์เข้ากระเป๋าตัวเอง

จากที่เจอมากับตัวเอง ในแต่ละช่วง แต่ละยุคสมัยมักมีปัญหาเสมอครับ

แต่ก็เช่นกัน ในแต่ละยุคนั้นจะมีทางออกหรือเครื่องมือปัญหาให้เราอยู่เสมอเช่นกันครับ

ถ้าเราไม่หยุดนิ่งหรือยอมแพ้มันไปซะก่อน

ทุกปัญหามักมีทางออก สำคัญคือการปรับตัว ไม่ทำตัวเองให้เป็นปัญหาซะเอง

ถ้ารู้ว่าอันไหนจะเป็นเหตุแห่งทุกข์ก็หลีกเลี่ยง

หรือปล่อยวางในบางสิ่งเพื่อไปหาสิ่งที่ดีกว่าครับ

ผมเป็นคนหนึ่งที่ไม่ ok กับศาสนาพุทธในปัจจุบัน

แต่ทุกครั้งที่มีปัญหา... ศีล สมาธิ และปัญหา เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ผ่านไปได้ครับ

ยังอายุไม่ถึงเกณฑ์ แต่เข้าใจว่าทุกจังหวะในชีวิต คือความเปลี่ยนแปลง แม้แต่ประวัติศาสตร์ 3-400ปี ก็เกิดวิกฤติความเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา แต่มนุษยชาติก็ยัังไม่ล่มสลาย

ไม่มีอะไรที่แน่นอน ทุกสิ่งคือการปรับตัว ในดีมีเสีย,ในเสียมีดี จงวิเคราะห์ข้อดี และดึงมาใช้ให้เกิดประโยชน์

คนที่อยู่รอดในทุกสถานะการณ์ ไม่ใช่คนดีและเก่ง แต่เป็นคนที่มีไหวพริบ